Ενα ενδιαφέρον σπορ τους προσεχείς μέχρι τις εκλογές μήνες θα είναι η ερμηνεία των παρεμβάσεων Τσίπρα. Είναι επικριτικές για την ηγεσία Κασσελάκη ή όχι; Είναι κατά των διασπάσεων και υπέρ της ενότητας της μίας και μόνης Αριστεράς; Θα διαβάσουμε πολλά και διάφορα. Πάντως, ο Θανάσης Καρτερός, με άρθρο του στην «Αυγή», φρόντισε να ξεκαθαρίσει τα πράγματα: «Εννοείται ότι δεν υπάρχει κανένα μυστήριο. Ο Τσίπρας παραμένει μέλος και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, άρα καμία σχέση με αποχωρήσεις και συμπαραμαρτούντα. Δεν όρισε τον εαυτό του, ούτε μπορούσε να τον ορίσει, αξιολογητή του Κασσελάκη – αυτός κρίνεται από τα κομματικά όργανα και την κοινωνία. Στις συλλογικές διαδικασίες του ΣΥΡΙΖΑ δεν προβλέπεται, εξάλλου, ρόλος διαιτητή. Αν έχει κάνει κάποιες προσπάθειες να αποτρέψει τα χειρότερα, όπως λέγεται, αυτές δεν σημαίνουν τίποτε πέρα από το προφανές: Θα ήθελε ο ΣΥΡΙΖΑ ενωμένος να ανταποκριθεί στο ρόλο που του ανέθεσε ο λαός στις εκλογές».
Αργοπορημένος
«Η πολυδιάσπαση και ο πολυκερματισμός των προοδευτικών δυνάμεων ανοίγουν το δρόμο για την εδραίωση των συντηρητικών δυνάμεων στη διακυβέρνηση, αλλά και για την εδραίωση της ηγεμονίας των ιδεών της Ακροδεξιάς στις ευρωπαϊκές κοινωνίες (…). Οι μάχες που έχουμε μπροστά μας δεν είναι μόνο εκλογικές, αλλά πολιτικές και ιδεολογικές. Και θα είναι ολοένα και πιο δύσκολες όσο δεν κατανοούμε ότι ο εχθρός δεν βρίσκεται εντός των τειχών». Το εν λόγω μήνυμα του Αλέξη Τσίπρα, από τη Ρώμη όπου βρέθηκε, ήταν σαφές και αναρτήθηκε στα κοινωνικά δίκτυα λίγο πριν την παρθενική εμφάνιση της Νέας Αριστεράς. Ως μήνυμα, θα τονίσω ότι είχε αποδέκτες τόσο τους «11» και το εγχείρημά τους όσο και την ηγετική ομάδα Κασσελάκη και τους «εχθρούς» που εφευρίσκουν κάθε μέρα. Ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε, εξ όσων φαίνεται, να πάρει σαφή θέση στον αλληλοσπαραγμό των συντρόφων – αν και άργησε λιγάκι.
