Στον πολύπαθο ΣΥΡΙΖΑ τις τελευταίες ώρες όλοι προσπαθούν να σκεφτούν πώς θα βγει το κόμμα ενωμένο μετά την εκλογική διαδικασία. Παρά την επίπλαστη ενότητα του Διαρκούς Συνεδρίου, οι διενέξεις και οι αντιπαραθέσεις μεταξύ των διαφόρων προσώπων ήταν έντονες από την εποχή της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, πόσο μάλλον τώρα που είναι μπροστά στην πολιτική διάλυση.
Γράφει ο Αριστείδης Ζορμπάς
Τα παλαιότερα στελέχη της Αριστεράς, που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, παρατηρούν με περίσκεψη συμπεριφορές από μια μερίδα στελεχών της Κουμουνδούρου, που μοναδικό στόχο έχουν την «ανάδειξη» του υποψηφίου που υποστηρίζουν, ως υποτιθέμενου συνεχιστή του Αλέξη Τσίπρα, χωρίς να υπολογίζουν στο ελάχιστο την παραταξιακή ενότητα.
Ολοι οι υποψήφιοι πρόεδροι μιλούν για ενότητα την επόμενη μέρα του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ στην πραγματικότητα τα κομματικά τους «εξαπτέρυγα» έχουν επιδοθεί σε χτυπήματα «κάτω από τη ζώνη», που σε καμία περίπτωση δεν συνάδουν με τις «αξίες της Αριστεράς».
Οπως υποστηρίζουν οι γηραιότεροι, το φάντασμα της διάσπασης έχει ανοίξει την πόρτα της Κουμουνδούρου, καθώς πολλοί υποστηρικτές των υποψηφίων προέδρων δηλώνουν δημοσίως ότι, εάν εκλεγεί «ο ένας ή η άλλη», θα αποχωρήσουν από το κόμμα.
Την υποστήριξη της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί ο Νίκος Παππάς, κάνοντας όμως και σοβαρή αυτοκριτική. Οι αντίπαλοι υπενθυμίζουν τη στενή σχέση του πρώην υπουργού με τον Αλέξη Τσίπρα, τουλάχιστον στην αρχή της διακυβέρνησης. Τόσο η Εφη Αχτσιόγλου όσο και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος υπεραμύνονται της αριστερής ταυτότητας του κόμματος. Πιο κεκαλυμμένα η Εφη Αχτσιόγλου, προσπαθώντας να αποκομίσει περισσότερα οφέλη από όλες τις πολιτικές ομάδες.
Μοναχικά πορεύεται μέχρι τώρα ο Στέφανος Τζουμάκας, αναζητώντας περισσότερο την καταγραφή της δύναμής του. Μια κατηγορία μόνος του, κερδίζοντας τη μάχη της επικοινωνίας, είναι μέχρι σήμερα ο Στέφανος Κασσελάκης. Πόσο όμως κινδυνεύει ο ΣΥΡΙΖΑ από μια ενδεχόμενη διάσπαση;
Μπηχτές από Πολάκη
Ο βουλευτής από την Κρήτη, θερμός υποστηριχτής του Κασσελάκη, Παύλος Πολάκης, έκανε κριτική στην κυβέρνηση για τη φωτιά στον Εβρο και παράλληλα έριξε την «μπηχτή» στη «συντρόφισσα» Εφη Αχτσιόγλου. Κάποιοι είπαν ότι βρήκε αφορμή τη φωτιά στον Εβρο για να ψέξει την Αχτσιόγλου. Εγραψε λοιπόν: «Τα κανάλια της διαπλοκής περνούν το θέμα είτε με σιωπή είτε ψιθυριστά για την καταστροφική φωτιά στον Εβρο που μαίνεται για 16η ημέρα… και η ανίκανη κυβέρνηση ελπίζει στη βροχή για να σβήσει».
Και προσθέτει αιχμηρά προς την Εφη Αχτσιόγλου, χωρίς να την κατονομάζει, η οποία είχε προκαλέσει την αντίδρασή του, όταν σε συνέντευξή της είχε δηλώσει μεταξύ άλλων «να μην αδικούμε τους δημοσιογράφους για να μη μας αδικούν»: «Αν ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ, θα είχαν σπάσει τα αυτιά μας από τα ουρλιαχτά για την πραγματικά ανείπωτη καταστροφή. Υγ.: Δεν τα λέω βοθροκάναλα για να μην τα αδικήσω…», κατέληξε αιχμηρά ο κ. Πολάκης.
Οταν βλέπεις τέτοια μάχη χαρακωμάτων, είναι αδύνατο να ελπίζεις στο ενιαίο μέλλον του κόμματος. Ολα δείχνουν ότι η αναμενόμενη ήττα στις αυτοδιοικητικές εκλογές θα φέρει την αμφισβήτηση του νέου προέδρου, τη στιγμή μάλιστα που η συντριπτική πλειονότητα των στελεχών της αξιωματικής αντιπολίτευσης κάνει ό,τι μπορεί για να υπονομεύσει τη διαδικασία αυτή, προσπαθώντας να ενδυναμώσουν κομματικά το «στρατόπεδο» στο οποίο ανήκουν.
Πρόσφατα, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ –ανάμεσά τους αρκετοί πανεπιστημιακοί– έγραψαν δημόσια ότι «με μεγάλη ανησυχία παρακολουθούμε τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ, μετά τη βαριά εκλογική ήττα και την αποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα από τη θέση του προέδρου. Βρισκόμαστε σε μια ιδιαίτερα δυσχερή περίοδο, αφού το κόμμα τελεί σε φάση υποχώρησης. Το κόμμα είναι παραδομένο στην πάλη των τάσεων, για την οποία η κοινωνία είναι παντελώς αδιάφορη».
Διαφοροποιήσεις μεσαίων
Σαν να μην έφταναν οι παρεμβάσεις των υποψηφίων και των συνεργατών τους, μια σειρά μεσαίων στελεχών συνεχίζουν να ρίχνουν «λάδι στη φωτιά», παρουσιάζοντας και νέες… ιδέες για εκλογικές διαδικασίες λίγο πριν από την εκλογή προέδρου.
Μετά τον Διονύση Τεμπονέρα, που στην ουσία ζήτησε «ριπλέι» στην εκλογή προέδρου, και ο Χάρης Τσιόκας εξήγησε τους λόγους που η εκλογή και του γραμματέα της ΚΕ από τη βάση του κόμματος θα είναι προς όφελος του χώρου. Σημειωτέον πως την ίδια άποψη µε τον Χ. Τσιόκα έχει και ο Αντώνης Κοτσακάς. Αμφότεροι προέρχονται από την εσωκομματική κίνηση ΡΕΝΕ, στην οποία ανήκουν ακόμη οι Σωκράτης Φάμελλος, Διονύσης Τεμπονέρας, Παναγιώτης Ρήγας κ.ά.
Τι συνάγεται από όλα αυτά; Οτι μπροστά στην πιο ουσιαστική πολιτική κρίση που αντιμετωπίζει το κόμμα τα στελέχη του επηρεάζονται περισσότερο από τα «νάματα της μικρής Αριστεράς», παρά από τις ανάγκες που πιθανόν έχει ένα μεγάλο κόμμα εξουσίας. Γι’ αυτό και όλες οι πλευρές πιστεύουν ότι η διάσπαση στον ΣΥΡΙΖΑ είναι πιο κοντά από ποτέ… και ίσως είναι λυτρωτική για όλους: νικητές και ηττημένους.
