Ο Στέφανος Κασσελάκης θα μπορούσε να είναι οπαδός του Ζορζ Σορέλ, αν φυσικά γνώριζε το έργο του, αλλά έχει φροντίσει ο Παύλος Πολάκης, ως εκφραστής των ιδεών του Γάλλου μαρξιστή φιλοσόφου, να καλύψει το έλλειμμα μαρξιστικής παιδείας του υπό την προστασία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Προφανώς ο «νεόκοπος», κατά Σκουρλέτη, σκληρός του Μαϊάμι δεν υπερασπίζεται τη βία ως πολιτικό όπλο: τουλάχιστον δημόσια. Αλλά με τις διαγγελματικού χαρακτήρα δηλώσεις του, καθώς και τις διαγραφές εξ αποστάσεως, φαίνεται πρόθυμος να ασκήσει βία προκειμένου να εδραιώσει τη θέση του. Ο Σορέλ απέρριπτε τη σοσιαλδημοκρατία, όπως και ο Λένιν, ο οποίος κατέφυγε στον καταναγκασμό και στην καταστολή για να εγκαθιδρύσει τον κομμουνισμό.
Με κάποιες παραλλαγές, ο Στέφανος Κασσελάκης, θέλει να εξαλείψει όσους στέκονται εμπόδιο στα σχέδια του, ή τέλος πάντων στα σχέδια εκείνων που τον χρησιμοποιούν για να ξεφορτωθούν τα «βαρίδια» του 3%, όπως έχει χαρακτηρίσει η Σία Αναγνωστοπούλου τα στελέχη της «Ομπρέλας». Όπως και να ‘χει οι ιδέες του Σορέλ και του Λένιν έχουν κατά έναν τρόπο εμφυτευθεί στο μυαλό του Στέφανου Κασσελάκη, ο οποίος δεν δείχνει να έχει ενδοιασμούς για τις προγραφές. Όχι, ότι και αυτοί που φεύγουν δεν θα έκαναν το ίδιο στη θέση του, αλλά αυτούς τους ενοχλεί που διαγράφονται από έναν «άσχετο» μέσα στο ίδιο τους το σπίτι.
Άλλωστε η ιδέα της εξόντωσης του αντιπάλου είναι θεμιτή και ιδιαίτερα δημοφιλής μεταξύ εκείνων που θεωρούν ότι, η βία μπορεί να είναι νόμιμη και απαραίτητη για να φιμώσει όσους δεν συμφωνούν με τις δικές τους ιδέες. Η ακύρωση του άλλου φθάνει στο σημείο να δικαιολογήσει τον εξαναγκασμό, τις επιθέσεις ή τον εκφοβισμό ενός αντιπάλου που του στερείται το δικαίωμα ύπαρξης.
Αυτό που βλέπουμε αυτές τις μέρες στο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια ακραία εκδήλωση μισαλλοδοξίας με απειλές και βία κατά όσων διαφωνούν. Είναι αλήθεια ότι η Αριστερά στην Ελλάδα- και ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί κορυφαίο παράδειγμα- έχει χρησιμοποιήσει τις ίδιες μεθόδους και πρακτικές κατά των πολιτικών αντιπάλων, που τώρα χρησιμοποιούν μεταξύ τους. Είμαστε αυτόπτες μάρτυρες πως η ιστορία εκδικείται όσους προσπαθούν να την επαναλάβουν ως φάρσα. Εν προκειμένω ένα κόμμα- φάρσα, ο ΣΥΡΙΖΑ, που ήρθε ως τραγωδία και φεύγει ως κωμωδία.
Easy Writer
