Προσκολλημένο στην τακτική της καταστροφολογίας και της ισοπέδωσης και ακολουθώντας πιστά –ως ουρά– τη ρητορική της Ζωής Κωνσταντοπούλου, το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη βιώνει εποχές νεοαυριανισμού. Η ηγεσία του κόμματος επιχειρεί να παραμείνει κυρίαρχη στο εσωτερικό της Χαριλάου Τρικούπη με το σκληρό ροκ σε νέα έκδοση που ταυτίζει το κόμμα με τον μονίμως θυμωμένο Ανδρουλάκη.
Γράφει η Ελευθερία Γεωργίου
Η περίπτωση του Πέτρου Παππά –που βρέθηκε στο ΠΑΣΟΚ έχοντας εκλεγεί το 2023 με τον ΣΥΡΙΖΑ και αφού στήριξε εσωκομματικά τον Στέφανο Κασσελάκη– έρχεται να προστεθεί σε αυτήν του Γιώργου Παπαβασιλείου που έμεινε στη θέση του διευθυντή του Νίκου Ανδρουλάκη για ένα ολόκληρο 24ωρο, έχοντας κάνει το λάθος, το ολέθριο –για τα εσωκομματικά του ΠΑΣΟΚ– λάθος να πει το 2020 καλά λόγια για τον Κυριάκο Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του.
«Έκανε πράγματα...»
Τώρα, ο Πέτρος Παππάς έκανε το λάθος να πει καλά λόγια για τον Άδωνι Γεωργιάδη και το έργο του στο υπουργείο Υγείας, την ώρα που ο Νίκος Ανδρουλάκης και η ομάδα του έχουν στοχοποιήσει τόσο τον υπουργό όσο και την πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη στον τομέα αυτόν.
«Δεν θα ισχυριστώ ότι η κυβέρνηση δεν έκανε τίποτα, γιατί έκανε πράγματα. Δεν θα ισχυριστώ ότι ο υπουργός Υγείας δεν εργάζεται γιατί, αν όχι ο πιο εργατικός, είναι από τους πιο εργατικούς. Στα μέτρα της στρατηγικής και των πόρων που είχε έκανε ό,τι μπορούσε. Αναγνώρισα ότι στα μέτρα των δυνατοτήτων και των πόρων, κάνατε τα μέγιστα. Εγώ λέω ότι είστε ο πιο εργατικός υπουργός», ήταν η αρχική τοποθέτηση του κ. Παππά, για να υποχρεωθεί λίγο αργότερα να την ανασκευάσει και μάλιστα δημοσίως με ανάρτησή του:
«Θέλω να ευχαριστήσω τον Άδωνι Γεωργιάδη για το παραγωγικό debate που είχαμε. Ο ίδιος εμφανίζεται να με ευχαριστεί επειδή τον επαίνεσα για το έργο του στην Υγεία. Η πραγματικότητα είναι ακριβώς αντίθετη: του υπενθύμισα ότι η προσωπική του εργατικότητα δεν έχει καμία απολύτως αξία, όταν η ίδια η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας σπρώχνει το ΕΣΥ μεθοδικά στην κατάρρευση. Αν όλα αυτά ο υπουργός τα αντιλαμβάνεται ως "έπαινο", τότε ας τα κρατήσει. Είναι αποκλειστικά δικά του».
Καταστροφολογία
Το γεγονός αυτό αναδεικνύει τηντραγική κατάσταση που επικρατεί στο ΠΑΣΟΚ αλλά και την αδυναμία της ηγεσίας του να συμπεριφερθεί ως «σοβαρή» αντιπολίτευση παρά τα όσα υποστηρίζει ο πρόεδρός του. Ο μονίμως θυμωμένος Ανδρουλάκης, που εμφανίστηκε τη Δευτέρα στο Open να δηλώνει ότι η χώρα καταστρέφεται και ότι οι πολίτες πεινούν, καταγγέλλοντας την κυβέρνηση και για την Υγεία, είδε ένα στέλεχος, έναν βουλευτή που ο ίδιος επέλεξε να εντάξει στο ΠΑΣΟΚ, να αδειάζει με τις δηλώσεις του το αφήγημα που έχει στήσει. Επέλεξε να τον εγκαλέσει –αν και τον διευθυντή του τον έφαγε για τον ίδιο λόγο και μάλιστα για όσα είχε πει προ μιας 5ετίας– και να τον οδηγήσει σε μια περίτεχνη αναδίπλωση που εκθέτει και τον ίδιο και το στέλεχός του.
Αυτή είναι η μια πλευρά της υπόθεσης. Η άλλη είναι ότι το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη στοιχίζεται πλέον με τα κόμματα που λειτουργούν με μοναδικό γνώμονα τις επιθέσεις κατά της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού, έχοντας υιοθετήσει πλήρως τον ακραίο λαϊκισμό και την τοξικότητα.
Αντιγράφει επακριβώς τις πρακτικές Τσίπρα, αλλά και την τακτική της Ζωής Κωνσταντοπούλου, με την οποία συμπορεύεται σε αρκετές περιπτώσεις, με χαρακτηριστικότερη την από κοινού κατάθεση πρότασης δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης, αλλά και το παρών στην πρόταση για σύσταση προανακριτικής επιτροπής κατά 14 βουλευτών της ΝΔ με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας.
Χωρίς προτάσεις, με τη βελόνα να παραμένει κολλημένη, αναζητεί τρόπους να δείξει αφενός μια ηγετική παρουσία εντός της Χαριλάου Τρικούπη και αφετέρου να πείσει πως διαθέτει ένα πρόγραμμα διακυβέρνησης, με το οποίο όμως ουδείς ασχολείται δεδομένου ότι τα αφηγήματα με τα λεφτόδεντρα τελείωσαν την περίοδο της πρώτης φοράς αριστερά.
Η αντίδραση της ηγεσίας στην περίπτωση του Πέτρου Παππά ήταν υπερβολική για όσους κινούνται στην πολιτική με την κοινή λογική, αλλά χαρακτηρίζεται… φυσιολογική για την κατάσταση του ΠΑΣΟΚ, το αφήγημα του οποίου είναι ότι ζούμε σε μια διαλυμένη χώρα. Αντικατοπτρίζει συνολικά μια φιλοσοφία που τείνει να μετατρέψει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε κινηματική συλλογικότητα που άγεται και φέρεται από την επικαιρότητα που διαμορφώνουν τα τρολ του Διαδικτύου.
Αλλωστε και η ρητορική του ίδιου του Ανδρουλάκη κινείται σε αυτήν τη βάση αν λάβουμε υπόψη και τη δήλωσή του σύμφωνα με την οποία αν ο ίδιος είχε κάνει αυτά που έχουν κάνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα μπορούσε να πάει για καφέ στο Σύνταγμα.
Και μυαλό δεν έβαλε
Μια δήλωση που θα μπορούσε να θεωρηθεί στοχοποίηση ανάλογη εκείνης που στο παρελθόν γινόταν για στελέχη του ΠΑΣΟΚ αλλά και της ΝΔ από τους τότε αγανακτισμένους που σήμερα θέλει η Χαριλάου Τρικούπη να προσελκύσει επενδύοντας στη δημιουργία κλίματος οργής.
Την τελευταία φορά πάντως που επιχειρήθηκε αυτό, ο Νίκος Ανδρουλάκης έστρωσε το χαλί στη Ζωή Κωνσταντοπούλου και αναφερόμαστε στην εργαλειοποίηση της τραγωδίας των Τεμπών και την εκμετάλλευση του πόνου των συγγενών και του συναισθήματος των πολιτών. Και σε αυτήν την περίπτωση η αποκάλυψη της αλήθειας και η ανάδειξη των fake news ανέδειξαν και την επιχείρηση που είχε στηθεί.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης εμφανίζεται μονίμως θυμωμένος. Λειτουργεί σπασμωδικά. Επενδύει στην καταστροφολογία αναζητώντας πρωθυπουργισιμότητα, αλλά στο τέλος βρίσκεται να μετέχει σε μια «ηχηρή μειοψηφία» που κάνει αισθητή την παρουσία της μόνο διά του θορύβου και των ιαχών, αδυνατώντας να διαμορφώσει συνθήκες μέσω μιας εναλλακτικής λύσης για την ανάταξη της χώρας.
