Το ΠΑΣΟΚ φαίνεται πως έχει αναγάγει την επιλεκτική ανάγνωση των θεσμικών πορισμάτων σε πολιτική στρατηγική. Το πρόσφατο πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ (Εθνικός Οργανισμός Διερεύνησης Αεροπορικών και Σιδηροδρομικών Ατυχημάτων και Ασφάλειας Μεταφορών) αποτελεί για το κόμμα άλλοτε «ευαγγέλιο» και άλλοτε «ανάθεμα», ανάλογα με τις πολιτικές του σκοπιμότητες.
Όταν πρόκειται να στηρίξει την πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης Μητσοτάκη, το ΠΑΣΟΚ δεν διστάζει να παρουσιάσει το πόρισμα ως αδιάσειστη απόδειξη «κυβερνητικής ανικανότητας και σκανδάλων». Χρησιμοποιεί τα ευρήματα κατά το δοκούν για να χτίσει ένα αφήγημα περί διαφθοράς και αδιαφάνειας, επιδιώκοντας να εμφανιστεί ως δύναμη πολιτικής κάθαρσης.
Ωστόσο, όταν το ίδιο πόρισμα ουσιαστικά καταρρίπτει κάθε υπόνοια «συγκάλυψης» και αφαιρεί τις ευθύνες της εκχωμάτωσης από τον Χρήστο Τριαντόπουλο, το ΠΑΣΟΚ σπεύδει να το απαξιώσει μη διστάζοντας να καταθέσει πρόταση για σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής στη Βουλή.
Αυτή η αντιφατική στάση αποκαλύπτει μια βαθύτερη αλήθεια: το ΠΑΣΟΚ δεν ενδιαφέρεται πραγματικά για τη θεσμική λογοδοσία, αλλά για το πώς μπορεί να διαμορφώσει μια συγκυριακή πολιτική ατζέντα. Όταν το πόρισμα εξυπηρετεί τα σχέδιά του, είναι αδιάψευστη απόδειξη. Όταν όμως δεν συμβαδίζει με την πολιτική γραμμή του, ξαφνικά μετατρέπεται σε «εργαλείο πολιτικών σκοπιμοτήτων».
Η επιλεκτική αυτή ευαισθησία υπονομεύει τη σοβαρότητα της αντιπολιτευτικής στρατηγικής του ΠΑΣΟΚ και αποκαλύπτει μια βαθιά αντίφαση: ένα κόμμα που θέλει να εμφανίζεται ως θεματοφύλακας της διαφάνειας, αλλά δεν διστάζει να την υπονομεύει όταν αυτή δεν το εξυπηρετεί.
Αν το ΠΑΣΟΚ θέλει να πείσει ότι έχει πραγματικά θεσμικές ευαισθησίες, θα πρέπει να πάψει να προσαρμόζει τις αρχές του στις περιστασιακές του ανάγκες. Διαφορετικά, απλώς επιβεβαιώνει ότι παραμένει δέσμιο του παλιού πολιτικού καιροσκοπισμού. Δεν μας κάνει εντύπωση βέβαια. Εξάλλου, το ΠΑΣΟΚ είναι το κόμμα που δημιούργησε τη σχολή πολιτικού καιροσκοπισμού στην Ελλάδα.
