Στην Αριστερά είναι γνωστοί για την υποκριτική τους στάση απέναντι στα δικαιώματα και τους θεσμούς. Όταν τους συμφέρει και δεν αφορά τους ίδιους, ουρλιάζουν ως δήθεν προστάτες των θεσμών και των νόμων. Όταν δεν τους συμφέρει, ξεχνούν και νόμους και ελευθερίες και δικαιώματα. Όπως η Ζωή Κωνσταντοπούλου που δήθεν κόπτεται για την ελευθερία του τύπου αλλά όταν δεν κάνουν τις ερωτήσεις που θέλει, σηκώνεται και φεύγει. Κάπως έτσι αποστόμωσε ο Χρίστος Δήμας τον Αλέξη Χαρίτση, αποκαλύπτοντας ένα περιστατικό του 2018.

Ως γνωστόν ο Αλέξης Χαρίτσης, νυν πρόεδρος της Νέας Αριστεράς, διετέλεσε υπουργός Εσωτερικών αλλά και υφυπουργός οικονομίας στην κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, μέχρι το 2019. Ο Αλέξης Χαρίτσης λοιπόν ήρθε στην Βουλή πριν μερικές ημέρες και έκανε μια ερώτηση στον αρμόδιο υπουργό Χρίστο Δήμα, για ένα δημόσιο έργο στην Πελοπόννησο. Ο πρόεδρος της Νέας Αριστεράς επιτέθηκε στον υπουργό, κάνοντας μαθήματα για τους θεσμούς, λέγοντας ότι είναι υποχρεωμένος να απαντάει στον κοινοβουλευτικό έλεγχο, ενώ ο υπουργός είχε έρθει κανονικά στην Βουλή για να απαντήσει σχετικά. Τότε βέβαια ο Χρίστος Δήμας τον έβαλε στη θέση του. Πως; του θύμισε ότι το 2018, όταν ήταν αναπληρωτής υπεύθυνος οικονομίας της Νέας Δημοκρατίας έκανε στον τότε υπουργό... 16 ερωτήσεις στο κοινοβούλιο αλλά ο Αλέξης Χαρίτσης δεν απάντησε σε καμία!

Η απάντηση Δήμα 


Όπως είπε ο υπουργός «ειδικά από εσάς δεν δέχομαι μαθήματα κοινοβουλευτικής δεοντολογίας. Θα σας πάω στο 2018, την εποχή που εσείς ήσασταν στο Υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης, εγώ τότε κύριε Χαρίτση ήμουν αναπληρωτής τομεάρχης Οικονομίας και Ανάπτυξης της Νέας Δημοκρατίας και σας είχα καταθέσει 16 ερωτήσεις και επίκαιρες στις οποίες δεν απαντήσατε ποτέ. Και έχετε το θράσος να κάνετε ειδικά εσείς μαθήματα κοινοβουλευτικής δεοντολογίας; Ντροπή». Μάλιστα ο Αλέξης Χαρίτσης εκνευρίστηκε, άρχισε να φωνάζει και... αποχώρησε από την αίθουσα, διότι κατάλαβε ότι ξεγυμνώθηκε πολιτικά. Το έχουμε πει. Στην Αριστερά επικαλούνται τους νόμους και τους θεσμούς μόνο όταν τους συμφέρει. Διαφορετικά είναι οι χειρότεροι καταπατητές των νόμων και των διαδικασιών. Και όσο και να ουρλιάζουν, η πραγματικότητα δεν κρύβεται.