Κριτική στη «γραμμή» του Νίκου Ανδρουλάκη εμφανίζεται να κάνει το μέλος της κεντρικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ, Παναγιώτης Βλάχος, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο ATTICA TV. Ο κύριος Βλάχος ερωτηθείς για τη στάση που τήρησε το ΠΑΣΟΚ στο θέμα εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας, εξήγησε ότι «η διαδικασία εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας, μιας και έχει αποσυνδεθεί και από τις εκλογές είναι μια ευκαιρία για τα κόμματα να δείξουν κατά πόσο μπορούν να συνεννοηθούν και να βρουν μια προσωπικότητα, η οποία μπορεί μεν να μην έχει τις αρμοδιότητες που είχε στο παρελθόν, αλλά δεν παύει να συμβολίζει κάποια πράγματα. Συμβολίζει το έθνος και στις διεθνείς του σχέσεις, αλλά και την εθνική ομοψυχία, που αποδίδεται πολλές φορές στο εσωτερικό». 

Υπάρχει μια μεγάλη ανακολουθία στο αφήγημα του ΠΑΣΟΚ, περί της συνεννόησης των κομμάτων: προς τι ακριβώς η συνεννόηση; Όταν ο Νίκος Ανδρουλάκης σε συνέντευξή του -και προτού ανακοινωθεί το οποιοδήποτε όνομα από τον πρωθυπουργό-, έλεγε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να κάνει συγκυβέρνηση με τη ΝΔ, καθώς και ότι προτιμά τα κόμματα της Αριστεράς για κάτι τέτοιο, σε τι ακριβώς θα συνέτεινε μια πρόταση για ΠτΔ, προερχόμενου από το ΠΑΣΟΚ; Ποια είναι η συναίνεση και η συνεννόηση, από πλευράς ΠΑΣΟΚ; Όταν το ΠΑΣΟΚ ουσιαστικά λέει -απαιτώντας- στον πρωθυπουργό, «βάλε μου ΠτΔ από το ΠΑΣΟΚ, για να συγκυβερνήσω με τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Νέα Αριστερά», ποια ακριβώς είναι η απάντηση που περιμένει; Μήπως να πει ο Κυριάκος Μητσοτάκης «παραιτούμαι της πρωθυπουργίας υπέρ του Νίκου Ανδρουλάκη, δίχως εκλογές»; Πόση μεγάλη ιδέα έχουν για τον εαυτό τους, εκεί στη Χαριλάου Τρικούπη; Μιλάμε για επίπεδα αλαζονείας, τα οποία εκφεύγουν όχι απλώς ενός λογικού πλαισίου, αλλά της ίδιας της λογικής.

Ο κύριος Βλάχος συνέχισε λέγοντας ότι «αυτή τη λογική είχαμε, για αυτό και περιγράψαμε τα χαρακτηριστικά που θα πρέπει να έχει ο ΠτΔ, θέλαμε να είναι μια προσωπικότητα από τον προοδευτικό χώρο. Και μάλιστα, να την προτείνει η πλειοψηφία, ούτως ώστε να τηρηθεί αυτό το πολιτικό έθιμο, της τελευταίας τριακονταετίας. Δεν το έκανε ο κύριος Μητσοτάκης. Ο κύριος Μητσοτάκης πάντα στο τέλος της ημέρας, έχει το βλέμμα στα εσωκομματικά του. Στη διατήρηση των ισορροπιών. Όταν ματώνει από τα δεξιά του, προσπαθεί να φλερτάρει με την Ακροδεξιά. Κι όταν ματώνει από τα αριστερά του, δημιουργεί μπαμπούλες, όπως τώρα προσπαθεί να δημιουργήσει το ΠΑΣΟΚ, λέγοντάς το συχνά και ως "πράσινο ΣΥΡΙΖΑ"».

Έχει ξεκαθαριστεί ότι αυτό το «πολιτικό έθιμο της τελευταίας τριακονταετίας» υπάρχει μόνο στη σφαίρα της φαντασίας του ΠΑΣΟΚ. Για παράδειγμα, τον Κωστή Στεφανόπουλο -ο οποίος δεν ήταν καν μέλος της ΝΔ τότε-, δεν τον πρότεινε ο Κώστας Σημίτης, αλλά ο Αντώνης Σαμαράς. Την τελευταία τριακονταετία, το ΠΑΣΟΚ δεν έχει προτίνει ούτε μια φορά πρόσωπο για ΠτΔ από τη ΝΔ. Μάλιστα, το 2009 ο Γιώργος Παπανδρέου είχε πει πως δε θα στήριζε ούτε τον Κάρολο Παπούλια -προερχόμενο από τα σπλάχνα του ΠΑΣΟΚ και ήδη τότε ΠτΔ-, προκειμένου να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές. Πώς λοιπόν περίμεναν στη Χαριλάου Τρικούπη να «γίνει το δικό τους»; Ίσως να βγάζουν τα απωθημένα τους, που από εκει που αποτελούσαν τον δεύτερο πόλο του πολιτικού μας συστήματος, σχεδόν εξαϋλώθηκαν. Όμως, το γεγονός ότι αυτή η περιπέτεια του ΠΑΣΟΚ, δεν τους έγινε μάθημα, λέει πάρα πολλά. 

Αμφισβητείται η «γραμμή» Ανδρουλάκη 

Μεγάλο ενδιαφέρον όμως έχει και η συνέχεια της δήλωσης του κυρίου Βλάχου, μιας και αμφισβητεί τη στάση που κράτησε το ΠΑΣΟΚ. Συγκεκριμένα, ο κύριος Βλάχος είπε ότι «θεωρώ ότι θα μπορούσαμε ως κόμμα της Αξιωματικής αντιπολίτευσης, να έχουμε λίγο προλάβει τις καταστάσεις και να έχουμε προτείνει πρώτοι κάποιο πρόσωπο. Ή να προσπαθήσουμε με τα υπόλοιπα προοδευτικά κόμματα -και με τον ΣΥΡΙΖΑ και με τη Νέα Αριστερά-, να βρούμε κάποιο κοινό πρόσωπο. Παρ' όλα αυτά, θεωρώ ότι η στάση μας ήταν συνεπής. Ο κύριος Μητσοτάκης δεν την εκτίμησε. Θεωρώ ότι υπάρχουν πολύ πιο σοβαρά πράγματα, από την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας».

Κοντολογίς, ο κύριος Βλάχος όχι απλώς έβγαλε -εκ των υστέρων- «οφσάιντ» τον Νίκο Ανδρουλάκη, αλλά επανέφερε τη συζήτηση συνεργασιών με την ευρύτερη Αριστερά, στο πλαίσιο κοινής υποψηφιότητας του ΠτΔ. Κι αυτό μάλιστα, την ώρα που -έστω και τυπικά-, ο Τάσος Γιαννίτσης είναι ο υποψήφιος για ΠτΔ από το ΠΑΣΟΚ! Όπως δείχνουν τα πράγματα, κάποιοι βιάζονται να φτιάξουν τον «δεύτερο πόλο» του πολιτικού μας συστήματος, με ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά. Θα μπορούσε να πει κάποιος, ότι θέλουν να φτιάξουν το ΠΑΣΟΚ του 1996, εάν είχε εκλεγεί αρχηγός του κόμματος ο Άκης Τσοχατζόπουλος. Διότι με τα συγκεκριμένα υλικά, μάλλον κάτι τέτοιο μπορεί να οικοδομηθεί. Γούστα είναι αυτά, δεν κρίνουμε. Οι πολίτες όμως, κρίνουν. Κι αυτό είναι που θα έπρεπε να τους νοιάζει περισσότερο από όλα.  

Δείτε τη σχετική δήλωση: