Μετά την απίστευτη δήλωση του Νίκου Ανδρουλάκη και την αναφορά του στο ότι έχει χάσει την εμπιστοσύνη του στη Δικαιοσύνη, τα βλέμματα στρέφονται στα συλλαλητήρια και την εργαλειοποίησή τους μέσα από την εκμετάλλευση των νεκρών και της πλειοψηφίας των συγγενών τους.
Στήνονται λαϊκά δικαστήρια με τραπεζάκια όπως αυτά στις πλατείες των αγανακτισμένων που ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τους ΑΝΕΛ και τα υπόλοιπα άκρα εκμεταλλεύθηκαν για να κάτσουν στις καρέκλες της εξουσίας κάποιοι και να μπουν στη Βουλή οι περισσότεροι, οδηγώντας στη συνέχεια τη χώρα στο χείλος του γκρεμού.
Το σκηνικό στην αίθουσα του ΑΠΘ, παρουσία στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, είναι ενδεικτικό. Αυτά που είδαν το φως της δημοσιότητας με τα πανό και τις ύβρεις αλλά και τις προτροπές στους πολίτες θυμίζουν χρόνια που όλοι προσπαθούν να ξεχάσουν αφού αυτοί που και τότε τους παρέσυραν με τα ψέματα και τις δήθεν αυταπάτες τους εμφανίζονται σήμερα ως πρωταγωνιστές ανάλογων προσπαθειών.
Δικάζουν και καταδικάζουν. Έχουν βγάλει τις αποφάσεις τους. Ό,τι και να πει η Δικαιοσύνη, όποια και να είναι η αλήθεια, απλά δεν τους ενδιαφέρει. Στόχος είναι να φύγει η κυβέρνηση. Να φύγει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Γιατί; Ο καθένας για τους δικούς του λόγους. Ο ένας γιατί δεν θέλει την αξιολόγηση.
Τα συνδικάτα γιατί έχουν χάσει τη δυνατότητα να παρεμβαίνουν και να διορίζουν ακόμη και υπουργούς όπως γινόταν κυρίως τα χρόνια του ΠΑΣΟΚ αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ. Οι επιχειρηματίες διότι σφίγγει όλο και περισσότερο ο κλοιός ως προς τη φοροδιαφυγή –1,8 δισ. ευρώ τα επιπλέον έσοδα το 2024– αλλά και διότι οι μπίζνες δεν είναι όπως παλαιότερα με το κράτος-πατερούλης.
Ναι, όλοι έχουν λόγους. Ακόμη και αυτοί που κατέβηκαν για την ακρίβεια όπως χαρςακτηριστικά αναφέρουν τα κόμματα, στο συλλαλητήριο του Ιανουαρίου. Όμως άλλο αυτό και άλλο να πηγαίνει κάποιος και να ζητάει δικαιοσύνη για τους νεκρούς των Τεμπών και να επιχειρείται στην πορεία να παρουσιαστεί ως υποστηρικτής όλων όσων αναφέρουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Διότι η χειρότερη μορφή εργαλειοποίησης είναι αυτή. Να παίρνει κάποιος την εικόνα και να τη μεταφράζει ως στήριξη των προσπαθειών των κομμάτων της αντιπολίτευσης για αλλαγή στο πολιτικό σκηνικό. Να γίνονται οι πολίτες κομπάρσοι σε μια παράσταση που στήνουν, με μεθοδικό είναι η αλήθεια τρόπο, πολιτικοί και πολιτικάντηδες. Πολιτικοί καιροσκόποι που θέλουν όπως και στο παρελθόν να φτιάξουν τη δική τους πολιτική καριέρα.
Είναι ντροπή. Σκυλεύουν τους νεκρούς. Είναι ύβρις. Και μετά την ύβρι έρχεται η Νέμεσις, είτε την εμπιστεύεται είτε όχι ο Νίκος Ανδρουλάκης…
