Η πορεία του ΠΑΣΟΚ στον αγροτικό τομέα με το μπαράζ σκανδάλων φαίνεται να συνδέεται άρρηκτα με το γνωστό λαϊκό άσμα «Ιστορία μου, αμαρτία μου, λάθος μου μεγάλο». Και στην εποχή μας θα μπορούσε κάποιος να επικαλεστεί όσον αφορά το ΠΑΣΟΚ του σήμερα τη φράση «κοίτα ποιοι μιλάνε», σχετικά με την αντιπολιτευτική τακτική του Νίκου Ανδρουλάκη στον αγροτικό τομέα και την απέλπιδα προσπάθειά του να αποσπάσει από τον αγροτικό κόσμο ψήφους με αόριστες υποσχέσεις και μη υλοποιήσιμες από οικονομικής άποψης προτάσεις βάσει των δημοσιονομικών αντοχών.
Η ιστορία του ΟΠΕΚΕΠΕ και της διαχείρισης γενικότερα των κοινοτικών αγροτικών επιδοτήσεων είναι παλιά και πονεμένη και φυσικά δεν αφορά μόνο την Ελλάδα. Ωστόσο αυτό που παρακολουθούμε τώρα είναι η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Οι ευθύνες υπάρχουν και είναι διαχρονικές. Μόνο που ο κ. Ανδρουλάκης είναι αρχηγός του… πρωταθλητή και πρώτου διδάξαντος ΠΑΣΟΚ. Και είναι πραγματικά απορίας άξιο πώς το ΠΑΣΟΚ ξεσπαθώνει. Βέβαια, δεν πρόκειται για κρίση αμνησίας αλλά για κρίση υποκρισίας. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι οι κοινοτικές επιδοτήσεις προς τους αγρότες βρέθηκαν από την αρχή στο στόχαστρο των επιτήδειων και ότι μετατράπηκαν σε κομματικό εκλογικό εργαλείο με σκοπό την εξασφάλιση των ψήφων των αγροτών.
Αυτός ήταν ο λόγος που σε όλη την Ευρώπη δημιουργήθηκαν οργανισμοί πληρωμών (τύπου ΟΠΕΚΕΠΕ, που ιδρύθηκε το 1998), χωρίς ωστόσο να λυθεί το πρόβλημα. Απλά μεταφέρθηκε από τα υπουργεία Γεωργίας στους νεοσυσταθέντες οργανισμούς. Και φαίνεται ότι ο κ. Ανδρουλάκης ξεχνά ότι τα πρόστιμα από την πασοκική κακοδιαχείριση σε αυτόν τον τομέα τα έχει ήδη πληρώσει ο ελληνικός λαός.
Από το 1999 μέχρι τα τέλη του 2004 σε 17 περιπτώσεις καταλογίστηκαν εις βάρος της χώρας μας πρόστιμα ύψους 565,32 εκατ. ευρώ (190 δισ. δρχ.) για κακή εφαρμογή των σχετικών κανονισμών, ανεπαρκείς ελέγχους, υπερβάσεις και παραβιάσεις της κοινοτικής νομοθεσίας. Τελικά το 2007 κάναμε τη… σούμα και καταλήξαμε ότι τα πρόστιμα που είχαν καταλογιστεί για λάθη, παραλείψεις, παρατυπίες, ατελείς ελέγχους ήταν 860 εκατ. ευρώ.
-Στις 3 Μαΐου του 2004 ανακοινώθηκε ότι η Επιτροπή θα παρακρατήσει 4,97 εκατ. ευρώ από τους Ελληνες αγρότες ως αδικαιολογήτως καταβληθέντα χρήματα από το Γεωργικό Ταμείο της Κοινότητας. Παράλληλα, η ΕΕ προέβη σε έρευνα για εικονικά τιμολόγια και για τα θαλασσοδάνεια των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ σε χρεωμένες γεωργικές, βιομηχανικές και βιοτεχνικές επιχειρήσεις, ύψους τουλάχιστον 54 εκατ. ευρώ.
-Τον Οκτώβριο του 2004 παραδόθηκαν στην πολιτική ηγεσία του αρμόδιου υπουργείου πορίσματα για καρτέλ παράνομης διακίνησης και ελληνοποίησης αγροτικών προϊόντων, που λειτουργούσε την προηγούμενη τετραετία με τεράστια κέρδη. Εμπλεκόμενα 50 πρόσωπα (κτηνίατροι, έμποροι, σφαγείς, κρεοπώλες, εισαγωγείς).
-Τον Νοέμβριο του 2004 ανακαλύφθηκαν 304 περιπτώσεις πεθαμένων που είχαν εισπράξει παράνομα κοινοτικές επιδοτήσεις ελαιολάδου, που προστέθηκαν στους 241 οι οποίοι είχαν ανακαλυφθεί τον Οκτώβριο.
-Τον Ιανουάριο του 2005 έγινε γνωστό ότι ύστερα από πρόχειρους ελέγχους που διενήργησε η Ενωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Λάρισας οι Λαρισαίοι παραγωγοί βαμβακιού έχουν δηλώσει κατά μέσο όρο τρία στρέμματα περισσότερα από αυτά που στην πραγματικότητα καλλιέργησαν.
Το σκάνδαλο του καλαμποκιού
Ενα από τα πρώτα σκάνδαλα των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ ήταν αυτό που έμεινε γνωστό στην ιστορία ως σκάνδαλο του καλαμποκιού. Αφορούσε τη λαθραία εισαγωγή χιλιάδων τόνων γιουγκοσλαβικού καλαμποκιού από κρατική εταιρεία και την εξαγωγή του στη συνέχεια σε χώρες της Ευρώπης ως ελληνικό. Τα κέρδη από την κομπίνα υπερέβησαν το 1,5 εκατ. δολάρια, ενώ στα παραστατικά εμφανίστηκαν μόνο 1 εκατ. δραχμές!
Ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, Νίκος Αθανασόπουλος (πρώην δικαστής-εισαγγελέας Εφετών), ήταν ο μόνος που πέρασε την πύλη της φυλακής, όπου έμεινε επί 19 μήνες, αν και καταδικασμένος σε φυλάκιση τρεισήμισι χρόνων. Ο Μένιος Κουτσόγιωργας είχε προφυλακιστεί, αλλά πέθανε πριν βγει απόφαση, ενώ οι Δημήτρης Τσοβόλας και Γιώργος Πέτσος εξαγόρασαν τις δικές τους ποινές.
Τι κέρδιζαν οι… πρυτάνεις των σκανδάλων της εποχής βαφτίζοντας το γιουγκοσλαβικό καλαμπόκι ελληνικό; Γλίτωναν την καταβολή αντισταθμιστικής εισφοράς, που θα έφθανε στα 182 εκατ. δραχμές, εισέπρατταν και κοινοτική επιδότηση ενώ παράλληλα εξασφάλιζαν και καλύτερη τιμή πώλησης. Επιστήμη ολόκληρη!
Η Ελλάδα καταδικάστηκε (ερήμην) από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο με πρόστιμο 600 εκατ. δραχμών.
Ενα ακόμη σκάνδαλο της εποχής στον αγροτικό τομέα αφορά την Αγροτική Ασφαλιστική Εταιρεία. Εκτός από τις παρανομίες που αποκαλύφθηκαν και τη διασπάθιση δημοσίου χρήματος, εξασφάλιζε, κατά τη δεύτερη τετραετία του ΠΑΣΟΚ, στα διευθυντικά της στελέχη μισθούς από 25 έως 33 εκατ. δραχμές με τη μέθοδο των προμηθειών, ενώ την ίδια στιγμή οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα αμείβονταν με μισθούς πείνας. Αυτό ήταν το ΠΑΣΟΚ της εργατιάς.
Κομπίνες και υπεξαιρέσεις
Τον Ιούνιο του 2009 ήλθε και η καμπάνα ύψους 244 εκατ. ευρώ. Χάθηκαν ενισχύσεις για το ελαιόλαδο, το βαμβάκι, τη σταφίδα και τα εσπεριδοειδή της περιόδου 1999-2004 λόγω ελλείψεων στο σύστημα ελέγχου. Το ποσό αντιστοιχούσε στο επίδομα θέρμανσης που δόθηκε σε ανέργους, συνταξιούχους του ΟΓΑ και χαμηλοσυνταξιούχους.
Διαπιστώθηκε επίσης μη τήρηση των καθορισμένων προθεσμιών για τις πληρωμές. Ετσι αποφασίσθηκε η μη καταβολή στην Ελλάδα των δαπανών. Η Αθήνα άσκησε προσφυγή που απορρίφθηκε από το Ευρωπρωτοδικείο.
Από τους 6.376 αγροτικούς συνεταιρισμούς που υπήρχαν τότε στα χαρτιά, μόνο το ένα έκτο λειτουργούσε ή είχε οποιαδήποτε οικονομική δραστηριότητα. Οι υπόλοιποι, απλές σφραγίδες. Η ΠΑΣΕΓΕΣ –και μέσω αυτής οι Ενώσεις Αγροτικών Συνεταιρισμών– ανέλαβε με απευθείας ανάθεση από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης το έργο της δημιουργίας Ολοκληρωμένου Συστήματος Διαχείρισης και Ελέγχου Κοινοτικών Επιδοτήσεων για το οποίο έλαβε περί τα 821.000 ευρώ από το 1993 ως το 2001. Την ανάθεση είχε κρίνει παράνομη το Ελεγκτικό Συνέδριο διότι έπρεπε να γίνει διαγωνισμός. Το αποτέλεσμα ήταν η αποτυχία στην ολοκλήρωση του έργου και η επιβολή τεράστιων προστίμων.
Και, τέλος, το σκάνδαλο του σταριού. Ενα σκάνδαλο που ζημίωσε τους Ελληνες αγρότες με το ποσό των 910 εκατ. δραχμών.
Χρησιμοποιήθηκαν δύο εταιρείες ως μεσάζοντες για το ξεπούλημα των προϊόντων της ΚΥΔΕΠ με αποτέλεσμα να κερδίσουν δισεκατομμύρια οι δύο αυτές εταιρείες εις βάρος του ελληνικού Δημοσίου.
