Δεν είναι η πρώτη φορά, δεν θα είναι και η τελευταία που θα ανακατευτεί η λάσπη και θα ανοίξει ο ανεμιστήρας προκειμένου να κυλιστεί η χώρα στον βούρκο και να πληγεί ο πρωθυπουργός και μάλιστα σε μια περίοδο που οι γεωπολιτικές ανακατατάξεις λαμβάνουν απρόβλεπτες διαστάσεις σε όλους τους τομείς. Όμως η προσπάθεια των άκρων να αποδώσουν κατηγορία περί εσχάτης προδοσίας ξεπερνά κάθε όριο.
Τα άκρα ξέμειναν από αφηγήματα και θεωρίες συνωμοσίας. Από το υλικό δηλαδή με το οποίο τροφοδοτούσαν μια μερίδα του κόσμου για να μαζεύουν ψηφαλάκια εργαλειοποιώντας μια τραγωδία και εκμεταλλευόμενοι τον πόνο των συγγενών και το συναίσθημα των πολιτών.
Μόνο τα άκρα; Δυστυχώς όχι. Στο παιχνίδι αυτό έχουν μπει και κόμματα που κυβέρνησαν. Κόμματα συστημικά, όσο και αν δεν τους αρέσει αυτός ο χαρακτηρισμός και κόμματα που έκαναν μεν καριέρα πολιτική με κραυγές ίδιες με αυτές των ψεκασμένων θεωριών, αλλά έκαναν και μια μεγαλειώδη κωλοτούμπα όταν βρέθηκαν μπροστά σε αδιέξοδα τα οποία δημιούργησαν τα ίδια.
Το χειρότερο είναι πως στο παιχνίδι αυτό έχει μπει και ένα κόμμα που υπέστη τη βάσανο των σκευωριών, των θεωριών συνωμοσίας, των προπηλακισμών και των ύβρεων ακόμη και των σε βάρος των στελεχών του χειροδικιών. Έζησαν τα λαϊκά δικαστήρια και είδαν να στήνονται κρεμάλες στο Σύνταγμα με τις φωτογραφίες και τα ονόματά τους. Έμαθαν από πρώτο χέρι τι ακριβώς σημαίνει δολοφονία χαρακτήρων και ακραία στοχοποίηση.
Και μπορεί π.χ. το ΠΑΣΟΚ να μη θέτει θέμα εσχάτης προδοσίας, όμως όλη η συμπεριφορά και αντιπολιτευτική τακτική του κινούνται στο ίδιο μοτίβο με αυτές των άκρων που κατάφεραν να συμμαχήσουν επιβεβαιώνοντας στην πράξη τη σχετική θεωρία. Η ομιλία του Νίκου Ανδρουλάκη στη Βουλή, χαρακτηριστική. Η επίθεση σε προσωπικό τόνο στον Κυριάκο Μητσοτάκη ακόμη πιο χαρακτηριστική.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει βάλει το κόμμα του στη λογική του «ή εμείς ή αυτοί» με την οποία έκανε καριέρα –έφτασε να γίνει και πρωθυπουργός– ο Αλέξης Τσίπρας και συντάσσεται με τον Κυριάκο Βελόπουλο που θέλει να τελειώσει τον πρωθυπουργό και την κυβερνώσα παράταξη. Όχι στο θέμα της προανακριτικής αλλά στο θέμα της τακτικής.
Το νέο «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν» είναι εδώ. Μπορεί το 2025 να μην είναι 2015 ή 2011, αλλά η σημερινή πολιτική σκηνή, όπως διαμορφώνεται στην αντιπολίτευση, δείχνει ακόμη χειρότερη, αφού ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η ΝΔ δεν είναι πολιτικοί αντίπαλοι, αλλά εχθροί που πρέπει να εξαλειφθούν.
Η λάσπη ρίχτηκε στον ανεμιστήρα. Και τα κόμματα της αντιπολίτευσης περιμένουν να δουν πόση από αυτή θα πιάσει… τόπο. Όπως περίπου έγινε και τους δύο πρώτους μήνες του έτους και την επιχείρηση δημιουργίας νεοαγανακτισμένων με αφορμή μια εθνική τραγωδία όπως αυτή στα Τέμπη. Οι πολιτικοί αρχηγοί της αντιπολίτευσης ανάλωσαν τον χρόνο τους στη Βουλή για να επιτεθούν στον πρωθυπουργό με ύβρεις, ακραίους χαρακτηρισμούς και άθλιους υπαινιγμούς. Όσο για την τραγωδία και την απόδοση ευθυνών, γι’ αυτούς φάνηκε ξεκάθαρα ότι είναι ένα εργαλείο που χρησιμοποιείται ως σωσίβιο για την πολιτική επιβίωσή τους.
