Ωνάσειο (το) 1. αυτό που γίνεται με δωρεά του ιδρύματος Ωνάση «πώς είναι δυνατόν οι υποστηρικτές της προς τα κάτω ισότητας να θέλουν να λειτουργήσουν τα Ωνάσεια σχολεία;» 2. οτιδήποτε εκνευρίζει τα στελέχη και τους ψηφοφόρους της Αριστεράς «αξιολογήσεις, περιορισμός της κρατικής ασυδοσίας, ιδιωτικοποιήσεις είναι μόνο λίγα παραδείγματα από τα Ωνάσεια που κάνουν τους συντρόφους να βγάζουν αφρούς από το στόμα»

Η αντίδραση των συντρόφων (και των μαθητών που χρησιμοποιούν ως μαριονέτες) στα Ωνάσεια γυμνάσια και λύκεια είναι απολύτως αναμενόμενη και όχι μόνο εξαιτίας της ψυχαναγκαστικής άρνησης της Αριστεράς σε οποιαδήποτε αλλαγή.

Βλέπετε, αυτού του είδους τα σχολεία (όπως και τα πρότυπα) είναι η ευκαιρία των μη προνομιούχων μαθητών που έχουν αυξημένες μαθησιακές ικανότητες να απολαύσουν παιδεία αντάξια των ικανοτήτων τους και να ακολουθήσουν καριέρες που διαφορετικά θα κατέληγαν ένα ξεχασμένο όνειρο.

Είναι δηλαδή ένα εργαλείο που σπάει τους ταξικούς περιορισμούς. Ενας μοχλός κοινωνικής κινητικότητας που λειτουργεί ως κόλλα κοινωνικής συνοχής και ως ένα από τα βασικά συστατικά της ανάπτυξης. Όμως μια κοινωνία συνοχής και ανάπτυξης δεν μπορεί να γίνει έδαφος πρόσφορο για εκμετάλλευση από τα αντισυστημικά άκρα με αποτέλεσμα τον αναπόφευκτο εκνευρισμό τους.

Αμφιβολίες

Αυτό που επιχειρεί –και μάλλον σε μεγάλο βαθμό καταφέρνει– η πέρα από κάθε προηγούμενο διασπορά (ακόμα και αλληλοσυγκρουόμενων) fake news για τα Τέμπη είναι να θολώσει τόσο τα νερά ώστε ό,τι και να λένε τα πορίσματα, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα της δίκης, να μείνουν για τα πάντα αμφιβολίες έτοιμες προς εκμετάλλευση.

Πανηγυρίζουν στο Μαξίμου για τον Τσίπρα

Βλέπω όλο και πιο συχνά αναφορές στον σύντροφο μπρόεδρο οι οποίες υποθέτω ότι γίνονται στο πλαίσιο της προετοιμασίας του εδάφους για την επιστροφή του στο προσκήνιο. Θα τις βλέπουν και στο Μαξίμου και είμαι σίγουρος ότι θα χαίρονται. Λίγα πράγματα βοηθούν την κυβέρνηση όσο η υπενθύμιση ότι πάντα καραδοκεί ο Τσίπρας.

Υπενθύμιση

Νομίζω ότι αξίζουν συγχαρητήρια στον σύντροφο Αλεξιάδη ο οποίος με τις κατηγορίες για «δολοφονία» και τις κασιδιάρειες απειλές εναντίον του Νίκου Ρωμανού υπενθύμισε σε όσους πάνε να το ξεχάσουν ότι αυτά που ενώνουν τα άκρα είναι πολύ περισσότερα από αυτά που τα χωρίζουν.