Σκευωρία Novartis, συμφωνία για τις Πρέσπες και δεκάδες άλλες περιπτώσεις στήθηκαν ή μέσα από αυτές επιχειρήθηκε να διασπαστεί η Νέα Δημοκρατία. Ακόμη και η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στη θέση του προέδρου του κόμματος επιχειρήθηκε να αξιοποιηθεί από τον Αλέξη Τσίπρα προκειμένου να διαλυθεί η σημερινή κυβερνώσα μεγάλη παράταξη. Τελικά, κατάφερε από κοινού με τους συντρόφους που ξεκατινιάζονται –επωνύμως και ανωνύμως– να φέρει τον ΣΥΡΙΖΑ ένα βήμα πριν από τη διάλυση.

Τα όσα συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να αποτυπωθούν με την παροιμία «έσκαβαν το λάκκο του άλλου κι έπεσαν μέσα» ή να χαρακτηριστεί «θεία Δίκη». Ακόμη και το «όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια ο Θεός γελάει» ταιριάζει στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα. Ουδείς ξεχνά τις προσπάθειες που κατέβαλε –χωρίς να βγαίνουν εκτός κάδρου οι σύντροφοί του που εξαπολύουν ύβρεις και κατηγορίες ο ένας κατά του άλλου– για να δημιουργήσει έριδες εντός της Νέας Δημοκρατίας.

Χρησιμοποιήθηκε κάθε όπλο και κάθε μέσο – θεμιτό και αθέμιτο. Μέχρι και πολιτικούς αντιπάλους έσυρε στη Δικαιοσύνη στο πλαίσιο της μεγάλης σκευωρίας που στήθηκε. Ανέμενε ότι με τη συμφωνία για τις Πρέσπες στελέχη της Νέας Δημοκρατίας θα συγκρουστούν με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, η θέση του οποίου για το συγκεκριμένο θέμα αφενός ήταν σαφής, αφετέρου επιβεβαιώθηκε από τις εξελίξεις και τα όσα συμπεριλήφθηκαν στην εν λόγω συμφωνία.

Και τώρα; Τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στα πρόθυρα της διάλυσης. Δύσκολο έως ακατόρθωτο εκτιμάται το ενδεχόμενο συμπόρευσης των συντρόφων της Κουμουνδούρου που έχουν ξεθάψει το τσεκούρι του πολέμου και βάλλουν ο ένας κατά του άλλου, κυρίως με χτυπήματα κάτω από τη μέση. Στο παιχνίδι και τα τρολ του ΣΥΡΙΖΑ, οι «αρουραίοι» του Διαδικτύου, όπως τους χαρακτηρίζουν πλέον οι ίδιοι, ξεσπαθώνουν μέσα από τα πληκτρολόγιά τους.

Είτε ο Στέφανος Κασσελάκης κερδίσει, είτε η Έφη Αχτσιόγλου κάνει την ανατροπή –με βάση πάντα τα ποσοστά του πρώτου γύρου– ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα είναι ξανά ο ίδιος. Άλλωστε λείπει η συγκολλητική ουσία της εξουσίας, για την οποία ο Νίκος Φίλης δηλώνει πως η κυβερνώσα Αριστερά δεν είναι και το μείζον, ενώ ο Παύλος Πολάκης απαντά πως ο ίδιος αγωνίστηκε και αγωνίζεται προκειμένου να ανέβουν και πάλι στις καρέκλες.

Το φάντασμα της διάσπασης πλανάται πάνω από την Κουμουνδούρου. Και ο Αλέξης Τσίπρας παρακολουθεί αμέτοχος τις εξελίξεις στο κόμμα που ο ίδιος, αξιοποιώντας στο έπακρο τις πιο λαϊκίστικες διχαστικές πρακτικές, έφερε στην εξουσία. Ή μήπως όχι…