Μπασκετάκι, μουσική (ελληνικά αλλά και Goldplay) και οικογένεια είναι αυτά που χαλαρώνουν τον γενικό διευθυντή της ΝΔ Γιάννη Σμυρλή, ο οποίος ήταν καλεσμένος του «πρωινού καφέ» στην εφημερίδα «Μακεδονία» σε μία διαφορετική συνέντευξη, η οποία δεν περιέχει μόνο πολιτικές αλλά και προσωπικές ερωτήσεις που αφορούν την οικογένειά του, την καριέρα του αλλά και όλα όσα απολαμβάνει στην ιδιωτική του ζωή. «Ιδιαίτερα οξυδερκής, ενώ κουβάλαγε αυτό το αυστηρό που είχαν οι πολιτικοί της παλιάς κοπής», θυμάται για τον Γάλλο πρώην πρόεδρο. Για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, με τον οποίο είναι δίπλα από την ημέρα της εκλογής του ως προέδρου της ΝΔ, λέει ότι «είναι ένας ηγέτης, πολύ μεθοδικός και πολύ εργατικός, ο οποίος ξέρει πώς να φτιάχνει ομάδες και να διοικεί, αλλά είναι και ακούραστος».
Κρατήστε και την απάντησή του στο ερώτημα αν το βράδυ της 9ης Ιουνίου ήταν μία δύσκολη στιγμή: «Όχι, δεν ήταν στενάχωρη στιγμή. Ήταν μια στιγμή που σε επαναφέρει, εσένα και όλους όσους πήγαν να χαλαρώσουν. Και σου λέει ότι δεν υπάρχει χαλάρωση. Εδώ κυβερνάς και πρέπει να υπάρχει αποτέλεσμα».
Ακολουθεί η πλήρης συνέντευξη και το σχετικό βίντεο:
- Κύριε Σμυρλή, υπάρχει πρωινός καφές στην καθημερινότητα του Γενικού Διευθυντή της ΝΔ;
Υπάρχουν δύο πρωινοί καφέδες. Ο πρώτος, ο οικογενειακός, γιατί πάντα το πρωί το έχουμε ως συνήθεια στην οικογένεια να πίνουμε μαζί τον καφέ και το πρωινό μας στο σπίτι. Και βέβαια μετά ο δεύτερος με τους συνεργάτες μου. Με το που φτάνω στην Πειραιώς γίνεται η πρωινή σύσκεψη, ο πρωινός καφές για όλες τις προτεραιότητες της ημέρας και για τον σχεδιασμό των επόμενων ημερών. Γιατί ο Γενικός Διευθυντής έχει πολλά να παρακολουθήσει.
- Είναι ο ίδιος καφές από άποψη προτίμησης;
Όχι, στο σπίτι είναι εσπρεσάκι, αλλά από τη στιγμή που φεύγω από το σπίτι καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας υπάρχει ένα φρέντο καπουτσίνο, ένα ρόφημα που με ακολουθεί όλη τη μέρα.
- Τι αποτελεί για εσάς η στιγμή του καφέ; Και απόλαυση και σχεδιασμός;
Είναι και τα δύο. Ο πρωινός καφές είναι και απόλαυση και αυτοσυγκέντρωση για να ξεκινήσει η μέρα, αλλά είναι και για το καθαρό μυαλό που πρέπει να έχουμε όλοι το πρωί για να μπορούμε να κάνουμε το σχεδιασμό μας και να «βγάλουμε» τη μέρα σου με τις καλύτερες δυνατές συνθήκες.
- Γεννηθήκατε στην Αθήνα λίγα χρόνια μετά τη μεταπολίτευση. Σε ποια περιοχή;
Στο Μετς, μια περιοχή που ανήκει στο Παγκράτι, είναι κοντά στον Εθνικό Κήπο και κοντά στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Οπότε οι παιδικές στιγμές που θυμάμαι είναι εκεί. Είναι οι παιδικές χαρές στον Εθνικό Κήπο και ο ζωολογικός κήπος που υπήρχε μέσα. Εκεί θυμάμαι να παίζω, εκεί βαφτίστηκα κιόλας σε μια μικρή εκκλησία, οπότε τα παιδικά μου χρόνια είναι εκεί. Αργότερα, τα εφηβικά μου χρόνια είναι, στην Ανατολική Αττική, στην Κάντζα Παλλήνης, με επίσης πολύ ωραίες αναμνήσεις σε ένα διαφορετικό περιβάλλον μακριά από το κέντρο της Αθήνας.
- Καταγωγή από Στυμφαλία Κορινθίας, έτσι;
Από τη μεριά του πατέρα μου. Από τη μεριά της μητέρας μου η καταγωγή είναι από τα Χανιά της Κρήτης.
- Υπήρχε σχέση με το χωριό στην Κορινθία;
Καλοκαίρια, με παππούδες και γιαγιάδες. Σε ένα ορεινό χωριό πάνω από 1.000 μέτρα υψόμετρο. Είναι από τα χωριά που τον χειμώνα είχαν 500 κατοίκους και το καλοκαίρι 2.000 παιδιά που έρχονταν από τις μεγάλες πόλεις και που στην πραγματικότητα ζούσαμε εκεί ανέμελες στιγμές.
Και γινόμασταν ένα με τους ντόπιους, δηλαδή ένα πολύ ωραίο μείγμα με παιδιά που ήταν πιο σκληρά, γιατί είχαν μάθει να ζουν στη φύση πιο πολύ από ό,τι εμείς που ήμασταν από την Αθήνα. Εμείς από την άλλη φέρναμε τις συνήθειες της Αθήνας και έτσι νομίζω είχαμε ένα ωραίο μείγμα που κράτησε πολλές γενιές κοντά στις ιδιαίτερες πατρίδες τους...
- Μπάσκετ παίζατε αν κρίνω από το ύψος.
Βέβαια, έχω παίξει στον Πανελλήνιο, στον Εθνικό Αθηνών, στον Κτησιφώντα Παιανίας, στην Παλλήνη. Και μάλιστα με τα όλα του: προετοιμασίες και προπονήσεις. Θα έλεγα σε εισαγωγικά ήμουν ημιεπαγγελματίας (γελάει).
- Τι θέση παίζατε;
Έπαιζα δυάρι, αλλά ανάλογα με την ομάδα και τις ανάγκες έχω παίξει και στις πέντε θέσεις (γελάει).
- Ο Κώστας, ο πατέρας σας, ήταν συνδικαλιστής και στέλεχος του ΙΚΑ, η Αθηνά, η μητέρα σας, ζωγράφος. Δύο διαφορετικοί τύποι στο σπίτι. Τι πήρατε από αυτούς;
Ο πατέρας μου ήταν ο λόγος που μπήκε η πολιτική στη ζωή μου, διότι οι πολιτικές συζητήσεις και οι αναλύσεις στο σπίτι ήταν κάτι μόνιμο. Θυμάμαι από παιδάκι να πηγαίνω να βρίσκω τον πατέρα μου στην ΑΔΕΔΥ ή στη ΝΔ γιατί ήταν Αν. Γραμματέας Συνδικαλισμού. Έτσι όταν έφτασα στο πανεπιστήμιο το να ακούω πολιτικές συζητήσεις ήταν για μένα κάτι δεδομένο.
Θυμάμαι τον εαυτό μου παιδάκι τη δεκαετία του '80 να συμμετέχω σε μαζικές συνδικαλιστικές πορείες συνοδεύοντας τον πατέρα μου. Όλα αυτά είχαν μπει μέσα μου από πολύ νωρίς και έχουν δημιουργήσει αυτό που είμαι σήμερα. Με βοήθησαν στο να είμαι ένας πολιτικοποιημένος άνθρωπος. Από τη μεριά της μαμάς τώρα. Δεν ζωγραφίζω τόσο καλά όσο η η μητέρα μου (γελάει), όμως πιάνει λίγο το χέρι μου και αυτό έχει περάσει και στα παιδιά μου.
Η μαμά ήταν η ισορροπία σε όλο το σπίτι, πιο ήρεμος άνθρωπος, άλλες οι συζητήσεις μαζί της. Η τέχνη μέσα στο σπίτι είναι πολλές φορές αντικρουόμενη με την πολιτική. Γιατί η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού, ενώ οι καλλιτέχνες δεν έχουν όρια σε αυτά που σκέφτονται και απεικονίζουν. Οπότε υπήρχε μια πολύ ωραία ισορροπία: μια μαμά η οποία επίσης εργαζόταν στο ΙΚΑ ως διευθύντρια και τα βράδια ζωγράφιζε. Δεν μας έλειψε ποτέ τίποτα. Γιατί με τον πατέρα, που ήταν συνδικαλιστής και έλειπε συχνά η μητέρα ήταν ο πυλώνας του σπιτιού.
- Αδέλφια;
Έχω μία αδελφή, μικρότερη, την Άννα.
- Φοιτήσατε στο Πρότυπο Πειραματικό του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τι πήρατε από εκείνα τα χρόνια; Ποια ήταν τα συν και τα πλην από ένα τέτοιο σχολείο;
Τα Πρότυπα εκείνης της εποχής είχαν πολλά συν. Κάναμε πρωτοποριακές μεθόδους μάθησης, γιατί το Πειραματικό που στεγαζόταν στην οδό Σκουφά, είχε και αυτή την έννοια. Ερχόταν ένα καινούργιο βιβλίο από το εξωτερικό και το δοκίμαζαν σε εμάς. Εμείς είχαμε αίθουσες διδασκαλίας, όπως Χημείας ή Φυσικής, οι οποίες δεν υπήρχαν τότε στα άλλα σχολεία.
Είχαμε πολύ καλούς καθηγητές, είχαμε φοιτητές που παρακολουθούσαν τα μαθήματα, ήταν γενικά κάτι τελείως διαφορετικό. Και δεν ήταν ένα σχολείο γειτονιάς, γιατί οι μαθητές ήταν από όλη την Αθήνα και από πολύ διαφορετικούς κόσμους, γιατί έμπαιναν στο Πρότυπο με κλήρωση και πιο παλιά με εξετάσεις. Αυτό είχε μια διαφορά με τα υπόλοιπα σχολεία που ήταν σχολεία γειτονιάς.
Εγώ για να καταλάβετε από τη γειτονιά μου είχα μόνο δύο συμμαθητές. Και βέβαια το σχολείο αυτό είχε βγάλει και πρωθυπουργούς. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο Ανδρέας Παπανδρέου είχαν τελειώσει το Πειραματικό, ενώ εκεί φοίτησε και ο Λεωνίδας Κύρκος.
- Γιατί επιλέξατε να σπουδάσετε Πολιτικές Επιστήμες και στη συνέχεια για μεταπτυχιακά τις Διεθνείς Σχέσεις και Ευρωπαϊκές Σπουδές στο πανεπιστήμιο της Αθήνας; Τι σας τράβηξε; Η πολιτική ενασχόληση του μπαμπά;
Προφανώς έπαιξε ρόλο το ότι ήμουν σε ένα σπίτι πολιτικοποιημένο, ενεργό και νεοδημοκρατικό από τη μια. Από την άλλη πάντα μου άρεσαν τα οικονομικά και οι πολιτικές επιστήμες, οπότε εφάρμοσα στη ζωή μου την πολιτική και τις επιχειρήσεις. Οι σπουδές ήταν εκεί, οι διεθνείς σχέσεις ήταν και είναι πάντα στο μυαλό μου, καθώς έχω ασχοληθεί με αυτό το κομμάτι και δεν σταματώ ποτέ.
Νομίζω ότι είναι οι σπουδές που σου ανοίγουν το μυαλό. Διότι δεν σπουδάζεις κάτι που είναι το επάγγελμα που θα σίγουρα θα κάνεις, αλλά διευρύνεις τον τρόπο σκέψης σου και μπορείς σε ό,τι και να ασχολείσαι μέσα στην οικονομία, στην κοινωνία να το εφαρμόζεις πολύ πιο αποτελεσματικά.
- Πολιτικά πρότυπα της εποχής ποια ήταν;
Δύο πρότυπα μπορώ να πω. Το ένα έχει απόλυτα δικαιωθεί από την ιστορία και είναι ο εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής. Θυμάμαι το εαυτό μου παιδάκι που έβλεπα στην ασπρόμαυρη τηλεόραση τις ομιλίες του και καταλάβαινα ότι ήταν ένας άνθρωπος που είχε ένα όραμα και έβλεπε πολλά χρόνια μπροστά.
Η ιδρυτική διακήρυξη της ΝΔ είναι τόσο σύγχρονη που θα μπορούσε να είχε γραφτεί και σήμερα. Το δεύτερο πρότυπο και το έζησα πολύ περισσότερο γιατί ήμουν και μεγαλύτερος ήταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Ήταν η φωνή της λογικής.
Ο ρεαλισμός που έβαζε στην πολιτική μού είχε κάνει εντύπωση από παιδί. Δεν μπήκε ποτέ σε μια λογική ποιος θα δώσει περισσότερα, αλλά πάντοτε έβαζε ρεαλιστικά ως στόχο το ποιο είναι το καλό της πατρίδας. Πολλές φορές με πολιτικό κόστος, το οποίο είναι κάτι που πρέπει να το έχουμε πολλές φορές στο μυαλό μας, γιατί ο πολιτικός δεν είναι αυτός που πρέπει να υπόσχεται τα πάντα, αλλά να μπορεί να κάνει αυτά που λέει. Αυτό το πρότυπο ενσαρκώνουν τόσο Καραμανλής όσο και ο Μητσοτάκης.
- Άρα το ερώτημα γιατί με τη ΝΔ και γιατί ΔΑΠ-ΝΔΦΚ δεν σας τέθηκε ποτέ;
Όχι, γιατί από πολύ μικρός μου είχε μπει στο μυαλό από το οικογενειακό μου περιβάλλον ότι θα πρέπει να σπουδάσω, να ετοιμαστώ για τη ζωή μου, να κάνω τη δουλειά μου και να προχωρήσω στη ζωή μου. Από εκεί και πέρα εφόσον θέλεις να προσφέρεις στα κοινά προσφέρεις, αλλά είναι άλλο το ένα και άλλο το άλλο.
Οπότε σε αυτό το μότο δεν μπορούσε να με εκφράσει άλλο κόμμα από τη ΝΔ γιατί 50 χρόνια τώρα έχει μια σταθερά, που λέει ότι θέλουμε το καλό του πολίτη και άξιους ανθρώπους. Δεν είναι τυχαίο ότι αν δείτε τα στελέχη της ΝΔ έχουν και σπουδές, έχουν βγει στην αγορά, είναι άνθρωποι που ξέρουν ότι εγώ πρέπει να δουλεύω για μένα και να προσφέρω και για τους άλλους.
Όσο περισσότερους ανθρώπους ελκύουμε μέσα από αυτήν τη λογική -και αυτό κάναμε αυτά τα 50 χρόνια μέσω της ΔΑΠ και της ΟΝΝΕΔ- τόσο η ΝΔ θα συνεχίσει να είναι ένας παράγοντας σταθερότητας και ανάπτυξης της χώρας. Και πάντοτε αν δείτε όλα αυτά τα 50 χρόνια εμείς είμαστε ή κυβέρνηση ή αντιπολίτευση.
- Ήταν καλό σχολείο ζωής η συμμετοχή στα κομματικά πράγματα;
Πάντοτε είναι ένα καλό σχολείο, διότι έχεις την ευκαιρία μέσα από την κομματική ενασχόληση είτε παλαιότερα ως φοιτητής μέσα από τη ΔΑΠ είτε στη συνέχεια στην ΟΝΝΕΔ και το κόμμα να γνωρίσεις πολύ διαφορετικούς ανθρώπους και να μάθεις στην πράξη πώς δουλεύει η κοινωνία. Γιατί τι είναι τα κόμματα;
Είναι οργανισμοί που έχουν κομμάτια από όλη την κοινωνία και στην πραγματικότητα εκεί έρχεσαι κοντά με ανθρώπους που δεν θα συναναστρεφόσουν διαφορετικά. Γιατί μέσα εκεί έχεις όλες τις κοινωνικές και τις εργασιακές ομάδες και εντελώς διαφορετικούς ανθρώπους που έχουν ένα κοινό πιστεύω. Δεν βλέπουν όλοι με τον ίδιο τρόπο τα πράγματα, έχουν όμως κάποιες κοινές αρχές πάνω στις οποίες χτίζεις. Είναι, λοιπόν, μόνο θετικό το να ασχολείσαι. Λίγο ή πολύ.
- Μιλάμε για μια εποχή με φανατισμό όπως ήταν η δεκαετία του ’80. Αυτό είχε και τα αρνητικά του, έτσι;
Η λέξη φανατισμός δεν έχει θετική έννοια. Όταν φανατίζεσαι με κάτι -ό,τι κι αν είναι αυτό- συνήθως χάνεται η λογική, φεύγει η προσοχή από την απόφαση που είναι να πάρεις και αποκτά μεγαλύτερη σημασία το πώς εγώ θα κερδίσω ή θα χάσω. Οπότε αυτός ο φανατισμός ήταν που όξυνε περισσότερο τα πράγματα και πήγε πίσω τη χώρα. Θεωρώ ότι δεν πρέπει να φτάνουμε σε αυτό το σημείο, γιατί άλλο η πολιτική αντιπαράθεση και άλλο ο φανατισμός. Τότε υπήρχε φανατισμός από τον μικρότερο έως τον μεγαλύτερο.
Προφανώς και ήταν και άλλες εποχές και διαφορετικός ο τρόπος που επικοινωνούσε ο κόσμος, γιατί έπρεπε να συναντηθεί για να επικοινωνήσει. Τώρα αυτό με τα νέα μέσα δεν είναι απαραίτητο, μέσα σε 10 λεπτά ξέρετε και εσείς και εγώ τι έχει συμβεί σε όλη την Ελλάδα.
Τότε έπρεπε να βγεις έξω, να πας στο καφενείο, να τσακωθείς, να συζητήσεις, να ζυμωθείς και η εποχή διέθετε και μεγάλες προσωπικότητες, όπως ήταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ήταν λογικό ο φανατισμός να πηγαίνει μέχρι κάτω, που εκεί δεν είναι διαχειρίσιμος.
- Μακρύ το βιογραφικό σας: Διατελέσατε Γενικός Γραμματέας Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων και Εξωστρέφειας στο υπουργείο Εξωτερικών, Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Επενδύσεων και Προώθησης Εξαγωγών- Enterprise Greece, εκπρόσωπος του υπουργείου Εσωτερικών στην Ελληνική Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης την περίοδο 2013-2014. Κέρδη και απώλειες για εσάς από όλα αυτά ποια ήταν;
Αν πάμε στο κομμάτι της Ελληνικής Προεδρίας είναι σίγουρα μεγάλη τιμή να εκπροσωπείς τη χώρα σου και να περνάς την ατζέντα που θέλει η χώρα σου στην εκάστοτε Προεδρία. Αυτό ήταν τιμή και πραγματικά εμπειρία γιατί βλέπεις πώς αντιδρούν και οι άλλοι σε όλα αυτά που εμείς θεωρούμε δεδομένα στην Ελλάδα.
Όσον αφορά την εμπειρία μου στο υπουργείο Εξωτερικών και στην Enterprise Greece, δεν υπάρχει κάτι καλύτερο από το να σε τιμά ο πρωθυπουργός, δίνοντάς σου μια ευθύνη για να βοηθήσεις επιχειρήσεις να κάνουν εξαγωγές, να προσελκύσεις επενδύσεις, να αναπτύξεις την αγορά και να βοηθήσεις τους ανθρώπους να προοδεύσουν. Tελικά, να φτιάξεις πολιτικές που είναι για το καλό ολόκληρου του τόπου.
- Πώς ήταν η εμπειρία ως μέλος της Συνέλευσης των Νέων της Ε.Ε. για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα; Εκεί γνωρίσατε και προσωπικότητες, όπως ο Βαλερί Ζισκάρ ντ’ Εστέν.
Αυτό έγινε το 2003. Στη Συνέλευση Προεδρεύων ήταν ο Βαλερί Ζισκάρ ντ’ Εστέν και είχα τη χαρά να τον γνωρίσω, να συζητήσω μαζί του και να δω από κοντά έναν από τους πυλώνες της ευρωπαϊκής ιδέας.
- Πώς ήταν ως άνθρωπος;
Παρά το γεγονός ότι ήταν σε προχωρημένη ηλικία ήταν ιδιαίτερα οξυδερκής, ενώ «κουβάλαγε» αυτό το αυστηρό που είχαν οι πολιτικοί της παλιάς κοπής. Και να ξέρετε ότι τότε δυσκολευτήκαμε γιατί, παρά το γεγονός ότι βρεθήκαμε νέοι από όλες τις χώρες μέλη για να κάνουμε τις προτάσεις μας για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, με τον Ζισκάρ ντ’ Εστέν να προεδρεύει και στη Συνέλευση των νέων, χρειάστηκε να του εξηγήσουμε ότι οι προτάσεις θα είναι δικές μας, ότι θα τις ολοκληρώσουμε και θα σας τις παραδώσουμε.
Ήταν ένας πανέξυπνος άνθρωπος, το δέχτηκε αυτό, μας άφησε δύο μέρες καιρό, συνεδριάσαμε και φέραμε προτάσεις που ήταν ιδιαίτερα σημαντικές για το μέλλον της Ευρώπης και για τις νέες γενιές. Ήταν μια φοβερή εμπειρία γιατί πραγματικά ζούσες την Ευρώπη από μέσα και μπορούσες να περάσεις προτεραιότητες που αφορούσαν τις γενιές μας για το μέλλον.
Δυστυχώς το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα δεν πέρασε, οπότε νιώσαμε μετά όλοι αυτοί που είχαμε συμμετάσχει στο εγχείρημα ότι λίγο πήγε χαμένη όλη αυτή η δουλειά. Και ξέρετε το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα σε συνδυασμό με την ενιαία οικονομική πολιτική για το ευρώ θα είχε άλλα αποτελέσματα για την Ευρώπη τού σήμερα.
- Ένα άλλο σημαντικό κομμάτι στη ζωή σας ήταν και είναι η κομματική συμμετοχή στα πράγματα. Ήσασταν ο πρώτος εκλεγμένος Έλληνας Πρόεδρος της Νεολαίας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος από το 2007 μέχρι το 2009, μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου της ΟΝΝΕΔ για εφτά χρόνια, Γραμματέας Διεθνών Σχέσεων και ΕΕ της ΝΔ από το 2013 έως το 2019, μέλος του Πολιτικού Γραφείου του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος ως εκπρόσωπος της ΝΔ και σήμερα γενικός διευθυντής του κόμματος. Πόσο εύκολη είναι η διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού σε όλες αυτές τις κομματικές θέσεις;
Δεν είναι εύκολο. Και ας μην ξεχνάμε ότι όταν μιλάς για την ενασχόληση με την πολιτική αφορά ανθρώπους. Πρέπει μέσα από τον διάλογο, μέσα από τις συσκέψεις, τις συνεδριάσεις και τις συζητήσεις να μπορείς να αντλείς ιδέες, να φτιάξεις πολιτικές για ένα καλύτερο αύριο όχι μόνο για την Ευρώπη αλλά και ευρύτερα. Όταν το 2007 ήμουν πρόεδρος στη νεολαία του ΕΛΚ είχαμε μέλη νεολαίες από 44 χώρες από όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο. Και εκπροσωπούσες και την Ευρώπη σε παγκόσμια συνέδρια που είχες νέους ανθρώπους από τη Λατινική Αμερική, την Αφρική, την Ασία και τη Βόρεια Αμερική.
Στην πραγματικότητα εκείνα τα χρόνια μού άλλαξαν τον τρόπο σκέψης, με έκαναν πραγματικά να είμαι πιο πολύ Ευρωπαίος. Διότι ξέρετε: όλοι είμαστε Ευρωπαίοι, αλλά αισθανόμαστε πιο πολύ Έλληνες, ενώ στην πράξη όσο περισσότερο Ευρωπαίοι και αν αισθανθούμε δεν χάνουμε την ταυτότητά μας. Εγώ είμαι από την Κορινθία, αλλά δεν παύω να είμαι Έλληνας. Αντίστοιχα ζω στην Ελλάδα και στην Αθήνα, αλλά δεν παύω να είμαι Ευρωπαίος. Αυτό όσο το καλλιεργούμε περισσότερο στις νεότερες γενιές τόσο καλύτερο θα είναι για το κοινό μας μέλλον. Και έχοντας αποφασίσει ότι θα έχουμε κοινό μέλλον ότι είμαστε μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ότι έχουμε κοινό νόμισμα, ότι πάμε για μια ενιαία αμυντική πολιτική και ότι θέλουμε να ενοποιηθούμε ακόμη περισσότερο πολιτικά, αυτό γίνεται μέσα από τέτοια ενασχόληση.
Φέρνοντας ακόμη πιο κοντά στην πράξη και σε όλα τα επίπεδα την Ευρώπη στους πολίτες. Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό για το μέλλον της Ευρώπης και εγώ το έζησα από μέσα. Και βέβαια έχοντας ασχοληθεί με τόσο πολλά διεθνή θέματα αισθάνεσαι και λίγο ότι φοράς και τη φανέλα της Εθνικής όταν πηγαίνεις εκεί. Είσαι ο Έλληνας, δεν είσαι ο Νεοδημοκράτης και οφείλεις να υπερασπίζεσαι την εθνική σου γραμμή.
- Μια και μπήκαμε στα της Ευρώπης τις τελευταίες εβδομάδες είχαμε μερικά αντιφατικά εκλογικά αποτελέσματα: Στροφή προς τα δεξιά στις ευρωεκλογές, νίκη των Εργατικών στη Βρετανία και ένα στοπ στη Λεπέν. Πώς τα βλέπετε όλα αυτά; Λίγο μπερδεμένα δεν είναι;
Είναι δεδομένο, και αυτό το λέω ως πολιτικός επιστήμονας, πως όταν ο κόσμος περνά κρίση ενισχύονται τα άκρα, είτε αυτά είναι από τα δεξιά είτε από τα αριστερά. Αυτήν τη στιγμή έχουμε δύο πολέμους στη γειτονιά μας, έχουμε μια παγκόσμια οικονομική κρίση, έχουμε περάσει την κρίση του κορονοϊού και όλα αυτά δημιουργούν την ανάγκη στους πολίτες να ψάξουν να βρουν και άλλες λύσεις.
Γιατί σου λένε τα πάθαμε αυτά με τα παραδοσιακά κόμματα. Ευτυχώς η ιστορία δείχνει ότι όταν αυτές οι ακραίες τάσεις πάρουν μεγαλύτερη δύναμη από ό,τι θα έπρεπε δεν είναι καλά τα αποτελέσματα ούτε για τις χώρες τις οποίες φτάνουν να τις κυβερνούν τέτοια κόμματα ούτε τελικά και για το σύνολο του πλανήτη. Θέλω να πιστεύω ότι θα επικρατήσει η λογική και ότι ο κόσμος δεν θα παρασυρθεί πάνω από ένα σημείο.
Είδατε στη Γαλλία ότι υπήρξε μια αντίδραση και ότι στον δεύτερο γύρο ανετράπη -τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το θέμα των εδρών- η νίκη της Λεπέν. Στην Αγγλία η νίκη των Εργατικών ήταν κάτι το ξεχωριστό, γιατί είχε μεγάλη φθορά η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός. Δεν πρέπει να μπλέκουμε το ένα με το άλλο, αλλά σίγουρα στην Ευρώπη πρέπει να είμαστε προσεκτικοί.
- Ποιο είναι το επόμενο στοίχημα της Ελλάδας στην Ευρώπη;
Η Ελλάδα έχει καταφέρει πράγματα στην Ευρώπη. Από το 2016 που ξεκίνησε ο Κυριάκος Μητσοτάκης ως πρόεδρος της ΝΔ «έχτισε» εντός του ΕΛΚ τη θέση της ΝΔ αλλά και τη δική του είτε ως αρχηγός του κόμματος είτε ως πρωθυπουργός. Μην ξεχνάμε ότι η Ελλάδα και η ΝΔ είναι από τα παλιά μέλη του ΕΛΚ. Αυτό το δουλέψαμε πολύ και φυσικά και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, με αποτέλεσμα τώρα να έχουμε μια ισχυρή θέση. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν μαζί με τον Ντόναλντ Tουσκ ο διαπραγματευτής του ΕΛΚ σε σχέση με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, κάτι που δείχνει τον σεβασμό που έχει από το όλο σύστημα. Από εκεί και πέρα η Ελλάδα θέλει να παίξει ρόλο, θέλει να επηρεάσει, η ΝΔ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλουν να φέρουν για την ίδια τη χώρα καλύτερα αποτελέσματα από την Ευρώπη.
Αν πάμε με την ίδια ταχύτητα και λογική που είχαμε την προηγούμενη πενταετία θα φέρουμε και νέο Ταμείο Ανάκαμψης, που θα είναι καλό για την Ελλάδα, θα μπορέσουμε να έχουμε και ένα ενιαίο αμυντικό δόγμα, κάτι που θα είναι πολύ σημαντικό για την Ελλάδα και θα μπορέσουμε να έχουμε μια Κοινή Αγροτική Πολιτική που θα στηρίξει τους αγρότες με τα δεδομένα του σήμερα.
Το έχει ξανακάνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η ΝΔ και νομίζω ότι μπορούμε να παίξουμε πάλι τον ρόλο που πρέπει ώστε να βγαίνει η Ελλάδα ενισχυμένη. Γιατί μην ξεχνάτε ότι η ενισχυμένη Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ένωση σημαίνει ενισχυμένα τα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ελλάδα βρίσκεται σε μια πολύ σημαντική γεωπολιτικά περιοχή της Ευρώπης ως χώρα και πρέπει αυτό όλο και περισσότερο να γίνεται κατανοητό από τους εταίρους μας.
- Μια δύσκολη και μια πολύ ευχάριστη στιγμή όλα αυτά τα χρόνια στη ΝΔ;
Δύσκολες στιγμές είναι όταν χάνεις εκλογές. Και επειδή ασχολούμαι από το 1999 πολύ ενεργά με τα κομματικά έχω ζήσει και νίκες και ήττες (γελάει). Η κάθε μία είναι ξεχωριστή, αλλά πάντα είναι δύσκολο, γιατί υπάρχει το άγχος όχι της επόμενης μέρας του κόμματος, αλλά της επόμενης ημέρας της χώρας. Θεωρούμε ότι έχουμε μια στρατηγική για τη χώρα που για εμάς είναι η πιο σωστή. Οπότε ανάλογα από το ποιος κυβερνάει και ποιος είναι αυτός από τον οποίον χάνεις αισθάνεσαι και το άγχος για την επόμενη ημέρα.
Όταν το 2015 είδαμε ότι βγήκε ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση ήταν μια δύσκολη στιγμή. Όχι για τη ΝΔ, αλλά για το άγχος τού τι θα ακολουθούσε, που το ζήσαμε κιόλας. Επειδή περάσαμε πολύ δύσκολα την προηγούμενη δεκαετία χαρούμενες στιγμές ήταν το 2019 όταν σε μια δύσκολη φάση για τη χώρα είδαμε ότι μπορούμε να πάρουμε το τιμόνι και να την πάμε παραπέρα. Αλλά και οι τελευταίες εθνικές εκλογές όταν είδαμε ότι ο κόπος τεσσάρων ετών επιβραβεύεται από τον κόσμο, που καταλαβαίνει ότι είσαι στη σωστή κατεύθυνση και σου δίνει μεγαλύτερο ποσοστό από το 2019, είναι μία ευχάριστη και σημαντική στιγμή. Ήταν κάτι που δεν έχει ξαναγίνει και μάλιστα με τέτοια διαφορά από τον δεύτερο. Είναι μια επιβράβευση που τελικά λες: «Είδες ο κόσμος ξέρει τι γίνεται, δεν είναι εύκολο να τον παραμυθιάσεις, έχει κρίση και πληροφορία και μπορεί και ξέρει ακριβώς τι κάνεις». Και αυτό μας δίνει πίστη για να συνεχίσουμε.
- Ήταν δύσκολη η στιγμή το βράδυ της 9ης Ιουνίου;
Δεν νομίζω ότι ήταν μια δύσκολη στιγμή. Το να παίρνεις ένα μήνυμα από τους πολίτες ότι είσαι πρώτο κόμμα, με νταμπλ σκορ από το δεύτερο, με το άθροισμα του δεύτερου και του τρίτου να μη φτάνουν το δικό σου, αλλά να μην πιάνεις τον στόχο που έβαλες εσύ για το 33% και να είσαι 5 μονάδες κάτω, είναι ένα μήνυμα που λέει: «Θέλουμε τον Κυριάκο Μητσοτάκη και την κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά τους θέλουμε όπως ήταν την πρώτη μέρα, με την όρεξη της πρώτης μέρας και να συνεχίσουν πολύ πιο αποτελεσματικά και πολύ πιο έντονα».
Αυτό το μήνυμα έχει καταγραφεί, έγινε και ο κυβερνητικός και ο κομματικός απολογισμός, ούτως ώστε να μπορέσουμε να πάμε πιο γρήγορα, να υπάρχει η ορμή που υπήρχε τα πρώτα χρόνια. Νομίζω ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός δεν σταμάτησε ποτέ, αλλά πρέπει και οι υπόλοιποι, όλοι να ακολουθήσουμε σε αυτούς τους ρυθμούς και να πάμε παραπέρα. Όχι, δεν ήταν στενάχωρη στιγμή και μπορώ να πω ότι ήταν μια στιγμή που σε επαναφέρει, εσένα και όλους όσοι πήγαν να χαλαρώσουν. Και σου λέει ότι δεν υπάρχει χαλάρωση. Εδώ κυβερνάς και πρέπει να υπάρχει αποτέλεσμα.
- Και η μάχη στην Κεντροαριστερά; Πώς τη βλέπετε; Αμφισβητήσεις στον ΣΥΡΙΖΑ, πασαρέλα υποψηφίων στο ΠΑΣΟΚ.
Δεν μπαίνω σε σχολιασμό των εσωτερικών των άλλων κομμάτων, δεν είναι σωστό και δεν θα το κάνω. Το μόνο που μπορώ να πω σε αυτό είναι ότι εμείς θα θέλαμε μια σοβαρή αντιπολίτευση. Μια αντιπολίτευση που θα έρχεται με προτάσεις, η οποία θα μας δυσκολεύει στις αποφάσεις με την καλή έννοια του όρου και θα φέρνει προτάσεις που θα πρέπει να τις δεις σοβαρά και να τις επεξεργαστείς και πιθανόν να κερδίσεις και κάτι από αυτές.
Εξάλλου αυτό λέει ο πρωθυπουργός: «φέρτε μας σοβαρές προτάσεις και εμείς θα τις δούμε και αν είναι καλές θα τις υλοποιήσουμε». Εμείς δεν έχουμε το μονοπώλιο των καλών θέσεων και πολιτικών (γελάει). Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια δεν το ζούμε αυτό, ζούμε ένα γενικό όχι σε όλα, από την επιστολική ψήφο μέχρι τις φοροαπαλλαγές και τη μείωση φόρων. Μακάρι να υπάρξει μια αντιπολίτευση η οποία θα έρθει πραγματικά για να βοηθήσει.
- Είστε δίπλα στον Κυριάκο Μητσοτάκη από την αρχή της προεδρίας του. Πώς θα τον χαρακτηρίζατε σε λίγες λέξεις;
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ένας ηγέτης, πολύ μεθοδικός και πολύ εργατικός, ο οποίος ξέρει πώς να φτιάχνει ομάδες και να διοικεί. Θα έβαζα και κάτι ακόμα όμως: είναι και ακούραστος (γελάει), το οποίο για εμάς που είμαστε κοντά του δεν είναι και πάρα πολύ εύκολο. Αλλά έτσι είναι, δεν σταματά να δουλεύει ποτέ.
- Τι πρέπει να γίνει από εδώ και πέρα για να ξανακερδίσει η ΝΔ τους ψηφοφόρους που της γύρισαν προσωρινά την πλάτη στις ευρωεκλογές; Μεγαλύτερη ταχύτητα;
Όταν έχεις αναλάβει μια χώρα που ήταν στο χείλος του γκρεμού και έχεις καταφέρει να είναι πρώτη σε ρυθμούς ανάπτυξης και έχεις καταφέρει να μειωθεί η ανεργία, όταν είχες πει ότι θα μειώσεις τους φόρους και τους μείωσες και άρα ήσουν αποτελεσματικός, ο κόσμος δεν σου δίνει την πολυτέλεια για έναν χρόνο να μην είσαι και τόσο αποτελεσματικός. Θέλει σταθερά να προχωράς, να εφαρμόζεις το πρόγραμμά σου και να του φέρνεις αποτελέσματα.
Αυτό είναι το μήνυμα που εμείς έχουμε πάρει και με αυτό θέλουμε να πορευτούμε. Τώρα θέλουμε να πάμε πιο γρήγορα και πιο έντονα. Έχουμε τρία καθαρά χρόνια μπροστά μας χωρίς εκλογές, γιατί και οι εκλογές δεν βοηθούν στη λειτουργία όχι μόνο της κυβέρνησης, αλλά και του κράτους. Οπότε θέλουμε ο ρυθμός να επιταχυνθεί, τα αποτελέσματα να είναι καλύτερα, οι πολιτικές να είναι πιο έντονες και τελικά να πάμε να εφαρμόσουμε το πρόγραμμα για το οποίο μας ψήφισε ο ελληνικός λαός πριν από έναν χρόνο. Βέβαια, δεν είναι μόνο το ποσοστό που παίζει ρόλο, είναι η εμπιστοσύνη, το να σε κρατήσει ψηλά με τέτοια διαφορά και να σου πει ότι «θέλω να εφαρμόσεις αυτό που μου λες».
- Θεσσαλονίκη: σας αρέσει ως πόλη;
Η Θεσσαλονίκη είναι αγαπημένη πόλη.
- Το λένε όλοι οι Αθηναίοι αυτό.
Η αλήθεια είναι ότι οι Αθηναίοι αγαπούν τη Θεσσαλονίκη. Εγώ έχω τη χαρά να έρχομαι εδώ 25 χρόνια τώρα με διάφορες αφορμές, όπως είναι η ΔΕΘ, αλλά και όχι μόνο. Στη Θεσσαλονίκη έχω πλέον φίλους, μου αρέσει να έρχομαι, είναι μια πανέμορφη πόλη, με πολύ ωραίο φαγητό και πολύ ωραίους ανθρώπους. Εγώ είμαι σε αυτούς που τη λατρεύουν και για αυτό δεν χάνω ευκαιρία όταν υπάρχει αφορμή να είμαι εδώ.
- Είναι γκρινιάρα; Άδικα ή δίκαια;
Πάντοτε υπάρχουν οι λόγοι για να γκρινιάξεις. Σίγουρα η Θεσσαλονίκη είναι μια πολύ σημαντική πόλη για τη χώρα και όχι μόνο, είναι μια σημαντική πόλη για όλα τα Βαλκάνια, διαχρονικά θα έλεγα. Είναι μια πόλη με τεράστιες δυνατότητες, τις οποίες πρέπει να τις εκμεταλλευτούμε. Εγώ με όποια ιδιότητα και αν είχα προσπαθούσα πάντοτε να δημιουργώ αφορμές στη Θεσσαλονίκη για ακόμα περισσότερα πράγματα. Για να ανοίξουμε την αγορά των Βαλκανίων, για να φέρουμε καλά μυαλά προς τα εδώ, για να μπορέσουμε να γίνει η πόλη ένα hub.
Είναι μία πόλη με τεράστιες δυνατότητες, το ξέρουν αυτό οι Θεσσαλονικείς και για αυτό και γκρινιάζουν. Εμείς προσπαθούμε ως ΝΔ και ως κυβέρνηση να τελειώσουμε όσο πιο γρήγορα μπορούμε ό,τι έργα είναι σε αναμονή εδώ και πολλά χρόνια και από εκεί και πέρα να δημιουργούμε συνθήκες για περαιτέρω ανάπτυξη. Μην ξεχνάτε ότι οι σοβαρές εταιρείες έχουν κάνει hub την πόλη, κάτι το οποίο είχαμε υποσχεθεί το 2019 και το κάναμε και ότι τα καλύτερα μυαλά στο κομμάτι της τεχνολογίας βρίσκονται πλέον στη Θεσσαλονίκη και όχι στην Αθήνα. Άρα, αποδεδειγμένα το κάνουμε και αποδεδειγμένα μπορούμε να κάνουμε ακόμη περισσότερα.
- Ήρθατε σήμερα στη Θεσσαλονίκη για κάποιες συναντήσεις εν όψει της φετινής ΔΕΘ. Τι να περιμένουμε τον Σεπτέμβριο στην Έκθεση από την παρουσία του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη;
Η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης είναι ένας σταθμός με τον οποίον ξεκινά η χρονιά. Όπως πάντοτε ο πρωθυπουργός δίνει μεγάλη σημασία στον θεσμό και αυτό το έχει δείξει όλα τα τελευταία χρόνια. Κάνει συναντήσεις με τους φορείς, υπάρχει και ένας προγραμματισμός κομματικός με συναντήσεις μέχρι να φτάσει η ώρα του πρωθυπουργού, καθώς και μια προετοιμασία.
Ο πρωθυπουργός και πάλι θα θέσει τον οικονομικό προγραμματισμό και θα παρουσιάσει το πλαίσιο για ένα restart και μια επιτάχυνση όλου αυτού που είπαμε πριν. Άρα, θα έχει πολλά να πει για το πώς θα προχωρήσουμε από εδώ και πέρα.
- Πάμε στον ιδιώτη Γιάννη Σμυρλή: παντρεμένος με την Ντίμη Κορδαλή. Με τι ασχολείται η σύζυγος;
Έχει ένα μεγαλύτερο βάρος για τα οικογενειακά καθώς ασχολείται με τα παιδιά, γιατί η αλήθεια είναι ότι τον τελευταίο καιρό με όλες αυτές τις εκλογές που είχαμε έτρεχα πάρα πολύ. Ασχολείται και με τις οικογενειακές επιχειρήσεις, οπότε είναι και επιχειρηματίας και μητέρα ταυτόχρονα. Είναι η ηρωίδα του σπιτιού μου.
- Τα παιδιά σας τι ηλικίας είναι;
10 και 8. Αγόρια και τα δύο.
- Με πολιτικό ενδιαφέρον ή όχι ακόμα;
Έχουν και μάλιστα γνωρίζουν όλα τα κόμματα, υπάρχουν συζητήσεις στο σπίτι που με ρωτάνε τι είναι το ΚΚΕ, τι είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και ποια η διαφορά με τη ΝΔ και γιατί εμείς έχουμε άλλες απόψεις. Έχουν ξεκινήσει δε από μικρά να μου κάνουν τέτοιες ερωτήσεις, αλλά δεν παύουν να είναι παιδιά που θέλουν τον μπαμπά τους και τη μαμά τους, θέλουν να παίξουν, τους ενδιαφέρει ο αθλητισμός, τους ενδιαφέρει πότε θα πάμε να παίξουμε μπάσκετ ή ποδόσφαιρο, πότε θα πάμε να κάνουμε καρτ, πότε θα κάνουμε τέτοια ωραία πράγματα.
Από εκεί και πέρα ήρθαν και στο συνέδριο της ΝΔ για τα 50 χρόνια, με άκουσαν και ζωντανά (γελάει) και το χάρηκαν πολύ. Ξέρετε, είναι πολύ σημαντικό να καταλαβαίνουν τα παιδιά το τι κάνεις. Για ένα παιδί 8 ή10 χρονών το να του πεις ότι είμαι ο Γενικός Διευθυντής της ΝΔ είναι λίγο περίεργο (γελάει). Προσπαθώ, λοιπόν, να είμαι κοντά και να καταλαβαίνουν το τι κάνουμε και να μπαίνουν σε μια λογική από τώρα ότι είναι καλό πράγμα να μπορείς να προσφέρεις, να βλέπεις το γενικό καλό και όχι μόνο το δικό σου.
- Εσείς με τι χαλαρώνετε;
Χαλαρώνω όταν είμαι με την οικογένειά μου. Και βέβαια με τους φίλους. Επίσης στο μπάσκετ δεν το έχω αφήσει. Παίζω ακόμα και προσπαθώ όποτε υπάρχει η ευκαιρία να παίζω και να εκτονώνομαι εκεί. Επίσης με τα παιδιά πηγαίνουμε και βλέπουμε την αγαπημένη μας ομάδα.
- Ολυμπιακός;
Είναι ο Ολυμπιακός και πηγαίνουμε με τα παιδιά και στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ και παρακολουθούμε. Αυτό μας αρέσει.
- Μία ωραία ταινία που είδατε πρόσφατα;
Μου αρέσουν και οι ταινίες. Τώρα με τα παιδιά όταν μας δίνεται η ευκαιρία θα πάμε ένα θερινό σινεμά για να δούμε μια παιδική ταινία. Αυτή που μου άρεσε τώρα τελευταία ήταν η ταινία «Τα μυαλά που κουβαλάς 2» που έχει να κάνει με το μυαλό του παιδιού και τα συναισθήματα. Αυτό και αν ήταν χαλαρωτικό, γιατί μέσα από αυτές τις ταινίες δημιουργούνται και οικογενειακές συζητήσεις με τα παιδιά, με επίκεντρο τα συναισθήματα που νιώθουν. Είτε αυτό είναι χαρά είτε θυμός. Και πώς τα διαχειρίζεσαι όλα αυτά.
- Σας αρέσουν οι Coldplay;
Ακούμε Coldplay, μας αρέσει και η ελληνική μουσική, αλλά πάμε και σε πιο ροκ καταστάσεις. Ακούω πολλά, η μουσική είναι παντού στη ζωή μου. Είτε στο αυτοκίνητο είτε στο γραφείο είτε στο σπίτι. Ανάλογα την ώρα και το μέρος προσαρμόζεις και τη μουσική.
- Από ξένο συγκρότημα υπάρχει κάποιο αγαπημένο;
Όχι, οι Goldplay μια χαρά είναι (γελάει).
- Για το τέλος η ερώτηση με το μαγικό ραβδί. Αν το είχατε τι θα αλλάζατε στη ΝΔ που δεν αλλάζει εύκολα;
Η ΝΔ είναι ένα κόμμα που πρέπει να προσαρμόζεται στα δεδομένα της εποχής, όπως πρέπει να κάνει κάθε κόμμα. Οπότε αν είχα ένα μαγικό ραβδί, αυτό που θα έκανα πιο γρήγορα, γιατί ήδη γίνεται, θα ήταν να βάλω τις νέες τεχνολογίες ακόμα περισσότερο στη ζωή μας για έναν και μόνο λόγο:
Για να μπορέσουμε να φέρουμε νέους ανθρώπους από όλη την Ελλάδα ακόμη πιο κοντά μας και με ακόμη πιο φρέσκες ιδέες. Και να καταλάβουν ότι είναι πολύ εύκολο πατώντας ένα κουμπί, αυτό που εσύ πιστεύεις να το βάλεις σε ένα κείμενο μέσα στη ΝΔ, και τελικά να καταλήξει να γίνει πολιτική του κράτους, να το δεις μπροστά σου να εφαρμόζεται καλυτερεύοντας τη δική σου ζωή και των συνανθρώπων σου.
