Το εκλογικό αποτέλεσμα έστειλε τα μηνύματά του. Αν και ήταν κάτι αναμενόμενο για τον ΣΥΡΙΖΑ, οι εξελίξεις που όλοι πιστεύουν ότι θα ακολουθήσουν θα είναι γενεσιουργός αιτία ευρύτερων πολιτικών εξελίξεων στον χώρο της Αριστεράς. Ο Αλέξης Τσίπρας είπε ότι θα τεθεί στην κρίση των μελών του κόμματος, χωρίς να αναφέρει τη λέξη έκτακτο συνέδριο.
Γράφει ο Αριστείδης Ζορμπάς
Πρόσφατα, πολλά ΜΜΕ προέβαλαν την άποψη του γνωστού επικοινωνιολόγου Γιάννη Λούλη περί «επανίδρυσης του ΣΥΡΙΖΑ» και «υψηλού κεφαλαίου του Αλέξη Τσίπρα», ως μία «τομή» στον δημόσιο διάλογο για την επόμενη μέρα.
Η πρόταση Λούλη ήταν να επανιδρύσει τον ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές ο Αλέξης Τσίπρας, κάτι που φαίνεται ότι έχει πεισθεί να κάνει. Μάλιστα, ο επικοινωνιολόγος είχε χαρακτηρίσει τον ΣΥΡΙΖΑ «κουρασμένο κόμμα». Τόσο ο Λούλης όσο και στελέχη στην Κουμουνδούρου δεν είχαν το μυαλό τους στο εκλογικό αποτέλεσμα, αλλά στην επομένη ημέρα.
Μετά το αποτέλεσμα, από όλο και περισσότερες πλευρές εκφράζεται η άποψη ότι η εποχή Τσίπρα στον ΣΥΡΙΖΑ έχει περάσει ανεπιστρεπτί, σε άλλο πολιτικό επίπεδο.
Υπό επίβλεψη
Οι διεργασίες μάλιστα μιλούν και για διαβουλεύσεις που γίνονται για ένα ιστορικό πρόσωπο της Αριστεράς, που θα «επιβλέπει» τη διαδικασία, στην πορεία προς το «ξεκαθάρισμα» και την ανασυγκρότηση.
Ακόμα και την ύστατη ώρα, οι διάφορες φατρίες προσπαθούν για τους δικούς τους μικροκομματικούς λόγους να ελέγξουν τις όποιες εξελίξεις.
Από τους παλιούς, ο Δημήτρης Παπαδημούλης είχε δηλώσει σε ανύποπτο χρόνο ότι θα «κρεμάσει τα αριστερά του παπούτσια». Ανάλογη πορεία είχε ακολουθήσει και ο Αλέκος Φλαμπουράρης.
Αντίθετα, ο Γιάννης Δραγασάκης θεωρούσε ότι είναι διαχρονικά νέος για τον πολιτικό του χώρο και συμμετείχε στις εκλογικές διαδικασίες.
Ενας άλλος παλαίμαχος της Αριστεράς, ο Φώτης Κουβέλης είναι ταγμένος, αν του ζητηθεί, να συμμετάσχει διαδικαστικά για την επόμενη ημέρα στο κόμμα επιβλέποντας τις εξελίξεις.
Από τα παραπάνω πρόσωπα ο Φώτης Κουβέλης συγκεντρώνει τις περισσότερες πιθανότητες να διαδραματίσει έναν τέτοιον ρόλο, αφού ο Δημήτρης Παπαδημούλης «αλλαξοπίστησε» και πήγε με την αριστερή αντιπολίτευση, ενώ ο Φλαμπουράρης έχει άμεση σχέση με τον Τσίπρα και ο Γιάννης Δραγασάκης πολιτεύτηκε όπως όλοι.
Πάντως, οι κομματικοί πιστεύουν ότι κάποιος από τους «μεγαλύτερους» θα πρέπει να έχει την «μπαγκέτα» στην τελευταία πράξη του δράματος για τον ΣΥΡΙΖΑ στα διαδικαστικά θέματα για τα αίτια της ήττας.
Τα ίδια κομματικά στελέχη υποστηρίζουν ότι τα αριστερά κόμματα και δη ο ΣΥΡΙΖΑ δύσκολα θα μπορέσει να βγει ενωμένος από το συνέδριο και από τον απολογισμό της ήττας.
Ωρες πριν από τις εκλογές ο Αλέξης Τσίπρας αισθάνθηκε την ανάγκη να αναφέρει σε συνέντευξη, ονομαστικά τον διευθυντή του γραφείου του, πρώην υπουργό Δικαιοσύνης Μιχάλη Καλογήρου, ως τον στενότερο συνεργάτη του, με αφορμή την υπόθεση Μάντζου του ΠΑΣΟΚ .
Κριτική δέχονται κυρίως ο Δημήτρης Τζανακόπουλος, η Ράνια Σβίγκου, ο Νάσος Ηλιόπουλος κ.ά. γιατί σε μεγάλο βαθμό «ήλεγξαν» με τα δικά τους πρόσωπα το κόμμα, ενώ ήταν κυρίως αυτοί που είχαν πρόσβαση στα 115.000 μέλη του ΣΥΡΙΖΑ που συμμετείχαν στην εκλογή αρχηγού μετά το συνέδριο.
Ο Θανάσης Καρτερός φέρεται να είναι άλλο ένα πρόσωπο που έχει το ελεύθερο να συνομιλεί με τον… ηγέτη και να γράφει την άποψή του ξεκάθαρα. Και αυτός έχει καταλήξει ότι μόνο μια ταινία με τίτλο «Αλέξη, άλλαξέ τα όλα» μπορεί να συγκινήσει το πλατύ κοινό της Αριστεράς όπως πιστεύει.
Οχι όμως σήμερα μετά την κατάρρευση του πολιτικού χώρου.
Το «σάπιο» κόμμα
Στην ουσία και αυτός, όπως και άλλοι, πιστεύουν ότι η «θεωρία του ώριμου φρούτου», εν τέλει έπληξε τον ΣΥΡΙΖΑ.
Τις επόμενες ημέρες μάλιστα ο Αλέξης Τσίπρας ετοιμάζεται να υποδείξει το κόμμα του ως «σάπιο», ζητώντας «εντολή να τα αλλάξει όλα», βαθιά πεπεισμένος ότι για τη συντριβή και την έκπτωση του ΣΥΡΙΖΑ από κόμμα εξουσίας φταίνε όλοι οι άλλοι εκτός εκείνου που έχει το τιμόνι από τον Φεβρουάριο του 2008.
Η ειρωνεία σε όλο της το μεγαλείο, με το τι μηχανεύεται μια παρηκμασμένη και χρεοκοπημένη Αριστερά, τύπου ΣΥΡΙΖΑ, για να σώζει την καρέκλα της.
Ακόμα και αν κάποιοι στηρίξουν τον Τσίπρα για προσωπικούς λόγους, στο πίσω μέρος του μυαλού τους σκέπτονται ότι στηρίζουν ένα πρόσωπο συνώνυμο της γραφικότητας που έβαλε τέλος στα σενάρια για κυβέρνηση της Αριστεράς στην Ελλάδα για τα επόμενα πενήντα χρόνια.