Καθώς ξημερώνει η 28η Οκτωβρίου, η Ελλάδα ετοιμάζεται να τιμήσει για ακόμη μια φορά τους ήρωες του ’40 — εκείνους που ύψωσαν το ανάστημά τους απέναντι στο σκοτάδι του φασισμού και έγραψαν με αίμα το «Όχι». Οι παρελάσεις αυτής της ημέρας δεν είναι απλώς μια τυπική τελετή. Είναι πράξη συλλογικής μνήμης, εθνικής ενότητας και βαθυτάτου σεβασμού προς την Ιστορία μας.
Κάθε μαθητής, κάθε στρατιώτης, κάθε πολίτης που στέκεται προσοχή την ώρα της παρέλασης συμμετέχει σε ένα τελετουργικό που μας συνδέει με το παρελθόν και μας υπενθυμίζει ποιοι είμαστε. Δεν πρόκειται για επίδειξη ισχύος, αλλά για συμβολική υπενθύμιση της ευθύνης να διαφυλάσσουμε την ελευθερία και τη δημοκρατία.
Τις τελευταίες ημέρες, ακούγονται φωνές που επιχειρούν να υπονομεύσουν αυτό το ιερό γεγονός, με προφάσεις και πολιτικά κίνητρα. Κάποιοι που ακουμπούν πολιτικά στην αντιπολίτευση δείχνουν να ξεχνούν ότι οι παρελάσεις ανήκουν σε όλους τους Έλληνες, όχι σε καμία παράταξη. Η εθνική μας μνήμη δεν προσφέρεται για μικροπολιτική εκμετάλλευση.
Οι παρελάσεις είναι ιερές και αδιαπραγμάτευτες. Είναι το ζωντανό νήμα που ενώνει τις γενιές, το καθρέφτισμα της εθνικής μας υπερηφάνειας και της ενότητας που τόσο έχουμε ανάγκη. Μπορούμε να διαφωνούμε πολιτικά, αλλά μπροστά στη σημαία και στους ήρωες που τίμησαν την πατρίδα, οφείλουμε όλοι σιωπή, σεβασμό και ευγνωμοσύνη.
