Ο μεγάλος χαμένος της διαδικασίας για την επιλογή προσώπων για την Προεδρία της Δημοκρατίας είναι ο Νίκος Ανδρουλάκης. Γι’ αυτό άλλωστε στη Χαριλάου Τρικούπη έχουν ανέβει… στα κάγκελα. Τα στελέχη του κόμματος διαπιστώνουν ότι μια ακόμη φορά, σε μείζονος σημασίας –θεσμικό, αλλά μείζονος– ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ χάνει την μπάλα.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης βρέθηκε στα σχοινιά. Ακόμη και ο ΣΥΡΙΖΑ κερδισμένος είναι, αφού –δεδομένου ότι δεν θα ψήφιζε όποιον και αν πρότεινε ο Κυριάκος Μητσοτάκης– επέλεξε να καταθέσει την πρότασή του απευθυνόμενος στο ΠΑΣΟΚ για κοινή... πορεία στην ψηφοφορία που θα ακολουθήσει.
Μάλιστα, μπορεί να βγει ακόμη πιο κερδισμένος εφόσον η Νέα Αριστερά –παρά την γκρίνια για την περίπτωση Ράμμου– αποφασίσει να συνταχθεί με την υποψηφιότητα της Λούκας Κατσέλη και πει ναι ανεβάζοντας τον αριθμό των ψήφων που θα λάβει ακόμη και πάνω από την επιλογή του ΠΑΣΟΚ και του Νίκου Ανδρουλάκη.
Στη Νέα Αριστερά θα ανακοινώσουν τη στάση που θα τηρήσουν τις προσεχείς ημέρες. Πολλοί θεωρούν δε ότι θ αποτελέσει και προάγγελο συνεργασίας που θα «κλειδώσει» στο επικείμενο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ φέρνοντας την Κουμουνδούρου και πάλι στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης επέλεξε να περιμένει τις ανακοινώσεις του πρωθυπουργού εκτιμώντας πως θα τον… στριμώξει πολιτικά. Είτε στην περίπτωση που επέλεγε πρόσωπο από την Κεντροαριστερά και τον περιβάλλοντα χώρο του ΠΑΣΟΚ είτε με την επιλογή προσώπου από την Κεντροαριστερά. Μόνο που εμφανίστηκε να λειτουργεί «εκβιαστικά» για ένα θεσμικό ζήτημα όπως είναι αυτό της Προεδρίας της Δημοκρατίας.
Δήλωσε εξαρχής ότι θα συναινέσει σε όποια πρόταση αφορά πρόσωπο από την –κατά την άποψη του ΠΑΣΟΚ και των λοιπών δυνάμεων που έλεγε και ο ιδρυτής του κόμματος– προοδευτική παράταξη. Ζητούσε επίμονα πρόταση που να αφορά πρόσωπο της Κεντροαριστεράς υποστηρίζοντας πως από την Κεντροδεξιά δεν υπάρχουν πρόσωπα ενωτικά.
Και δεν έφτανε αυτό. Μόλις τη Δευτέρα βγήκε για να πει ότι δεν πρόκειται να συναινέσει και σε ένα κυβερνητικό σχήμα με τη ΝΔ εφόσον στις επόμενες εκλογές δεν υπάρχει αυτοδύναμη κυβέρνηση υποστηρίζοντας πως μπορεί να συνεργαστεί μόνο με δυνάμεις της Αριστεράς, δηλαδή τον ΣΥΡΙΖΑ, τη Νέα Αριστερά, την Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου ακόμη και το ΜέΡΑ 25 του Γιάνη –με ένα ν– Βαρουφάκη.
Ακόμη χειρότερα, το ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται να δηλώνει ότι δεν ψηφίζει τον Κωνσταντίνο Τασούλα όχι διότι δεν έχει τα εχέγγυα και τα χαρακτηριστικά που απαιτούνται για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας, αλλά διότι είναι κομματικό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας. Αποκάλυψε δηλαδή το σχέδιο που έχει προκειμένου να προκαλέσει φθορές στο κεντρώο προφίλ του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Μόνο που η επιλογή του Κωνσταντίνου Τασούλα χαλάει τα σχέδια και αναδεικνύει μικροκομματικές σκοπιμότητες και πολιτικούς καιροσκοπισμούς. Αναδεικνύει τη θεσμικότητα από τη μία και τη διχαστική λογική προηγούμενων δεκαετιών από την άλλη.
Η στάση δε του Νίκου Ανδρουλάκη δείχνει για ποιο λόγο το ΠΑΣΟΚ όχι απλά δεν ανακάμπτει, αλλά χάνει και από αυτά που πήρε μετά τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ, με τον πρόεδρό του να βρίσκεται σε χαμηλή πτήση ως προς την καταλληλότητα για πρωθυπουργός και να καταγράφεται και ως… βαρίδι για το ίδιο το κόμμα του
Οι εξελίξεις δεν προβληματίζουν απλά τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Δημιουργούν εκνευρισμό αφού χάνονται ευκαιρίες που θα μπορούσαν να καθιερώσουν το κόμμα ως αξιωματική αντιπολίτευση –που είναι μόνο τυπικά στις έδρες της Βουλής λόγω της διάσπασης ΣΥΡΙΖΑ– αλλά και να δημιουργηθούν σταδιακά οι προϋποθέσεις για διεκδίκηση της διακυβέρνησης.
