Οι καθημερινές παρεμβάσεις κομμάτων της αντιπολίτευσης που καλούν την κυβέρνηση να πάρει μέτρα έναντι του Ισραήλ και να προβεί σε κυρώσεις, ζητώντας επί της ουσίας να μπει πάγος στη συνεργασία των δύο χωρών, προστίθενται στις πορείες και στα συλλαλητήρια που διοργανώνονται αλλά και στην προσπάθεια αξιοποίησης της σύλληψης των 27 Ελλήνων που συμμετείχαν στην υποτιθέμενη ανθρωπιστική βοήθεια προς τη Γάζα.
Η άλλη πλευρά όμως που επιχειρεί με κάθε τρόπο να σταματήσει η συνεργασία των δύο χωρών είναι η Τουρκία. Δείτε τι δήλωσε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιντάν στο τουρκικό κρατικό δίκτυο TRT:
«Ένα από τα πιο κρίσιμα είναι οι ορατές και αόρατες περιοχές από τις οποίες η Τουρκία επιχειρείται να περικυκλωθεί. Οι ορατές περιοχές περικύκλωσης είναι οι συμμαχίες που έχουν συσταθεί εις βάρος της χώρας μας. Υπάρχουν συμμαχικά σχήματα που επιχειρείται να οικοδομηθούν στη Μεσόγειο και ειδικά στην Ανατολική Μεσόγειο. Τα παρακολουθούμε και αναπτύσσουμε διπλωματικές κινήσεις για την αντιμετώπισή τους. Αν δεν μπορέσεις να δώσεις λύση σε συγκεκριμένα ζητήματα μέσω της διπλωματίας, τότε τα αναλαμβάνει ο στρατός σου, τα όργανα ασφαλείας, και ακολουθούν περισσότερες εξελίξεις. Δηλαδή, πρέπει να λάβεις εγκαίρως όλα τα διπλωματικά μέτρα που είναι δυνατά».
Ποια είναι άραγε αυτά τα… σχήματα; Πάει πουθενά το μυαλό σας; Ποιες είναι οι συνεργασίες και ποιες χώρες εμπλέκονται σε αυτές; Και ποιους προειδοποιεί ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών; Ναι, καλά πήγε το μυαλό σας. Σε αυτά τα σχήματα δύο χώρες συνεργάζονται και είναι αυτές που η εδώ αντιπολίτευση ζητεί να διακοπεί η σχέση αυτή.
Ουδείς υποστηρίζει πως υπάρχει κάποια σχέση, κάποιος δίαυλος. Και αυτό είναι το χειρότερο. Η μανία της αντιπολίτευσης στη χώρα να κατηγορήσει την κυβέρνηση και ν’ αποδώσει ευθύνες στον Κυριάκο Μητσοτάκη την οδηγεί σε λάθος δρόμους. Η προσπάθεια να χρησιμοποιηθεί κάθε αντίδραση και να δημιουργηθεί ένα κύμα που να έχει στόχο την κυβέρνηση, τυφλώνει αυτούς που θα έπρεπε να αντιδρούν με πιο προσεκτικό τρόπο. Πολύ πιο προσεκτικό.
Ειδικά τα δύο κόμματα, που δηλώνουν κόμματα εξουσίας, και στο παρελθόν έχουν κυβερνήσει. Ακόμη και ο –πρώτη φορά αριστερά– ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση έτρεξε να κάνει συνεργασίες με το Ισραήλ και να ξεχνά τους «φριπαλεστάιν» και τους «φρομδεριβερτουδεσί».
Ουδείς επίσης υποστηρίζει ότι δεν πρέπει να υπάρχει αντίδραση για την κρίση στη Γάζα. Άλλο αυτό όμως και άλλο να κουνούν το δάχτυλο προς την κυβέρνηση για μικροκομματικούς λόγους και να ανοίγουν ομπρέλα προστασίας σε όποιον βγαίνει στον δρόμο. Εκεί τα πράγματα αλλάζουν.
Σε κάθε περίπτωση, καλό θα ήταν να δουν πώς, από ποιους και με ποιον τρόπο στηρίζονται αυτοί οι… δρόμοι για τη Γάζα –είτε δια ξηράς είτε διά θαλάσσης–, με τι οικονομικούς πόρους και μέσω ποιων οργανώσεων. Αν μη τι άλλο, θα μπορούσε να θεωρηθεί και ανέκδοτο η αναφορά σε… Τούρκο ακτιβιστή που γυρνά στην Τουρκία από το Ισραήλ και αντιμετωπίζεται ως ήρωας από την κυβέρνησή του.
Γιατί; Δεν δικαιούται; Ναι. Μόνο που στην περίπτωση αυτήν ο ακτιβισμός θα έπρεπε να ξεκινά από τη χώρα καταγωγής. Για διάφορα θέματα. Δεν μπορεί, κάτι θα έβρισκαν για μια ακτιβιστική ενέργεια…
