Ο Νίκος Ανδρουλάκης και η ομάδα με την οποία διοικεί το ΠΑΣΟΚ εγκαταλείπουν το κέντρο και απευθύνονται στην ίδια δεξαμενή ψηφοφόρων με τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και τη Ζωή Κωνσταντοπούλου.

Στη Χαριλάου Τρικούπη τα στελέχη βλέπουν το κόμμα να βυθίζεται όλο και πιο βαθιά στην άβυσσο της τοξικότητας, εκείνη που αντιμετώπισαν στο παρελθόν ως θύματα του λαϊκισμού.

Οι αντιδεξιές κορόνες από έναν πρόεδρο που ήταν γραμματέας του ΠΑΣΟΚ κατά τη συγκυβέρνηση με τη Νέα Δημοκρατία δείχνουν ακριβώς την κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα το άλλοτε κραταιό κόμμα. Ο λαϊκισμός και η ρητορική του διχασμού προκαλούν αντιδράσεις και αν δεν υπήρχε το θέμα των Τεμπών και τα συλλαλητήρια αλλά και οι κινήσεις που θα γίνουν την επόμενη εβδομάδα, η κατάσταση θα είχε εκτροχιαστεί.

Η εσωστρέφεια σε αυτήν τη φάση καλύπτεται από τις εξελίξεις. Σύντομα όμως τα προβλήματα θα βγουν κάτω από το χαλί που σήμερα σπρώχνονται. Ήδη στελέχη παίρνουν αποστάσεις από την επίθεση του Νίκου Ανδρουλάκη στους θεσμούς και ειδικά τη Δικαιοσύνη θυμίζοντας κάτι από Τσίπρα και Πολάκη της παλιάς… καλής εποχής.

Το ΠΑΣΟΚ γίνεται ΣΥΡΙΖΑ. Το λένε τα μέλη του, όπως αυτά που βρέθηκαν στην Καλαμάτα στην εκδήλωση για την κοπή πίτας, και «χόρεψαν» καλαματιανό τον Παναγιώτη Δουδωνή. Τα είπαν έξω από τα δόντια, δείχνοντας τον λόγο για τον οποίο το ΠΑΣΟΚ όχι απλά αδυνατεί να αυξήσει τα ποσοστά του, αλλά χάνει και αυτά που δημοσκοπικά είχε κερδίσει μετά τις πρόσφατες εσωκομματικές εκλογές.

Η συριζοποίηση της ηγετικής ομάδας του κόμματος είναι εμφανής. Με κάθε εμφάνισή του ο «θυμωμένος» Νίκος Ανδρουλάκης ρίχνει τη μάσκα της δήθεν σοβαρής αντιπολίτευσης και κουνάει το δάχτυλο θυμίζοντας μερικές φορές μέχρι και τη Ζωή Κωνσταντοπούλου. Η εργαλειοποίηση των Τεμπών είναι ουσιαστικά κεντρική τακτική σε μια προσπάθεια να αποτελέσει σωσίβιο για το πολιτικό μέλλον της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ.

Αυτός είναι και ο λόγος που οι κεντρώοι ψηφοφόροι γυρνούν την πλάτη στη Χαριλάου Τρικούπη για μια ακόμη φορά. Και όπως δείχνουν τα δεδομένα, θα είναι και η τελευταία. Η επιστροφή μέσα από αυτές τις τακτικές καθίσταται αδύνατη και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ μένει να παλεύει με τα κόμματα της Αριστεράς για ψήφους.