Τον Σεπτέμβριο του 2019 ο Κυριάκος Μητσοτάκης ως πρωθυπουργός από το βήμα της ΔΕΘ προέβαινε σε σειρά ανακοινώσεων αναφορικά με το κυβερνητικό πρόγραμμα.
Αν κάποιος δει τι έλεγε τότε και τι έχει γίνει μέχρι σήμερα, θα διαπιστώσει ότι το σχέδιο έχει ήδη αποφέρει καρπούς, με το μέρισμα της ανάπτυξης να αποδίδεται πλέον στους πολίτες.
Η ΕΕ, το ΔΝΤ και οι ξένοι οίκοι απονέμουν τα εύσημα για την πορεία της οικονομίας και της χώρας συνολικά. Μιας πορείας που μόνο εύκολη δεν ήταν (ούτε είναι) μέσα από συνεχείς κρίσεις και γεωπολιτικές αλλά και οικονομικές αναταράξεις και ανακατατάξεις.
Είναι βέβαιο ότι θα πουν ορισμένοι πως οι δεσμεύσεις αφορούσαν την πρώτη τετραετία, παραβλέποντας ίσως τα γεγονότα που έκαναν τον κόσμο άνω-κάτω. Κι όμως, η Ελλάδα κατάφερε να σταθεί, ενώ η κυβέρνηση κατόρθωσε μέσα σε αυτόν τον ορυμαγδό εξελίξεων να διατηρήσει την κοινωνική συνοχή, ενώ η οικονομία αναπτύσσεται με ρυθμούς υψηλότερους από τον μέσο όρο της Ευρώπης και της Ευρωζώνης.
Αν κάποιος θεωρεί ότι αυτά έγιναν τυχαία κάνει λάθος μεγάλο. Αν θεωρεί πως μια άλλη κυβέρνηση θα τα κατάφερνε –γενικά και όχι καλύτερα– επίσης πρέπει να δει ποιοι είναι σήμερα στην αντιπολίτευση και κυρίως τι πρεσβεύουν.
Σίγουρα υπήρξαν λάθη και παραλείψεις. Υπήρξαν αστοχίες και δημιουργήθηκαν και προβλήματα που ανέδειξαν τα χρόνια προβλήματα του ίδιου του κράτους.
Η διαφορά είναι πως αυτή η κυβέρνηση και αυτός ο πρωθυπουργός τα αναγνωρίζουν και σπεύδουν να τα διορθώσουν χωρίς να αποφεύγουν να σπάσουν αυγά και να αναμετρηθούν με το όποιο πολιτικό κόστος. Άλλωστε ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει δείξει πως δεν το υπολογίζει, όσο και αν η αντιπολίτευση τον κατηγορεί ότι εργαλειοποιεί το πλεόνασμα για επικοινωνιακούς λόγους. Ούτε προεκλογικά δίνει το… μέρισμα της ανάπτυξης και της πορείας της οικονομίας ούτε μοιράζει επιδόματα αφού τα μέτρα που λαμβάνει έχουν μόνιμο χαρακτήρα και αυτό τα λέει όλα.
*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση του «Μανιφέστο».
