Στον δρόμο που χάραξε ο ΣΥΡΙΖΑ και υπό τη «δαμόκλειο σπάθη» της διάσπασης βαδίζει το ΠΑΣΟΚ, εν όψει των εσωκομματικών διαδικασιών για την εκλογή του προέδρου του Κινήματος. Το τελευταίο διάστημα οι υποψήφιοι έχουν επιδοθεί σε ένα μπρα ντε φερ εσωστρέφειας, με τα δημόσια «μαχαιρώματα» και τα χτυπήματα κάτω από τη μέση, μεταξύ των φαβορί – με βάση τις δημοσκοπήσεις –, να δείχνουν μάχη μέχρις εσχάτων, με τις φυγόκεντρες τάσεις την επόμενη μέρα να είναι πλέον ορατές.
Αυτό τουλάχιστον διατείνονται παλιά στελέχη, με εμπειρία στον κομματικό μηχανισμό, κρούοντας παράλληλα τον κώδωνα του κινδύνου για τη συνοχή του κόμματος και τη μετέπειτα εύρυθμη λειτουργία του, ιδιαίτερα υπό καθεστώς αμφισβήτησης των χαμένων της παρτίδας. Παράλληλα, οι «συμμαχίες» που διαμορφώνονται τώρα κινούνται και με μετεκλογική προοπτική για το ποιος θα έχει τις περισσότερες αξιώσεις να «επικρατήσει» στον πολυδιασπασμένο χώρο της Κεντροαριστεράς.
«Το ζητούμενο είναι η επόμενη μέρα, αν θα είμαστε απλώς κατακερματισμένοι και κομμάτια υπό την οποιαδήποτε ηγεσία ή αν θα υπάρχει ένας συνδετικός κορμός ιδεών, στον οποίο θα περπατήσουμε όλοι μαζί και από εκεί και πέρα, βεβαίως, θα εκφράσει ο καθένας τις διαφωνίες του», σχολιάζει στέλεχος του ΠΑΣΟΚ.
Η ανταρσία με την οποία ήρθε αντιμέτωπος ο Νίκος Ανδρουλάκης το βράδυ των ευρωεκλογών, το εύρος και το βάθος της οποίας εμφανώς δεν περίμενε, όπως φανέρωσαν η αμήχανη αντίδραση και η σιωπή των δικών του στελεχών στη συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου, δείχνει πως η ενόχληση με τις επιλογές της ηγεσίας, τόσο σε εσωκομματικό επίπεδο όσο και σε κοινοβουλευτικό, προϋπήρχε, ακόμα κι αν δεν γινόταν πάντα αντιληπτή δημόσια. Συνεπώς, για τον Νίκο Ανδρουλάκη ήταν μονόδρομος να οδηγήσει το κόμμα σε διαδικασίες για την εκλογή νέου προέδρου.
Ο «γρίφος» του ΓΑΠ
Δεύτερο ζητούμενο είναι η στάση που θα τηρήσει ο πρώην πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου και ποιον τελικά θα στηρίξει, είτε δημόσια είτε παρασκηνιακά. Στελέχη του Κινήματος με πολύχρονη εμπειρία τονίζουν ότι «η δημόσια τοποθέτηση του Νίκου Παπανδρέου υπέρ της υποψηφιότητας του Παύλου Γερουλάνου δεν συνεπάγεται αυτόματα και στήριξη του Γιώργου Παπανδρέου και κακώς ερμηνεύεται έτσι. Ο ίδιος δεν έχει ανοίξει ακόμη τα χαρτιά του, κάτι που πιθανώς να το κάνει μέσα στο επόμενο διάστημα», προσθέτουν τα ίδια στελέχη. Εξάλλου, ο κ. Παπανδρέου έχει φιλία πολλών χρόνων με τον Παύλο Γερουλάνο, αλλά διατηρεί πολύ καλές σχέσεις και με τον Χάρη Δούκα.
Ερώτημα παραμένει η στάση που θα κρατήσει ο πρώην πρωθυπουργός εάν το «πουλέν» του – όποιο και αν τελικά είναι αυτό – δεν καταφέρει να εκλεγεί στην ηγεσία, καθώς σενάρια των τελευταίων μηνών τον φέρουν να επεξεργάζεται ακόμη και το σενάριο της ανασύνθεσης του προοδευτικού χώρου, με την κοινή σύγκλιση αριστερών δυνάμεων με το ΠΑΣΟΚ, μιας και ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται προ των πυλών μιας νέας διάσπασης. «Σε περίπτωση που ο εκλεκτός του Γ. Παπανδρέου –εφόσον υπάρξει δημόσια τοποθέτησή του– δεν καταφέρει να αναδειχθεί στην ηγεσία, τότε θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι θα επανακαθορίσει τη στάση του, όπως και πολλά άλλα στελέχη που τώρα έχουν επιλέξει άλλα στρατόπεδα», σημειώνουν γνώστες των εσωκομματικών καταστάσεων.
Σε τελική ανάλυση, το κλίμα είναι ήδη βαρύ στο ΠΑΣΟΚ και όλα δείχνουν ότι χρειάζεται ένα «σοκ» στην ηγεσία προκριμένου να αυτό να αναστραφεί και το Κίνημα να βρει τον δρόμο του. Τώρα, στο ερώτημα «εάν αυτό το σοκ θα επιφέρει ηρεμία στο κόμμα ή θα σημάνει την αρχή μιας διάσπασης τύπου ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή με μαζικές αποχωρήσεις», θα φανεί μετά το εκλογικό αποτέλεσμα. Το πλέον σίγουρο είναι ότι το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε τροχιά ευχάριστων ή και… δυσάρεστων εξελίξεων. Το μέλλον θα δείξει…
