Με το κόμμα να βολοδέρνει ως προς την ιδεολογική του κατεύθυνση μεταξύ αριστερού και κεντροαριστερού λαικισμού και την δημοσκοπική κατηφόρα να συνεχίζεται, στην Κουμουνδούρου και την ηγετική ομάδα του Στέφανου Κασσελάκη η αγωνία χτυπά κόκκινο. Εν αναμονή του νέου γύρου δημοσκοπήσεων που θα περιλαμβάνουν και τις τελευταίες εξελίξεις με την αποχώρηση των βουλευτών του, αναζητούν τρόπους για να ξεφύγει ο ΣΥΡΙΖΑ από την περιδίνηση.

Ο Στέφανος Κασσελάκης παλινωδεί μεταξύ μιας αόριστης πατριωτικής αριστεράς -συμμαχώντας και με τον Νίκο Κοτζιά- και μιας εντελώς απροσδιόριστης αριστερής πολιτικής ακριβές αντίγραφο του λαϊκισμού και της τοξικής ρητορικής που καθιέρωσε ο προκάτοχός του Αλέξης Τσίπρας. Η παρουσία του στο συνέδριο που διοργάνωσε η Ναυτεμπορική και η νέα του αναφορά στο «μαξιλάρι» των 37 δις. –το οποίο παρουσίασε ως το εργαλείο που έφερε την επενδυτική βαθμίδα για τη χώρα- απλά επιβεβαιώνει ότι αδυνατεί, τουλάχιστον μέχρι τώρα, ν΄ αποσαφηνίσει τι ακριβώς πρεσβεύει και τι είναι αυτό που θα υποστηρίξει ως κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ.

Κινούμενος μεταξύ Παύλου Πολάκη και μια απροσδιόριστης ιδέας για μεταφορά της πολιτικής που εκφράζει το αμερικανικό δημοκρατικό κόμμα στην ελληνική πολιτική σκηνή, παρουσιάζει έναν «αχταρμά» που προκαλεί βέρτιγκο ακόμη και στους στενούς του συνεργάτες. Ειδικά σε ότι αφορά θέματα που συνδέονται με την οικονομία, αν και δηλώνει όπως άλλωστε και ο πρώην  πρόεδρος του κόμματος, ότι είναι ο τομέως στον οποίο... διαπρέπει.

Την ίδια στιγμή στην Κουμουνδούρου βλέπουν τους ψηφοφόρους του κόμματος ν΄απομακρύνονται όλο και περισσότερο από τη βάση και να μετακινούνται σε μια γκρίζα ζώνη –που καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις- αναζητώντας επί της ουσίας μια νέα στέγη. Το ενδεχόμενο αυτή να είναι στο νέο κόμμα των 11 βουλευτών που αποχώρησαν προκαλεί πανικό. Κυρίως διότι θα αποτελέσει την αρχή μιας μετάγγισης που δύναται να εξελιχθεί σε αφαίμαξη για τον ΣΥΡΙΖΑ.

Μέχρι σήμερα στην Κουμουνδούρου παρατηρούσαν ότι αυτοί που φεύγουν –και μειώνονται περαιτέρω τα δημοσκοπικά ποσοστά- κινούνταν είτε προς άλλα κόμματα (βλέπε ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, Πλεύση Ελευθερίας κ.α.) είτε στην γκρίζα ζώνη. Όμως δεν υπήρχε μια συγκεκριμένη ροή. Και γι αυτό το ΠΑΣΟΚ, για παράδειγμα, δεν δείχνει να αποκτά κάποια δυναμική. Αν όμως στην πορεία η… μετάγγιση αποκτήσει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά τότε το ενδεχόμενο να αρχίσει κάποια στιγμή με το νέο έτος να καταγράφει μονοψήφια ποσοστά είναι ορατό.

Για αυτό άλλωστε και ανοίγει μέτωπο με τους αποχωρήσαντες. Τα περί αποστατών και οι πολεμικές ιαχές που ακούγονται από στελέχη δεν είναι τυχαία και ούτε έχουν να κάνουν με το θυμικό. Ο στόχος της αποδόμησής τους είναι στα σχέδια της ηγετικής ομάδας της Κουμουνδούρου. Το ερώτημα βέβαια είναι αν και κατά πόσο θα τα καταφέρουν…