Τα χρόνια της άνω και κάτω πλατείας, των τάχα αγανακτισμένων και των κάθε λογής πικραμένων, οι τηλεοράσεις είχαν γεμίσει με οικονομολόγους- σωτήρες που κατείχαν τη μαγική λύση να βγούμε από τα μνημόνια μεμιάς.
Κατείχαν τη λύση που δεν κατείχε η τότε κυβέρνηση Σαμαρά, η οποία κατά την άποψη τους ήταν ένα μάτσο άσχετοι που απλά «παπαγάλιζαν τις εντολές του ευρωιερατείου και των τοκογλύφων», όπως συνήθιζαν να λένε τα θεσμικά όργανα της Κομισιόν.
Η αλήθεια είναι ότι η συνεχής τους έκθεση στις τηλεοράσεις και η λαϊκιστική ρητορική του «χαϊδεύω αυτιά» έπειθε πολύ κόσμο. Έτσι, οι τύποι αυτοί βοήθησαν να ανέλθουν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στην εξουσία και όπως ήταν αναμενόμενο εξαργύρωσαν τις υπηρεσίες τους με υπουργικούς θώκους -έστω δι’ ολίγον. Όπως αναμενόταν τίποτα απ’ όσα διαπρυσίως διακήρυτταν εφαρμόστηκε. Αίφνης, η κοινωνία αντελήφθη ότι η λιτότητα δεν τερματίζεται «μ’ έναν νόμο κι ένα άρθρο». Επρόκειτο περί συνειδητής συλλογικής εξαπάτησης. Καμία μαγική συνταγή δεν υπήρξε. Οι ίδιοι δε, υπέπεσαν σε ανυποληψία και καταδικάστηκαν σε συλλογική χλεύη.
Σήμερα, έχουμε επανάληψη της ίδιας ιλαροτραγωδίας. Οικονομολόγοι της αλλοδαπής κάνουν εκπομπές στο διαδίκτυο για να δείξουν ότι η ΝΔ καταστρέφει την Ελλάδα και επί ΣΥΡΙΖΑ ήταν όλα καλύτερα και ως εκ τούτου κακώς η κοινωνία ψήφισε δύο φορές Μητσοτάκη. Μάλιστα, επιδίδονται με τέτοια θέρμη στο έργο τους που φτάνουν σε σημείο να δηλώνουν δημοσίως ότι θέλουν να γίνουν «ο χειρότερος εφιάλτης των πολιτικών που κρατούν τη χώρα πίσω». Το πλέον αστείο είναι ότι οι ίδιοι διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους (με disclaimer μάλιστα) ότι τα βίντεο τους είναι αμιγώς επιστημονικά και όχι πολιτικά. Τρικυμία εν κρανίω…
Κάθε εποχή έχει τους προφήτες της. Πόσο μάλλον στην εποχή των social media. Οι προφήτες κατά βάση δεν αποτελούν πρόβλημα, αρκεί να έχουμε κατά νου τα λόγια του Ουμπέρτο Έκο: «Να φοβάσαι τους προφήτες κι αυτούς που είναι έτοιμοι να πεθάνουν για την αλήθεια, επειδή κατά κανόνα κάνουν και άλλους να πεθάνουν μαζί τους, μερικές φορές πριν από αυτούς και καμιά φορά αντί για αυτούς».
