Η πολυδιαφημισμένη πρόταση για οφειλέτες του Δημοσίου να υποβάλουν αίτηση επανένταξης στη ρύθμιση των 76 έως 120 δόσεων οδεύει ολοταχώς για να μείνει στα χαρτιά.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία που διαβάσαμε χθες (newsmoney.gr), από τους 53.350 οφειλέτες που συνολικά υπέβαλαν αίτηση και μπήκαν στις έκτακτες ρυθμίσεις χρεών προς την εφορία (με 72 ή έως και 120 δόσεις) μέσα στους τελευταίους τέσσερις μήνες προτού λήξει η διορία συμμετοχής στις 31 Ιουλίου, ήδη πρόλαβαν και την έχασαν οι 12.600, δηλαδή σχεδόν 1 στους 4!
Ένα το κρατούμενο. Δεύτερο κρατούμενο είναι ότι δεν μπορεί να ζητά το κράτος από τον πολίτη, που βίωσε στο πετσί του τις επιπτώσεις από τον COVID και την ενεργειακή κρίση, να πληρώνει τις δόσεις του σαν να μη συμβαίνει τίποτα.
Γιατί θα πρέπει –με τα εξαϋλωμένα και λιγοστά εισοδήματά του– να πληρώσει τις ρυθμίσεις του παρελθόντος, τις τρέχουσες υποχρεώσεις στην εφορία, τους λογαριασμούς ρεύματος, τις ανελαστικές οικογενειακές υποχρεώσεις και, κυρίως, το καθημερινό μαρτύριο που περνά στα ταμεία των σούπερ μάρκετ. Δύσκολη εξίσωση. Και μιλάμε για ανθρώπους, μικρομεσαίους κατά βάση, που μόνο μπαταχτσήδες δεν είναι. Θέλουν να πληρώσουν τα χρέη τους, αλλά θέλουν να ζήσουν και τις οικογένειές τους.
Η περιλάλητη αναβίωση των 120 δόσεων και των ρυθμίσεων COVID σε λίγο θα έχει τελευτήσει το βίο της.
Θηλιά στον λαιμό
Η υποχρέωση που έχουν οι πολίτες που οφείλουν στο Δημόσιο να μην αφήνουν απλήρωτη καμία άλλη από τις τρέχουσες οφειλές της χρονιάς, για όσο διάστημα διαρκεί η ρύθμιση, αποδεικνύεται θηλιά στο λαιμό των βιοπαλαιστών, της μεσαίας τάξης και των ελεύθερων επαγγελματιών.
Δεν βγαίνει ο λογαριασμός, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που κάνουν. Ίσως ήρθε η ώρα η κυβέρνηση να σκύψει στο πρόβλημα και όχι να απειλούνται από την εφορία εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες με κατασχέσεις και πλειστηριασμούς.
Το κράτος, όπως έχει δείξει πολλάκις αυτή η κυβέρνηση και ο ίδιος ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης, δεν μπορεί, δεν νοείται να συμπεριφέρεται ως δήμιος, ούτε ως μπαμπούλας. Οφείλει να στέκεται δίπλα στον πολίτη που δίνει αγώνα επιβίωσης κάθε μέρα.
Μια λύση θα ήταν, όπως λένε πολλοί οικονομικοί αναλυτές και φοροτεχνικοί, να υπάρξει ρύθμιση-σκούπα για όλα τα χρέη και με μία δόση κάθε μήνα. Φυσικά ο χρόνος αποπληρωμής δεν μπορεί να είναι ούτε οι 24, 48 ή 72 δόσεις. Πρέπει να είναι, για όσους θέλουν να ξεμπερδεύουν με τα χρέη τους, πάνω από 120 δόσεις. Γιατί αλλιώς –εκτός από το ενδεχόμενο πολιτικό κόστος– ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος.
