Σε μια λούπα διαρκούς τοξικότητας κινείται το ΠΑΣΟΚ που επιχειρεί εκ νέου παρά το φιάσκο που υπέστη με τη συνεργασία με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου και την απαξία στην οποία έχουν περιέλθει οι καταγγελίες και οι ροβεσπιερισμοί, να εργαλειοποιήσει την τραγωδία των Τεμπών μέσω της ποινικοποίησης της πολιτικής ζωής με έωλες κατηγορίες κατά πάντων.
Δείχνοντας ότι παραμένει ουρά της Ζωής Κωνσταντοπούλου και αντιγραφέας της διχαστικής ρητορικής του ΣΥΡΙΖΑ, επιμένει σε μια τακτική που το εκθέτει εφαρμόζοντας την λογική ότι «καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση». Έτσι αντί ο επικεφαλής της Χαριλάου Τρικούπη και τα στελέχη της ηγετικής του ομάδας – στην οποία συμπεριλαμβάνονται πλέον ξεκάθαρα και οι ηττημένοι των εσωκομματικών εκλγοών – να ζητήσουν συγγνώμη για την λάσπη που έχουν εξαπολύσει με προσωπικούς χαρακτηρισμούς και κατά του πρωθυπουργού, εμφανίζονται να κουνούν το δάχτυλο.
Έχοντας αποφάσισει πριν κάν δουν την δικογραφία που πήγε στη Βουλή να διασύρουν πολιτικούς αντίπαλους εγκαλούν την κυβέρνηση και τα στελέχη της κυβερνώσας παράταξης απαιτώντας ουσιαστικά να συμφωνήσουν σε μια διαδικασία διώξεων που – οπως και στην περίπτωση του Χρήσου Τριαντόπουλου – δεν ανταποκρίνονται σε πραγματικά στοιχεία.
Οι ενέργειες από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ, τα πρόσωπα που θέλει να εντάξει στο κάδρο ζητώντας ευθύνες για κακουργηματικές πράξεις δείχνουν ότι κινείται με γνώμονα τον πολιτικό καιροσκοπισμό απευθυνόμενος σε μια δεξαμενή ψηφοφόρων που στην παρούσα φάση κινείται προς την Ζωή Κωνσταντοπούλου και το κόμμα της.
Η τριτη θέση στις δημοσκοπήσεις και η αδυναμία να προχωρήσει σε προτάσεις αναφορικά με το παρόν και το μέλλον της χώρας – που να είναι πιστευτές από τους πολιτες – έχει οδηγήσει στην υιοθέτηση της τοξικότητας από το – έστω και από σπόντα – κόμμα της αξιωματικής αντιπολιτευσης που ενώ δηλώνει «θεσμικό» και «σοβαρό» πράττει ακριβώς τ΄ αντίθετα εξ αιτίας της αγωνίας για την πολιτική επιβίωση της ηγεσίας του.
