Παρακολουθώντας τους υποψήφιους προέδρους για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ το πρώτο που αντιλαμβάνεται κανείς είναι ότι ο καθένας συνοδοιπορεί με τον εαυτό του.
Συνεχίζουν να μιλούν χωρίς ίχνος αυτοκριτικής, κάποιοι ως «χαρούμενοι επαναστάτες», άλλοι βαυκαλιζόμενοι ότι θα φέρουν και θα διαχειριστούν το καινούργιο και άλλοι ή άλλες, έχοντας ήδη, υιοθετήσει ένα πιο political correct στυλ.
Κανείς τους δεν υπολογίζει ότι θα είναι χαμένος ακόμη κι αν βγει κερδισμένος.
Όλοι αφελείς και αμέριμνοι, αδυνατούν να διαβάσουν τα σημάδια των καιρών και το μόνο σίγουρο είναι ότι ο όποιος νικητής θα δυσκολευτεί να προσανατολιστεί και να ασκήσει σοβαρή αντιπολίτευση, όσες προσπάθειες προσαρμογής και να κάνει.
Όλοι, μπερδεμένοι και χαμένοι σε ανακολουθίες και αντιφάσεις, χωρίς ωστόσο να αντιλαμβάνονται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ που θέλουν να ηγηθούν δεν θα είναι ποτέ ξανά ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως τον έζησαν και δεν θα έχει ποτέ τη δυνατότητα να επανέλθει στην εξουσία στο μέλλον, όπως επιδιώκουν.
