Ο Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Ιωάννης Κεφαλογιάννης συμμετείχε σήμερα, Σάββατο 13 Απριλίου 2024, στο 9ο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών.Ο κ. Υφυπουργός ανέφερε μεταξύ άλλων για τα διδάγματα που αντλήθηκαν από τις συγκρούσεις στην Ουκρανία, τον Καύκασο και τη Μέση Ανατολή και πώς αυτά ενσωματώνονται στο δόγμα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Οι σύγχρονοι πόλεμοι και ιδιαίτερα ο πόλεμος στην Ουκρανία, θα μεταμορφώσουν τον τρόπο με τον οποίο τα έθνη-κράτη προετοιμάζονται για ένοπλες συγκρούσεις στις επόμενες δεκαετίες. Τέσσερα είναι τα κύρια διδάγματα που επιβάλλεται να αντληθούν.Πρώτον, ως χώρα για το πώς να επενδύουμε καλύτερα στην αμυντική βιομηχανική βάση και τις διεθνείς συμμαχίες, προκειμένου να εξασφαλιστεί άφθονη πρόσβαση σε αμυντικό υλικό. Δεύτερον, επιβάλλεται η επανεξέταση του τρόπου που οι Ένοπλες Δυνάμεις παράγουν και διαδίδουν δεδομένα σχετικά με το πεδίο της μάχης στις μονάδες τους. Τρίτον, η επανεξέταση της εκπαίδευσης των στρατιωτών για μάχη και η προετοιμασία των πολιτών και των αστικών υποδομών για πόλεμο.
Τέλος, η αναθεώρηση των προτεραιοτήτων και ο τρόπος επιλογής των οπλικών συστήματων που αναπτύσσουμε ή αποκτούμε, δεδομένου ότι οι πόροι είναι πάντα περιορισμένοι. Αναφέροντας μερικά παραδείγματα, οι δορυφόροι Starlink, τα drones και τα smartphones έχουν ενισχύσει σημαντικά τις ουκρανικές μονάδες πεζικού, παρέχοντάς τους άμεσες πληροφορίες κρίσιμες για την καλύτερη επιχειρησιακή τους αποτελεσματικότητα. Στη θάλασσα, τα ρωσικά πολεμικά πλοία αποδείχθηκαν ευάλωτα σε επιθέσεις με πυραύλους, λόγω γήρανσης σχεδίων και συστημάτων. Στον αέρα, εκτεταμένα αμυντικά συστήματα εδάφους-αέρος έχουν περιορίσει τις αεροπορικές δυνάμεις και των δύο πλευρών. Στην ξηρά, η έλλειψη καλά εκπαιδευμένου πεζικού και από τις δύο πλευρές έχει επηρεάσει την επιχειρησιακή τους αποτελεσματικότητα. Με βάση αυτά τα διδάγματα προχωράμε σε προτεραιοποίηση αναγκών και προώθηση μεταρρυθμίσεων σε διάφορους τομείς: από την εκπαίδευση των στρατευμάτων μέχρι τον εξορθολογισμό και τη δημιουργία νέων δομών, όπως αυτή στον τομέα της πληροφορικής, μέχρι τον επαναπροσδιορισμό των αναγκών για οπλικά συστήματα και τον τρόπο προμήθειας και υποστήριξης τους.»
Μίλησε επίσης για την δημιουργία ανταγωνιστικής αμυντικής βιομηχανίας και αν η ελληνική αγορά είναι επαρκής για την επίτευξη οικονομιών κλίμακας.Εξαρτάται από το τι ορίζουμε ως «ανταγωνιστική αμυντική βιομηχανία». Θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς ότι αυτό σημαίνει ότι μπορεί κανείς να σχεδιάζει, να κατασκευάζει, να παράγει μαζικά και να εξάγει για παράδειγμα ένα νέο F-35. Ωστόσο, αυτό δεν είναι το κύριο ζήτημα της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας σήμερα. Το ερώτημα είναι, αφενός, πώς θα επιτύχουμε την αύξηση του ποσοστού της εγχώριας βιομηχανικής παραγωγής και τεχνολογίας στην υποστήριξη, συντήρηση και εκσυγχρονισμό υφιστάμενων και μελλοντικών οπλικών συστημάτων και αφετέρου πώς θα ενσωματωθεί αποτελεσματικά το οικοσύστημα των ιδιωτικών ελληνικών επιχειρήσεων που παράγουν τεχνολογία και καινοτομία στις τρέχουσες και μελλοντικές ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων. Δεν μου αρέσει ο μηδενισμός. Έχουμε μια προβληματική κρατική αμυντική βιομηχανία, για την οποία έχει ξεκινήσει ένα σχέδιο εξυγίανσης. Διαθέτουμε όμως και περισσότερες από 100 ελληνικές εταιρείες που σχετίζονται με την αμυντική βιομηχανία που απασχολούν 20.000 εργαζόμενους.
Η επόμενη μέρα της αμυντικής βιομηχανίας δεν μπορεί να διαμορφωθεί χωρίς την ενεργό συνεργασία τους. Το Κέντρο Καινοτομίας που ιδρύουμε στοχεύει να ενσωματώσει και να προσανατολίσει αυτό το οικοσύστημα στο να δώσει καινοτόμες λύσεις που θα καλύψουν τις ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων τόσο σε επίπεδο παραγωγής, όσο και συντήρησης και υποστήριξης οπλικών συστημάτων. Έχουμε το ανθρώπινο δυναμικό για να σχεδιάσουμε έξυπνα και φθηνά οπλικά συστήματα – από drones μέχρι εφαρμογές ρομποτικής και τεχνητής νοημοσύνης. Και ναι, σε περιπτώσεις σαν αυτές μπορούμε να επιτύχουμε οικονομίες κλίμακας. Μας λείπει -και αυτό προσπαθούμε να διορθώσουμε- το θεσμικό πλαίσιο και η νοοτροπία που θα μας οδηγήσει σε μια λογική συστηματικής παραγωγής αμυντικών προϊόντων στην Ελλάδα.
Επίσης αναφέρθηκε για το 12ετές εξοπλιστικό πρόγραμμα του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Μια διαδικασία επαναξιολόγησης και ιεράρχησης των οπλικών συστημάτων που χρειαζόμαστε βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε εξέλιξη. Είναι προφανές ότι οι αλλαγές στις οποίες αναφέρθηκα, κυρίως στη δομή των Ενόπλων Δυνάμεων, απαιτούν και αναθεώρηση του εξοπλιστικού προγράμματος της χώρας, ώστε να προσαρμοστεί στα διδάγματα που αντλήθηκαν από τα σύγχρονα πεδία μάχης. Προτεραιότητα αποτελεί η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ομογενοποίηση των τύπων οπλικών συστημάτων που διαθέτει η χώρα μας, είτε αφορούν αεροσκάφη είτε τα drones που χρησιμοποιούμε. Μια δεύτερη προτεραιότητα είναι η διατήρηση και η αύξηση της διαθεσιμότητας των οπλικών συστημάτων. Μια τρίτη προτεραιότητα είναι ο εκσυγχρονισμός των οπλικών συστημάτων, όπως των φρεγατών μας, που βρίσκεται πολύ ψηλά στην ατζέντα μας. Και φυσικά θεμελιώδης άξονας του νέου εξοπλιστικού προγράμματος είναι η ανάπτυξη εγχώριων οπλικών συστημάτων με βάση τις συνέργειες που ανέφερα προηγουμένως με την εγχώρια αμυντική βιομηχανία και την αξιοποίηση των δυνατοτήτων που προσφέρονται στο πλαίσιο της κοινής αμυντικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
