Μπορεί να πέρασε στα ψιλά γράμματα των ημερών, αλλά το γεγονός της διακομιδής ανηλίκου στο εφημερεύον νοσοκομείο, με τραύματα από επίθεση που δέχθηκε στην αυλή του σχολείου του, θα έπρεπε να είναι μια είδηση που απασχολεί όχι μόνο την επικαιρότητα, αλλά την κοινωνία στο σύνολό της.
Θύμα ομαδικού ξυλοδαρμού έπεσε μαθητής από άλλους τρεις συμμαθητές του στην αυλή του σχολείου στο Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης, και νοσηλεύεται με κάταγμα ώμου, σπασμένη μύτη, μώλωπες και κάταγμα στον αυχένα στο νοσοκομείο Γεώργιος Παπανικολάου.
Η βία των ανηλίκων στην Ελλάδα του 2025 τείνει να πάρει διαστάσεις χιονοστιβάδας, αφού σχεδόν καθημερινά σε σχολεία, γειτονιές και πάρκα σημειώνονται συμπλοκές μεταξύ παιδιών, ενώ οι αποτρόπαιες πράξεις καταγράφονται από άλλους παριστάμενους σε βίντεο με κινητά τηλέφωνα, και οι σκληρές αυτές εικόνες, που κάποτε θα σόκαραν, ανεβαίνουν από τους ίδιους τους δράστες στο διαδίκτυο.
Η πολιτεία σε όλο αυτό έχει απαντήσει με ένα νέο, πολύ αυστηρότερο νομοθετικό πλαίσιο, το οποίο απαγγέλλει κατηγορίες στους δράστες, αλλά και στους γονείς τους για παραμέληση εποπτείας ανηλίκου.
Θέλουμε-δεν θέλουμε, οφείλουμε να παραδεχθούμε πως όλα ξεκινάνε από την οικογένεια, η βία δεν φυτρώνει ξαφνικά με τόση σφοδρότητα στην καρδιά ενός ανηλίκου στα δεκαέξι του, προφανώς και τα μηνύματα της συμπεριφοράς ενός παιδιού καταφθάνουν στους γονείς πολλά χρόνια πριν, και όχι μόνο δεν αποκωδικοποιούνται, αλλά αντιθέτως η πράξη έχει δείξει πως οι ίδιοι οι γονείς επικροτούν τις βίαιες συμπεριφορές των παιδιών τους απέναντι σε συνομηλίκους τους.
Η κουλτούρα της αγριότητας έχει ριζώσει για τα καλά στη μαθητική κοινότητα. Για να μπορέσουμε σαν κοινωνία να παράγουμε υπεύθυνους ενήλικες χωρίς τέτοιες συμπεριφορές, θα πρέπει να επενδύσουμε περισσότερο στην ψυχική ενδυνάμωση των παιδιών, ώστε να μην καταφεύγουν σε τέτοια φαινόμενα, αναζητώντας τη δύναμη και την αναγνώριση στο περιβάλλον τους που προφανώς στερούνται μέσα στην οικογένεια.
