Μπορεί ο Ντόναλντ Τραμπ να παραμένει σε άρνηση, μπορεί η μεταβίβαση της εξουσίας να προαναγγέλλεται ω η πλέον ταραχώδη της σύγχρονης αμερικανικής ιστορίας, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου ωστόσο στις 20 Ιανουάριου ο 78xpovos Τζο Μπάιντεν θα γίνει ο 46os πρόεδρος των ΗΠΑ και η 56χρονη Κάμαλα Χάρις η 50ή αντιπρόεδρος των ΗΠΑ – και από κοινού θα αναλάβουν το πιο δύσκολο εγχείρημα: να συμφιλιώσουν μια ολόκληρη χώρα με τον εαυτό της. Ο Μπάιντεν – τον οποίο συνέχαρη χθες και το Πεκίνο – ήταν 36 χρόνια γερουσιαστής οκτώ χρόνια αντιπρόεδρος του Μπαρόκ Ομπάμα. Η Χάρις, η πρώτη μαύρη, πρώτη ασιατικής καταγωγής, πρώτη γυναίκα που σπάει το γυάλινο ταβάνι της αντιπροεδρίας, ήταν τέσσερα χρόνια γερουσιαστής, με μακρά νομικοπολιτική καριέρα πίσω της. Ίσως να υπάρχουν ωστόσο ακόμη κάποια πράγματα που δεν γνωρίζουμε για αυτούς
Ο Τζο Μπάιντεν
«Υποσχέσου μου, μπαμπά, πως ό,τι και αν συμβεί. θα είσαι καλά»: αυτό τού ζήτησε ο Μπο, ο μεγαλύτερος γιος του, λίγο προτού χαθεί, στα 46 του, το 2015, από όγκο στον εγκέφαλο. «Υποσχέσου μου, μπαμπά» είναι και ο τίτλος των απομνημονευμάτων που υπέγραψε ο Τζο Μπάιντεν το 2017. Η μοίρα τον χτύπησε σκληρά, αναγκάστηκε να θάψει την πρώτη του σύζυγο, την πρώτη του κόρη, κατόπιν έναν λατρεμένο γιο, τον οποίο θεωρούσε «βέβαιο» μελλοντικό πρόεδρο των ΗΠΑ. Η ικανότητά του ωστόσο να κατανοεί τον πόνο, σε συνδυασμό με την εικόνα του ως «Joe Six-Pack», ενός «απλού ανθρώπου», γιου ενός πωλητή αυτοκινήτων από μια παρηκμασμένη πόλη της Πενσιλβάνια, μετατράπηκε σε ένα από τα μεγαλύτερα εκλογικά ατού του.
Οταν γνώρισε τη μητέρα της πρώτης του συζύγου, Νίλια, όντας φοιτητής στο Πανεπιστήμιο των Συρακουσών, ενώ προσπαθούσε ακόμη να καταπολεμήσει το τραύλισμα που τον ταλαιπωρούσε από παιδί απαγγέλλοντας ποίηση μπροστά στον καθρέφτη, κι εκείνη τον ρώτησε τι ήθελε να κάνει στη ζωή του, ο Μπάιντεν την ενημέρωσε πως σκόπευε να γίνει πρόεδρος των ΗΠΑ.
Κατά τη διάρκεια των 36 χρόνων (1973-2008) που πέρασε στη Γερουσία ο Τζο Μπάιντεν είχε τον χρόνο να ψηφίσει νόμους που στη συνέχεια μετάνιωσε και αποκήρυξε: έναν νόμο για τον περιορισμό της άμβλωσης στις αρχές της καριέρας του («Οταν πρόκειται για θέματα όπως η άμβλωση… είμαι περίπου το ίδιο φιλελεύθερος με τη γιαγιά σου» είχε πει σε έναν δημοσιογράφο το 1974), νόμους που άνοιξαν, επί Ρέιγκαν, τον δρόμο ώστε να αποκτήσουν οι ΗΠΑ τον μεγαλύτερο κατά κεφαλήν αριθμό φυλακισμένων παγκοσμίως – χωρίς να ξεχνάμε, βέβαια, τη στήριξή του στον πόλεμο του Ιράκ, επί Τζορτζ Μπους, το 2002 (παρότι η σύζυγος και πιο έμπιστη σύμβουλός του, Τζιλ Μπάιντεν, ήταν εξαρχής κάθετα αντίθετη).
Τον Φεβρουάριο του 1988, έπειτα από εβδομάδες που παραπονιόταν για πονοκεφάλους, ο Μπάιντεν υποβλήθηκε σε επέμβαση για ανεύρυσμα στον εγκέφαλο. Τρεις μήνες μετά, εγχειρίστηκε για ένα δεύτερο ανεύρυσμα.
Ενόσω Βρισκόταν σε περιοδεία στα Βαλκάνια το 1993, ο Μπάιντεν συναντήθηκε με τον Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς. Ο ίδιος λέει πως τον αποκάλεσε καταπρόσωπο «καταραμένο εγκληματία πολέμου», αν και άλλοι παρόντες στη συνάντηση θυμούνται πως εκφράστηκε κατά τι πιο διπλωματικά.
Εκανε έξαλλο τον Μπαράκ Ομπάμα δηλώνοντας δημοσίως υπέρ των γάμων ομοφύλων το 2012, ενώ η εκστρατεία του τότε αμερικανού προέδρου για την επανεκλογή του ανέβαζε στροφές. Παρά τις συχνές γκάφες του Μπάιντεν ωστόσο – «μηχανή γκαφών» έχει περιγράψει ο ίδιος αυτοσαρκαζόμενος τον εαυτό του -, η σχέση ανάμεσα στους δύο παραμένει άριστη (το επιβεβαιώνει και η καμπάνια που έκανε τους τελευταίους μήνες ο Ομπάμα υπέρ του).
Η αγαπημένη του ταινία είναι οι «Δρόμοι της Φωτιάς». Αγαπημένος του ποιητής, ο Σέιμους Χίνι.
Είναι λάτρης της μοτοσικλέτας και του αυτοκινήτου, λέγεται μάλιστα ότι λαμβάνει ειδοποιήσεις από το περιοδικό «Car and Driver» στο κινητό του. Δεν πίνει ούτε καπνίζει, θεωρώντας τις συνήθειες αυτές «δεκανίκια». «Χρησιμοποιώ το φούτμπολ ως δεκανίκι, και τις φιγούρες με μοτοσικλέτες και το σκι… αλλά αυτά είναι δεκανίκια πάνω στα οποία έχω κάποιον έλεγχο» είχε δηλώσει το μακρινό 1970.
Αν η βιογραφία του μπορεί να προσφέρει το οποιοδήποτε δίδαγμα, τότε αυτό είναι πως ο Μπάιντεν πολλές φορές υποτιμήθηκε από πρόσωπα πιο ισχυρά ή «φανταχτερά». Είναι χαρακτηριστικό πως στην ιδιωτική ηλεκτρονική αλληλογραφία που χακαρίστηκε και δημοσιοποιήθηκε από τη WikiLeaks το 2016, στενή συνεργάτρια της Χίλαρι Κλίντον, η Νίρα Τάντεν, εξέφραζε την πεποίθηση ότι ενδεχόμενη υποψηφιότητα του Τζο Μπάιντεν θα έκανε την πρώην Πρώτη Κυρία να φανεί «τόσο πολύ καλύτερη».
Μέχρι τις προκριματικές εκλογές για το προεδρικό χρίσμα των Δημοκρατικών που πραγματοποιήθηκαν στις 29 Φεβρουάριου στη Νότια Καρολίνα, ο Μπάιντεν είχε κερδίσει μηδέν μάχες σε σύνολο τριών εκστρατειών για το Δημοκρατικό χρίσμα, σε σύνολο 32 χρόνων. Τέσσερις ημέρες αργότερα είχε ήδη καταγράψει 11 νίκες και έκτοτε δεν έπαψε να κερδίζει.
Η Κάμαλα Χάρις
Την πρώτη φορά που συμμετείχε σε διαδήλωση ήταν σε μωρουδιακό καροτσάκι: η μητέρα της, Σιάμαλα Γκόπαλαν, μια ερευνήτρια για τον καρκίνο από την Ινδία, και ο πατέρας της, Ντόναλντ Χάρις, ένας οικονομολόγος από την Τζαμάικα, γνωρίστηκαν ενόσω σπούδαζαν στο Μπέρκλεϊ και τους ένωσε το κοινό τους πάθος για το κίνημα των πολιτικών δικαιωμάτων.
Η μητέρα της επέλεξε το όνομά της ως φόρο τιμής τόσο στις ινδικές ρίζες της όσο και στη γυναικεία χειραφέτηση: Κάμαλα σημαίνει «νούφαρο», και είναι ένα από τα εναλλακτικά ονόματα της θεάς του ινδουισμού Αάκσμι. Ως παιδί, η Κάμαλα πήγαινε τακτικά και σε μια εκκλησία μαύρων βαπτιστών και σε έναν ινδουιστικό ναό.
Ενώ σπούδαζε Νομικά στο Σαν Φρανσίσκο, η Χάρις ζούσε με την αδελφή της. Μάγια, και βοηθούσε την κόρη της να μάθει να χρησιμοποιεί το γιογιό. «Αντιμετώπιζα άγριες καταστάσεις στη σχολή, έναν ανελέητο ανταγωνισμό, και έπειτα επέστρεφα σπίτι και στεκόμασταν όλοι δίπλα στη λεκάνη και κουνούσαμε το χέρι αποχαιρετώντας ένα κουραδάκι, και όλα έμπαιναν στις σωστές τους διαστάσεις» διηγήθηκε το 2018.
Έχει χρειαστεί πολλάκις να απαντήσει για τη σχέση που είχε συνάψει το 1994, όταν εργαζόταν ακόμη στην Εισαγγελία της Κομητείας Αλαμέντα, με τον κατά 30 χρόνια μεγαλύτερό της Γούίλι Μπράουν, τότε πρόεδρο της Βουλής της Καλιφόρνιας και μετέπειτα δήμαρχο του Σαν Φρανσίσκο, ο οποίος τη διόρισε σε δύο αμειβόμενες επιτροπές. «Ναι, βοήθησα την καριέρα της, όπως και εκείνες της Νάνσι Πελόζι και του [νυν κυβερνήτη της Καλιφόρνιας] Γκάβιν Νιούσαμ» επιβεβαίωσε ο Μπράουν πέρυσι. «Η διαφορά είναι πως μόνο αυτή μού ξεκαθάρισε ότι θα με κυνηγούσε στην παραμικρή παρανομία, έστω και αν διέσχιζα τον δρόμο εκτός διάβασης, όταν ήταν εισαγγελέας του Σαν Φρανσίσκο».
Μέσα στα πρώτα τρία χρόνια της θητείας της στο Σαν Φρανσίσκο, μεταξύ 2003 και 2006, οι ποινικές καταδίκες αυξήθηκαν από 52% στο 67%. Σε μία από τις πιο αμφιλεγόμενες αποφάσεις της, το 2004, αρνήθηκε να επιδιώξει τη θανατική ποινή για τον δολοφόνο ενός νεαρού αστυνομικού. Εκφωνώντας επικήδειο στην κηδεία του, η γερουσιαστής Νταϊάν Φάινσταϊν άσκησε κριτική στην (παρούσα) Χάρις, κάνοντας εκατοντάδες αστυνομικούς να σηκωθούν όρθιοι χειροκροτώντας.
Η μάχη της εναντίον του Στιβ Κούλεϊ, ενός δημοφιλούς λευκού Ρεπουμπλικανού που υπηρετούσε ως εισαγγελέας του Λος Αντζελες, για τη θέση του γενικού εισαγγελέα της Καλιφόρνιας ήταν τόσο σκληρή και το αποτέλεσμα τόσο οριακό που το βράδυ των εκλογών ο Κούλεϊ εκφώνησε ομιλία νίκης και η «San Francisco Chronicle» τον κήρυξε νικητή. Τρεις εβδομάδες αργότερα, με όλες τις ψήφους καταμετρημένες, η Χάρις ανακηρύχθηκε νικήτρια με διαφορά 0,8%.
Ενα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματά της ως γενικής εισαγγελέως ήταν η δημιουργία της Open Justice, μιας διαδικτυακάς πλατφόρμας που καθιστούσε τα δεδομένα της ποινικής δικαιοσύνης διαθέσιμα στο κοινό και βελτίωσε τη λογοδοσία της αστυνομίας. Από τις πιο αμφιλεγόμενες αποφάσεις της, η άρνησή της να ερευνήσει τους θανάτους από αστυνομικά πυρά δύο μαύρων ανδρών το 2014 και το 2015.
Ηδη από το 2015, έναν χρόνο προτού εκλεγεί στην αμερικανική Γερουσία και γίνει σιγά σιγά διάσημη για τις σκληρές «ανακρίσεις» αξιωματούχων του Τραμπ, η «Washington Post» την είχε περιγράψει ως «θηλυκό Ομπάμα». Οταν όμως ένας δημοσιογράφος τη ρώτησε, στη διάρκεια της εκστρατείας της για το προεδρικό χρίσμα των Δημοκρατικών, πώς είναι να φέρει την κληρονομιά του πρώτου αφροαμερικανού προέδρου, εκείνη απάντησε: «Εχω τη δική μου κληρονομιά».
Καλλιεργεί την εικόνα μιας γυναίκας που αγαπά τη ζωή και την καλή κουζίνα – ποστάρει στο Twitter τις συνταγές της για κοτόπουλο με κάρι. Παντρεύτηκε σχετικά αργά, το 2014, με έναν δικηγόρο από τη Νέα Υόρκη, τον Νταγκ Ε χοφ, τον οποίο γνώρισε στη διάρκεια ενός «ραντεβού στα τυφλά», οργανωμένου από φίλους. Εκείνος είχε ήδη δύο παιδιά, τα οποία αποκαλοΰν μέχρι σήμερα την Κάμαλα «Μάμαλα».
Το μότο της ζωής της προέρχεται από τη μητέρα της: «Μπορεί να είσαι η πρώτη, αλλά φρόντισε να μην είσαι η τελευταία».
Της Κίττυς Ξενάκη από Τα Νέα
