Οι κακές γλώσσες στο ΠΑΣΟΚ τού χρεώνουν τη μάλλον ατυχή πρόταση. Η δικαιολογία διά στόματός του πως «στο ερώτημα για καταλληλότερος πρωθυπουργός, ο “κανένας” είναι επικρατέστερη επιλογή σε σχέση με τους κ.κ. Μητσοτάκη και Τσίπρα, στις περισσότερες περιπτώσεις», είναι «κενό» ουσίας.
Είναι ένα πρόσωπο, το οποίο γνωρίστηκε πρόσφατα με το ευρύ κοινό. Ο Παναγιώτης Δουδωνής είναι ο γραμματέας Πολιτικού Σχεδιασμού των «πρασίνων». Οι ακαδημαϊκές του περγαμηνές είναι εντυπωσιακές. Για να μη σας κουράζουμε με κατεβατά, διδάσκει Συνταγματικό Δίκαιο στην Οξφόρδη και στο Πάντειο. Και μας είπε, μόλις ανακοινώθηκε η υποψηφιότητά του στο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ (όπου τέθηκε μάλιστα επικεφαλής), πως «την 22α Μαΐου θα ξημερώσει μια πραγματικά ηλιόλουστη μέρα».
Με κανονικό ήλιο να υποθέσουμε και όχι άλλον, π.χ. πράσινο, που μας έβαλε σε άσχημες περιπέτειες. Και το λέμε αυτό, διότι στη δήλωσή του έκανε λόγο και για απόφαση Αλλαγής. Μα, επίτηδες το κάνουν και τα θυμίζουν αυτά στον κόσμο; «Ο Ανδρέας Παπανδρέου ανήκει σε όλους τους Ελληνες. Η πειρατεία σκοτώνει όχι μόνο τη μουσική αλλά και την πολιτική. Προσοχή στις απομιμήσεις», είπε ο Παναγιώτης Δουδωνής, που, όπως και άλλοι ΠΑΣΟΚοι, πρέπει να φρίκαρε με την προσπάθεια οικειοποίησης του Ανδρέα. Αλλά «ανήκει σε όλους»; Τι εννοεί ο ποιητής; «You’ve gotta be kidding me», για να χρησιμοποιήσουμε μια διεθνή ατάκα. Αλλά άποψή του. Πάντως, ο Παναγιώτης Δουδωνής πήγε στις 5 Μαΐου στο μνημείο της Marfin και άφησε λουλούδια. Αστός λοιπόν. Πολύ σημαντικό για αρχή.
«Οσον αφορά στο άρθρο 37 του Συντάγματος που επικαλέστηκαν τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, δεν αναφέρεται πουθενά ότι ο αρχηγός του πρώτου κόμματος πρέπει να είναι πρωθυπουργός», δήλωσε ο Παναγιώτης Δουδωνής προ εβδομάδων. Οι κακές γλώσσες στο ΠΑΣΟΚ τού χρεώνουν τη μάλλον ατυχή πρόταση για το «τρίτο πρόσωπο». Η δικαιολογία διά στόματός του πως «στο ερώτημα για καταλληλότερος πρωθυπουργός, ο “κανένας” είναι επικρατέστερη επιλογή σε σχέση με τους κ.κ. Μητσοτάκη και Τσίπρα, στις περισσότερες περιπτώσεις», είναι «κενό» ουσίας. Ο κανένας δεν είναι πρόσωπο. Και πού είναι ο Νίκος Ανδρουλάκης, οέο; Ο ΠΑΣΟΚος καθηγητής μίλησε και για «ψεκασμένες θεωρίες από τη Νέα Δημοκρατία ότι την πολεμούν τα συμφέροντα». Είμαστε σίγουροι ότι ο κ. καθηγητής έχει ακούσει για τα λεγόμενα logical fallacies. Ναι, τα λογικά άλματα. Ορεξάτος ήρθε στην πολιτική, παράξενα όμως μας τα λέει, αλλά ας όψεται. Εχουμε ζήσει και χειρότερα ομολογουμένως. Οπως και να έχει, χρειαζόμαστε καινούργια πρόσωπα στην αρένα και είχαμε διαβάσει με ενδιαφέρον την άποψή του, όπως την έγραψε στο Protagon το φθινόπωρο του 2020, ότι «η πρωταρχία της πολιτικής στις δημοκρατικές κοινωνίες έγκειται ακριβώς στη δυνατότητα της άμεσης “εφαρμοσιμότητας” των ιδεών». Μάλιστα.
Η αλήθεια είναι ότι μόλις ανακοινώθηκε η τοποθέτησή του το 2022 μάλλον επιχείρησε να μας τρομάξει: «Το ΠΑΣΟΚ επέστρεψε και είναι στην πρώτη γραμμή για το καλό της κοινωνίας, της χώρας, των θεσμών». Μην τα λες έτσι, άνθρωπέ μου, αυτά! Είπε όμως και ένα «εμφατικό»: «Μία ισχυρή εντολή στο ΠΑΣΟΚ σημαίνει ολική επαναφορά της ομαλότητας στον δημόσιο βίο», τόνισε, μιλώντας στην εφημερίδα «Μακεδονία της Κυριακής» εκείνη την περίοδο. Είπε επίσης στην ίδια συνέντευξη ότι το ΠΑΣΟΚ «στέκεται απέναντι σε ένα νοσηρό κλίμα που επικρατεί στον δημόσιο λόγο και σύρει τη χώρα πίσω στα χρόνια των διαιρέσεων». Και εμείς που του ρίχνουμε κάτι χρόνια, θυμηθήκαμε τις κλαδικές, τους πρασινοφρουρούς, τις «υπηρεσίες του ΠΑΣΟΚ στο Δημόσιο», που έλεγε και ο Βαγγέλης, τα διαιρεμένα καφενεία, τη δηλητηριώδη αντιδεξιά ρητορική, το «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» και άλλα πολλά που μας ανάγκασε να ανασύρουμε από τη μνήμη μας. Αυτή που έχουμε εμείς οι μεσήλικες και υψώνεται ως τείχος προστασίας όταν κάποιοι υποτιμούν τη νοημοσύνη μας.
Στην παρουσίαση βιβλίου του Παναγιώτη Δουδωνή με τίτλο «Το πολίτευμα της συνύπαρξης», τίθεται το ερώτημα «πόσο σημαντικό είναι να αναδεικνύουμε τη “συμβιωτική” λειτουργία της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας σε καιρούς που το “θερμόμετρο” της πολιτικής αντιπαράθεσης ανεβαίνει στα ύψη;». Πολύ σημαντικό, να υποθέσουμε. Συμβίωση, λοιπόν. ΟΚ. Αλλά πρέπει κι αυτή να έχει κανόνες και με «τρίτα πρόσωπα» δεν γίνεται δουλειά. Αντίθετα. Τα «τρίτα πρόσωπα» κλείνουν σπίτια. Στην πολιτική δεν ισχύει το «από δω η γυναίκα μου κι από δω το αίσθημά μου», που τραγούδησε ο θρυλικός Λε-Πα τη δεκαετία του ’90, όταν κάποιοι εξ ημών περνούσαμε ωραία. Οι ψηφοφόροι θυμούνται το στίχο που ακολουθεί στο ίδιο τραγούδι: «Άστε με πρώτα τυπικά να σας συστήσω».
