Το ΠΑΣΟΚ φαίνεται να έχει αναλάβει τη δύσκολη αποστολή να μετατρέψει την συνέντευξη Τύπου της ΔΕΘ σε… διαδήλωση καταγγελίας, ξεχνώντας όμως ότι η πολιτική δεν είναι τηλεοπτικό σόου. Η αναφορά στα «σκάνδαλα εντός εισαγωγικών» στον ΟΠΕΚΕΠΕ και στη διαχείριση της τηλεδιοίκησης μοιάζει περισσότερο με σενάριο μυθοπλασίας, καθώς οι αρμόδιες αρχές έχουν ήδη ολοκληρώσει τους ελέγχους χωρίς να αναδείξουν υπερβολικές ευθύνες – αλλά η αίσθηση της ΠΑΣΟΚικής λογοτεχνίας απαιτεί δράμα.
Η κατηγορία περί «αμετάκλητης προσκόλλησης στην καρέκλα της εξουσίας» ακούγεται ειρωνική, αν αναλογιστεί κανείς ότι το ΠΑΣΟΚ, μετά από χρόνια στην αντιπολίτευση, συνεχίζει να αγνοεί τις δικές του ευκαιρίες για σύγχρονη πολιτική παρουσία και σχέδιο. Το ίδιο ισχύει και για τις «ανακόλουθες ανεξάρτητες αρχές» – η προσπάθεια πολιτικής ηθογραφίας αποφεύγει να παραδεχτεί ότι οι διορισμοί γίνονται σύμφωνα με νόμους και διαδικασίες που υπερβαίνουν τις κομματικές προτιμήσεις.
Όσο για την κριτική στα ενοίκια και την ακρίβεια, η προσθήκη της «συγκατοίκησης» ως δήθεν λύσης δείχνει ότι η πολιτική φαντασία του ΠΑΣΟΚ εκτιμά περισσότερο την πρόκληση χιούμορ παρά τη σοβαρή ανάλυση των πραγματικών μέτρων που έχουν ληφθεί για στήριξη των πολιτών. Και η «πανεπιστημιοποίηση κολλεγίων»; Μια ακόμη φανταστική υπερβολή που αγνοεί την πραγματικότητα των συνεργασιών και την ενίσχυση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Στο τέλος, η ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ θυμίζει περισσότερο ένα σκηνικό μυθοπλασίας παρά πολιτική κριτική. Είναι σαν να επιχειρείς να πείσεις τον κόσμο ότι η Ελλάδα πάσχει, ενώ παράλληλα παραβλέπεις τις χειροπιαστές βελτιώσεις που έχουν συντελεστεί. Η τέχνη της κριτικής υπάρχει, αλλά όταν χάνεται η αίσθηση της πραγματικότητας, η ειρωνεία γράφει τον δικό της πολιτικό απολογισμό.
