ΑΠΕ-ΜΠΕ
Παρακολουθώντας την συζήτηση για την πρόταση δυσπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ κατά του Υπουργού Οικονομικών Χ. Σταικούρα , αναρωτήθηκα πολλές φορές ποιος ήταν ο πολιτικός, επικοινωνιακός στόχος του Α. Τσίπρα.
του Ζαχαρία Ζούπη*
Ένα είδα και κατάλαβα σίγουρα: Ότι και να είχε στο μυαλό του ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Α. Τσίπρας, οδήγησε το κόμμα του σε μια πολιτική, επικοινωνιακή ήττα. Έδωσε την δυνατότητα στην Ν.Δ να συσπειρωθεί παραπέρα, να ακουστούν θέματα που καίνε τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί έχει πια κυβερνητικό παρελθόν που δεν εκρίθη και θετικά αφού οδήγησε σε ένα τσουνάμι από βαριές ήττες. Τι να φταίει λοιπόν; Γιατί ο Α. Τσίπας αντί να επιλέξει άλλα πεδία αντιπαράθεσης ίσως πιο προνομιακά για αυτόν, μόνιμα το τελευταίο διάστημα κάνει λάθη, το ένα μετά το άλλο και μάλιστα με φρενήρη ρυθμό;
Δεν μπορώ να εντοπίσω τις αιτίες παρά σε σε τρεις βασικές :
ΠΡΩΤΟ: Ακόμα δεν έχει χωνέψει την ήττα και όχι μόνο αυτό. Οι δημοσκοπήσεις η μία μετά την άλλη αναδεικνύουν κάτι το μοναδικό. Αντί δεκαπέντε μήνες μετά την νέα διακυβέρνηση η Ν.Δ να εμφανίζει φθορά πολύ περισσότερο έχοντας να αντιμετωπίσει πανδημία- οικονομική κρίση λόγω αυτής – όξυνση στις Ελληνοτουρκικές , πτώση εμφανίζει ο ΣΥΡΙΖΑ! Όλες οι δημοσκοπήσεις δίνουν διαφορές από 16% στην καλύτερη περίπτωση μέχρι 21%. Για πρώτη φορά δημοσκοπήσεις δίνουν μάλιστα τον ΣΥΡΙΖΑ στο 18%- 19%! Εν ολίγοις ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει τον ενα στους τρεις ψηφοφόρους του, με το 13%-15% των ψηφοφόρων του να οδεύει προς την Ν.Δ .Ταυτόχρονα οι προτιμήσεις για τον Α.Τσίπρα ως καταλληλότερο Πρωθυπουργό απέχουν έτη φωτός από τον Κ.Μητσοτάκη αλλά πολύ και από τον κανένα, καταλαμβάνοντας την τρίτη θέση με 17%-18%.
Τα δεδομένα αυτά φαίνεται ότι αντί να ωθήσουν σε αναγκαίες προσαρμογές, φαίνεται ότι δημιουργούν ζαλάδα και πανικό. Κακός σύμβουλος λοιπόν το άγχος και ο πανικός. Αν συνεχίσει έτσι, ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπει σε μεγαλύτερες περιπέτειες και θα αυξηθεί η αμφισβήτηση της δυνατότητας του Α. Τσίπρα να ηγηθεί στις νέες συνθήκες. Η πρόταση δυσπιστίας δείχνει να εντάσσεται σε μια τακτική χωρίς λογική και αποσαφηνισμένη στρατηγική.
ΔΕΥΤΕΡΟ: Το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μόνο η δημοσκοπική πτώση του, αλλά και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της. Σημαντικό τμήμα της εκλογικής βάσης του φαίνεται να αντιμετωπίζει θετικά τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τις πολιτικές επιλογές του. Στην τελευταία έρευνα της OPINION POLL ( 15-10 ) προκύπτει ότι το 50% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ είναι ικανοποιημένο από τον τρόπο που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση την πανδημία,το 44.1% τον τρόπο που χειρίζεται τα προβλήματα με την Τουρκία και το 30.9% δηλώνει ικανοποιημένο από το συνολικό έργο της Κυβέρνησης.Ταυτόχρονα το 69.1% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει λίγο ή καθόλου ικανοποιημένο από την αντιπολιτευτική τακτική του , ενώ το 20% θεωρεί καταλληλότερο για Πρωθυπουργό τον Κ. Μητσοτάκη ( 42% τον Α. Τσίπρα και 36% τον Κανένα).
Τι δείχνουν αυτά τα στοιχεία; Έντονα σημάδια ιδεολογικής, πολιτικής αποσύνθεσης και μια διόλου ευκαταφρόνητη διείσδυση του Κ. Μητσοτάκη και σ΄αυτό το πολιτικό ακροατήριο. Είναι φανερό ότι χαλαρώνουν έως και σπάνε οι δεσμοί που οδήγησαν το 31.5% να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ πέρυσι τον Ιούλιο. Αυτό το πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται με τακτικές της περιόδου 2011- 2015. Όσο πρυτανευουν τέτοια σκεπτικά, τόσο τα προβλήματα αυτά θα εντείνονται, ακόμα και αν η Ν.Δ υφίσταται ζημιές και φθορές. Το ίδιο ισχύει και αν υπάρχει επιμονή μιας τακτικής μηδενισμού της Κυβερνητικής παρέμβασης στα καυτά προβλήματα της εποχής, αφού στην κοινή γνώμη υπάρχει διαφορετική κυρίαρχη άποψη και αυτό εκφράζεται και στον χώρο του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Αυτό φαίνεται και από την αδιαφορία με την οποία υποδέχτηκε η κοινή γνώμη την πρόταση δυσπιστίας.
ΤΡΙΤΟ : Με δεδομένη την ιδεολογική – πολιτική – προγραμματική απροσδιοριστία του ΣΥΡΙΖΑ , αλλά και την απομάκρυνση από την εξουσία που έχει φθείρει την συγκολλητική ουσία που εξασφάλιζε σιωπή, εκφράζονται πια πιο ανοιχτά οι διαφορετικές απόψεις σχεδόν σ΄όλα τα θέματα. Δεν είναι μόνο αν ο Τσακαλώτος αμφισβητεί τον Α. Τσίπρα. Είναι πως όταν υπάρχει λαϊκισμός στα κοινωνικά και οικονομικά, πατριωτικός εθνικισμός στα εθνικά, μηδενικός απολογισμός για το παρελθόν, ανύπαρκτο αφήγημα για τοι μέλλον και απουσία συγκεκριμένων εναλλακτικών πολιτικών , λείπει η πλατφόρμα ενιαιοποίησης και αυτό ενισχύει και θα ενισχύει τις φυγόκεντρες δυνάμεις. Πολύ περισσότερο όταν είναι ανοιχτό και το ταυτοτικό, φυσιογνωμικό πρόβλημά του που παίρνει υπαρξιακές διαστάσεις.
Όταν υπάρχουν τόσα και τέτοιας ποιότητας ανοικτά θέματα, πρωτοβουλίες σαν την πρόταση δυσπιστίας δεν ενώνουν, δείχνουν αδυναμία, ενισχύουν την εχθρότητα όλων όσων δεν ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ και δεν συμβάλλουν στο σπάσιμο του τείχους απομόνωσης του ΣΥΡΙΖΑ όπως εκφράστηκε και στις εκλογές, όπως συνεχίζει να εκφράζεται και στην συνέχεια.
Αυτές οι τρεις βασικές αιτίες φαίνεται να είναι πίσω από την αποσπασματικότητα, τον λαϊκισμό , τον τυχοδιωκτισμό πρωτοβουλιών του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτές είναι και οι αιτίες που έσπρωξαν σε μια κίνηση σαν την πρόταση δυσπιστίας και μάλιστα όχι ενάντια στην Κυβέρνηση αλλά κατά του Χ. Σταικούρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα βγει λαβωμένος από αυτή την διαδικασία, προσφέροντας ταυτόχρονα ένα μεγάλο δώρο στον Κ.Μητσοτάκη .
Μάλλον στον ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να τα ξανασκεφτούν τα θέματα και το ίδιο ισχύει και για άλλες δυνάμεις της Αντιπολίτευσης.Σε διαφορετική περίπτωση κινδυνεύον θανάσιμα…
*Ο Ζαχαρίας Ζούπης είναι πολιτικός αναλυτής-υπεύθυνος ερευνών της Opinion Poll
