Σε μια –μάλλον αφελή– απόπειρα αλλαγής της επικοινωνιακής ατζέντας από τη χαοτική εικόνα που παρουσίασε το κόμμα σχετικά με το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια, στον ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισαν να καταθέσουν πρόταση νόμου για διαχωρισμό Εκκλησίας και Κράτους, η οποία βασίζεται στη συμφωνία των 15 σημείων μεταξύ Αλέξη Τσίπρα και αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου τον Νοέμβριο του 2018 και η οποία μόνο «διαχωρισμός» δεν ήταν.
Θυμίζουμε: Το Ελληνικό Δημόσιο αναγνωρίζει ότι μέχρι το 1939, οπότε εκδόθηκε ο αναγκαστικός νόμος 1731/1939, απέκτησε εκκλησιαστική περιουσία έναντι ανταλλάγματος που υπολείπεται της αξίας της, ενώ αναγνωρίζει ότι ανέλαβε τη μισθοδοσία του Κλήρου, ως με ευρεία έννοια αντάλλαγμα για την εκκλησιαστική περιουσία που απέκτησε. Επίσης, δεσμεύεται ότι θα καταβάλει ετησίως στην Εκκλησία, με μορφή επιδότησης, ποσό αντίστοιχο με το σημερινό κόστος μισθοδοσίας των εν ενεργεία ιερέων, το οποίο θα αναπροσαρμόζεται ανάλογα με τις μισθολογικές μεταβολές του Δημοσίου. Με τη Συμφωνία διασφαλίζεται ο σημερινός αριθμός των οργανικών θέσεων κληρικών, καθώς και ο σημερινός αριθμός των λαϊκών υπαλλήλων της Εκκλησίας. Ελληνικό Δημόσιο και Εκκλησία αποφασίζουν τη δημιουργία Ταμείου Αξιοποίησης Εκκλησιαστικής Περιουσίας, που θα διοικείται από πενταμελές ΔΣ. Δύο μέλη του Ταμείου θα διορίζονται από την Εκκλησία, δύο από την κυβέρνηση, ενώ ένα μέλος θα διορίζεται από κοινού. Τα έσοδα και οι υποχρεώσεις του ΤΑΕΠ επιμερίζονται κατά ίσο μέρος.
Δεν κατανοώ πλήρως γιατί στον ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν «διαχωρισμό» τις ισόβιες δεσμεύσεις που αναλαμβάνει η Πολιτεία απέναντι στην Εκκλησία, αλλά φαντάζομαι ότι θα μας το εξηγήσουν.
