Ηγήθηκε της χώρας στην πιο κρίσιμη στιγμή. Πήρε τα ηνία από τους πολιτικούς (αυτός, ένας επιστήμονας), στάθηκε μπροστά στην κάμερα (αυτός, ένας ψάλτης) και ενημέρωσε, καθοδήγησε, συμπόνεσε, εμψύχωσε.
Μιχάλης Μητσός
Δεν λύγισε από την ευθύνη. Και δεν τον άλλαξε η προβολή. Παρέμεινε σεμνός, κι ας κρέμονταν εκατομμύρια άνθρωποι από τα χείλη του. Παρέμεινε αυθεντικός, κι ας δεχόταν τη χολή του Καρτεριστάν επειδή δάκρυσε και τις επιθέσεις των συμπλεγματικών για το φανελάκι του. Ο άνθρωπος της χρονιάς για την Ελλάδα είναι ο Σωτήρης Τσιόδρας.
Ηγήθηκε της Ευρώπης στις πιο δύσκολες στιγμές της. Στη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης υπήρξε άτολμη, άδικη, ενίοτε εμμονική: αποτέλεσμα της προτεσταντικής της αυστηρότητας. Οταν όμως εκδηλώθηκε ο Covid-19, υπήρξε τολμηρή, αποφασιστική, ενίοτε πρωτοπόρα: αποτέλεσμα του κύρους της και της επιστημονικής της παιδείας. Η αμοιβαιοποίηση του χρέους σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας ήταν ιδέα του Μακρόν, όχι δική της. Αν όμως εκείνη δεν ξεπερνούσε τις επιφυλάξεις της και δεν έπειθε και τις χώρες που αντιδρούσαν, το σχέδιο δεν θα προχωρούσε ποτέ. Ο άνθρωπος της χρονιάς για την Ευρώπη είναι η Ανγκελα Μέρκελ.
Τι θα έκαναν ο Τσιόδρας και η Μέρκελ αν βρίσκονταν κατά σύμπτωση στον ίδιο χώρο; Θα συζητούσαν για ώρες, ίσως για μέρες. Εκείνος θα μιλούσε γι’ αυτά που έμαθε από τη συνύπαρξή του με τους πολιτικούς. Θα διηγιόταν τις άοκνες προσπάθειές του να τους πείσει ότι η επιστήμη δεν λειτουργεί με βεβαιότητες, αλλά με διαρκή επαλήθευση υποθέσεων, και ότι αυτό δεν είναι εις βάρος της επιστήμης, αλλά υπέρ της. Θα εξέφραζε την έκπληξή του για τον φανατισμό και την αλαζονεία που κυριαρχούν στην πολιτική σκηνή, όπως και την ανησυχία του για την υπέρμετρη δύναμη του ηγέτη. Κι επειδή του αρέσει να ακούει, ίσως περισσότερο κι από το να μιλάει, θα ρωτούσε τη συνομιλήτριά του πώς επιδρά το επιστημονικό της υπόβαθρο στον τρόπο που κυβερνά.
Εκείνη θα απαντούσε ότι έμαθε από μικρή να μην τοποθετεί τον εαυτό της στο κέντρο των πραγμάτων, να ζυγίζει προσεκτικά τα δεδομένα και να ακούει τους ειδικούς. Θα εξηγούσε ότι πριν κάνει οποιοδήποτε βήμα ακούει τις συμβουλές της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών, γνωστής ως Λεοπολντίνα, που συστάθηκε το 1687. Και θα επαναλάμβανε ότι το μεγαλύτερο μάθημα που μπορούν να διδαχθούν οι πολιτικοί από την επιστήμη είναι η βαρύτητα: «Χωρίς μάζα, δεν υπάρχει βάθος».
Η Ανγκελα δεν θα αποκάλυπτε γιατί μετά την πτώση του Τείχους εγκατέλειψε μια πολλά υποσχόμενη καριέρα για να ενταχθεί σε μια μικρή πολιτική οργάνωση της γειτονιάς της. Ο Σωτήρης δεν θα σχολίαζε την απαίτηση του ΣΥΡΙΖΑ να κληθεί για ακρόαση στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας, να απαντήσει δηλαδή στις ερωτήσεις του Πολάκη και της Σακοράφα. Και οι δύο γοητευτικοί αυτοί τύποι θα συνέχιζαν την κουβέντα τους.
(πηγή:tanea.gr)
