Η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ για τις εξαγγελίες Μητσοτάκη στη ΔΕΘ δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια κραυγή πανικού. Όταν η μεγαλύτερη φορολογική ελάφρυνση της μεταπολίτευσης – με γενική μείωση φορολογικών συντελεστών, μηδενισμό φόρου για νέους, κατάργηση ΕΝΦΙΑ σε χωριά και μεγάλες ανάσες σε οικογένειες – παρουσιάζεται ως «περιορισμένες φοροαπαλλαγές», τότε δεν έχουμε να κάνουμε με πολιτική κριτική, αλλά με πολιτική τύφλωση. Το κόμμα που οδήγησε τη μεσαία τάξη σε ασφυξία, σήμερα επιχειρεί να εμφανιστεί ως τιμητής, αλλά πέφτει στο κενό.
Είναι τουλάχιστον ειρωνικό, το κόμμα που φόρτωσε την κοινωνία με 29 νέους φόρους, που γονάτισε ελεύθερους επαγγελματίες και επιχειρήσεις, να κουνάει το δάχτυλο σε μια κυβέρνηση που μειώνει σταθερά φόρους και εισφορές. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν κυβερνούσε, έκανε σημαία του την υπερφορολόγηση. Σήμερα, που η κυβέρνηση αποκαθιστά δικαιοσύνη και ελαφρύνει νοικοκυριά, τους νέους και τις οικογένειες, επιχειρεί να απαξιώσει όσα στην πράξη ανακουφίζουν εκατομμύρια πολίτες.
Η σπουδή με την οποία χαρακτηρίζουν «απλοϊκή ιδέα» την αύξηση μισθών και συντάξεων, φανερώνει τον πραγματικό τους τρόμο: ότι η κοινωνία βλέπει διαφορά και την αναγνωρίζει. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει να προτείνει τίποτα χειροπιαστό, μόνο καταγγελίες και συνθήματα. Αντίθετα, η κυβέρνηση παρουσιάζει ολοκληρωμένο σχέδιο, με μετρήσιμα αποτελέσματα και σαφή στόχο: περισσότερα διαθέσιμα εισοδήματα για τους πολίτες, μεγαλύτερη στήριξη για τους πιο αδύναμους, ανάπτυξη που μοιράζεται δίκαια.
Η επίθεση του ΣΥΡΙΖΑ δεν αγγίζει τον πρωθυπουργό· αποκαλύπτει μόνο τη δική του αδυναμία. Όταν ένα κόμμα χαρακτηρίζει «περιορισμένα» τα μέτρα που ανακουφίζουν νέους, οικογένειες, συνταξιούχους και ολόκληρη την επαρχία, τότε είναι φανερό ποιος είναι απερχόμενος: όχι ο πρωθυπουργός, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ από το πολιτικό προσκήνιο. Η κοινωνία δεν ξεχνά ποιοι ήταν η κυβέρνηση των φόρων και ποιοι φέρνουν σήμερα την ελάφρυνση.
