Οταν όλη η Ελλάδα διαδήλωνε, σε εκατοντάδες συλλαλητήρια σε όλη τη χώρα, κατά της κατάπτυστης συμφωνίας των Πρεσπών, ο Προκόπης Παυλόπουλος δεν έβγαλε κιχ. Λαλίστατος μέχρι τότε, «αόρατος» όταν η Ελλάδα και η ομογένειά μας ούρλιαζαν, ανεμίζοντας τη γαλανόλευκη, το ΟΧΙ τους διά πολύ μαζικών κινητοποιήσεων. Τώρα ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας μιλάει! Στέλνει εκ νέου «αυστηρό μήνυμα στην Αγκυρα»!
Είναι μια φράση που έγινε κλισέ επί των ημερών του και που έφτασε να αγγίζει τα όρια του ανεκδότου. Θέλουμε δε θέλουμε, την ξαναθυμηθήκαμε. Anyway. Είπε λοιπόν ο Προκόπης Παυλόπουλος, μιλώντας στο συνέδριο της εφημερίδας «Το Βήμα» για τα 50 χρόνια της Ελληνικής Εξωτερικής Πολιτικής, ότι «η Ελλάδα μπορεί ν’ ασκεί, μονομερώς και ανά πάσα στιγμή το δικαίωμά της για επέκταση της Αιγιαλίτιδας Ζώνης της στα 12 ναυτικά μίλια σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο. Και αυτό πρέπει να το πράξει αμέσως στην Ανατολική Μεσόγειο». Μάλιστα.
Στην πολιτική ισχύει το ότι «δεν έχει σημασία τι ειπώθηκε, αλλά από ποιον». Τα αξιώματα ποτέ δεν έλεγαν κάτι από μόνα τους. Πάρα πολλοί άλλωστε στο παρελθόν δεν ανταποκρίθηκαν στον ρόλο τους και κατέληξαν ιστορικές υποσημειώσεις. Θυμηθείτε τις πρωτοφανείς ανταλλαγές απόψεων –εκτός κάθε έννοιας πρωτοκόλλου– μεταξύ του Προκόπη Παυλόπουλου και του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στο Προεδρικό Μέγαρο της Αθήνας, τον Δεκέμβριο του 2017. Αυτά έπρεπε αναμφίβολα να έχουν αποφευχθεί.
Ολα έχουν τα όριά τους. Ολα όμως. Λάθη, λάθη, λάθη, συνοδευόμενα από τυχοδιωκτισμούς. Στη χώρα μας, όμως, η αλήθεια είναι ότι γνωριζόμαστε πάρα πολύ καλά όλοι. Οταν λοιπόν κάποιος πανεπιστημιακός (και από το 2022 και ακαδημαϊκός) για μεγάλο χρονικό διάστημα έχει υπηρετήσει τα κοινά ως υπουργός Εσωτερικών (2004-2009) και βουλευτής και δη επί μακρόν, αναδεικνυόμενος μάλιστα και Πρόεδρος της Δημοκρατίας και συνδέοντας το όνομά του με σημαντικά γεγονότα, δύσκολα μπορεί αποκλίνει από τη σμιλεμένη σε βάθος χρόνου εικόνα του.
Ηταν λοιπόν ανήμερα του αγίου Νικολάου, όταν ένας «βλαχοκαουμπόι» της ΕΛ.ΑΣ., με ελλιπή εκπαίδευση και περισσό θράσος, δολοφόνησε στα Εξάρχεια, παραβαίνοντας εντολές για απεμπλοκή, έναν ανήλικο. Η Αθήνα παραδόθηκε στις διαθέσεις των καταγωγίων, που έψαχναν από καιρό αφορμή για καταστροφή και πλιάτσικο. Οι «βιτρινοθραύστες», όπως είχαν αποκληθεί οι πλιατσικολόγοι από άλλον υπουργό της εποχής εκείνης, ρήμαξαν στην κυριολεξία το κέντρο της πρωτεύουσας και όχι μόνο. Ηταν ένας πολύ δύσκολος μήνας για την πατρίδα. Και έγινε ακόμα δυσκολότερος από την –κατόπιν σχετικών εντολών– επιτηδευμένη αδράνεια της ΕΛ.ΑΣ.
Τον… επιβράβευσαν
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έχασε την μπάλα στο (θεωρητικά) προνομιακό για εκείνη πεδίο της Δημόσιας Τάξης και φυσικά αυτό συνέβαλε στην ήττα της στις εκλογές του 2009. Ολα αυτά εξαιτίας ενός ανθρώπου, ο οποίος, αντί να επιδείξει αντανακλαστικά και πυγμή σε μια στιγμή κρίσης και δοκιμασίας, «κλείδωσε» την ΕΛ.ΑΣ., η οποία ταμπουρώθηκε στα κατά τόπους τμήματα και στη Λ. Αλεξάνδρας. «Προτιμούμε να βλέπουμε την Αστυνομία αμυνόμενη προστατεύοντας τα δικαιώματα του ανθρώπου, προπηλακιζόμενη πολλές φορές…» είπε τότε ο αρμόδιος για θέματα Δημόσιας Τάξης, Προκόπης Παυλόπουλος. Ισως ήταν η πιο άστοχη δήλωση της μεταπολίτευσης και σίγουρα όχι ό,τι περίμενε να ακούσει η πλειοψηφία των Ελλήνων. Καταστράφηκαν εκατοντάδες επιχειρήσεις, χιλιάδες άνθρωποι έχασαν τη δουλειά τους και εκατομμύρια, ναι, εκατομμύρια, απογοητεύθηκαν. Και «κανονικοποιήθηκαν» έτσι τα μπάχαλα και μαζί και η πολιτική τους εκπροσώπηση (βλ. ΣΥΡΙΖΑ και σία).
Ολα αυτά οδήγησαν στην τοποθέτηση του Προκόπη Παυλόπουλου στην Προεδρία από αυτούς (βλ. αριστεριστές ΣΥΡΙΖΑ) που παρείχαν πολιτική κάλυψη στους δράστες των εκτεταμένων βιαιοτήτων, που «εκτίμησαν» τη στάση του Προκόπη Παυλόπουλου και μάλιστα το δήλωσαν στην αιτιολόγηση της υποψηφιότητάς του. Αυτά για να μην ξεχνιόμαστε.
Προς τιμήν του, ο Κυριάκος Μητσοτάκης το 2015 δεν ψήφισε για Πρόεδρο τον Προκόπη Παυλόπουλο. Είπε τότε, χαρακτηρίζοντάς τον «εξαίρετο νομικό με βαθιά επιστημονική κατάρτιση», ότι ο επί μακρόν εκλεγόμενος στην Α’ Αθηνών πολιτικός «δεν αντιστάθηκε στις σειρήνες του πελατειακού κράτους, χειρίστηκε με ανεπάρκεια μια από τις μεγαλύτερες κρίσεις της σύγχρονης ιστορίας μας, τον Δεκέμβριο του 2008, και τέλος δεν εκφράζει τη θέση της Ελλάδας στη ενωμένη Ευρώπη με τον τρόπο που εγώ θα επιθυμούσα… Δεν θα προσέλθω στην ψηφοφορία γιατί σε προσωπικό επίπεδο δεν θέλω να τον καταψηφίσω». Το τι ακολούθησε την εκλογή του στην Προεδρία το γνωρίζουμε όλοι και παραμένει ένας εφιάλτης στη μνήμη μας. Το δημοψήφισμα. Η προαναφερόμενη επιλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει δικαιωθεί με το παραπάνω.
