Ο σεβασμός των συγγενών των θυμάτων της τραγωδίας των Τεμπών είναι δεδομένος. Δεν τίθεται καν προς συζήτηση. Το τόνισε και ο πρωθυπουργός στη συνέντευξή του στέλνοντας σαφές μήνυμα σε όλους όσοι επικρίνουν τη στάση τους βάζοντας «τίτλους τέλους» όπως είπε στην όποια συζήτηση.
Μόνο που δεν είναι το θέμα οι συγγενείς. Ο κάθε ένας στη θέση τους θα έκανε τα ίδια αν και δύσκολα μπορεί κάποιος να μιλήσει για τη θέση τους, για το τι βίωσαν και βιώνουν. Το θέμα είναι οι πολιτικοί καιροσκόποι που υποκριτικά τάσσονται δήθεν στο πλευρό τους καταγγέλλοντας την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό για «συγκάλυψη» χωρίς να μπορούν να εξηγήσουν τους λόγους για τους οποίους θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο.
Φαρισαισμός και υποκρισία. Από τους ίδιους ανθρώπους που χύνουν κροκοδείλια δάκρυα τη ώρα που δεν πήγαν καν, για παράδειγμα, να δούν τις μηνύσεις που έχουν φτάσει στη Βουλή για την τραγωδία των Τεμπών. Όχι μια ούτε δύο, αλλά 17 μηνύσεις έχουν προωθηθεί από τη δικαιοσύνη αλλά ουδείς εκ των πρωτεργατών των καταγγελιών κατά της κυβέρνησης ασχολήθηκε.
Τώρα ψελλίζουν ότι δεν το ήξεραν, ότι δήθεν δεν είχαν ενημερωθεί και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς. Βουλευτές της αντιπολίτευσης εμφανίζονται από τη μια να κατηγορούν την κυβέρνηση διότι δεν προχώρησε σε προανακριτική – με ποιά στοιχεία άραγε – και από την άλλη δεν φρόντισαν να αναζητήσουν αν υπάρχει κάποιο στοιχεία έστω μια ένδειξη σε αυτές τις μηνύσεις.
Τι πιο υποκριτικό; Τι πιο ενδεικτικό για το ποιός είναι ο στόχος τους; Είδαν τα μεγάλα συλλαλητήρια και πίστεψαν ότι βρήκαν το κύμα που θα οδηγήσει την κυβέρνηση σε μια φθορά που θα τους επιτρέψει την επάνοδο στην εξουσία. Και αυτό είναι η χειρότερη ύβρις για τα θύματα της τραγωδίας.
