Οι φωνές, οι διακοπές, οι βαριές κουβέντες και οι προσωπικές προσβολές δεν έμειναν φέτος μόνο στα πρακτικά της Βουλής.
Οι «ομηρικοί καβγάδες» ιδίως στην εξεταστική για τον ΟΠΕΚΕΠΕ έγιναν viral, με αποσπάσματα να κάνουν τον γύρο των social media και του TikTok, βρίσκοντας απήχηση ακόμη και σε νεότερες ηλικίες που παραδοσιακά γύριζαν την πλάτη στο κοινοβουλευτικό ρεπορτάζ.
Στην εκπνοή του 2025, αξίζει μια αναδρομή στις πιο χαρακτηριστικές στιγμές έντασης που σημάδεψαν τις συζητήσεις και τις εργασίες του Κοινοβουλίου. Ήταν μια χρονιά πυκνή πολιτικά, που ξεκίνησε με τη συζήτηση για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας και εξελίχθηκε σε ένα διαρκές πεδίο αντιπαραθέσεων, με φόντο την τραγωδία των Τεμπών, τον «αμαρτωλό» ΟΠΕΚΕΠΕ, τις προανακριτικές επιτροπές και την πρόταση δυσπιστίας.
Από τις σφοδρές συγκρούσεις αρχηγών, μέχρι τις προσωπικές εκτροπές, τα ντροπιαστικά σχόλια και τις ανοιχτές βεντέτες βουλευτών, η Βουλή λειτούργησε πολλές φορές περισσότερο σαν αρένα παρά ως χώρος θεσμικού διαλόγου. Και αν κάτι μένει ως συμπέρασμα, είναι ότι η πολιτική ένταση δεν περιορίστηκε εντός των τοίχων της Ολομέλειας, μεταφέρθηκε αυτούσια στην κοινωνία, συχνά χωρίς φίλτρα.
Από την Προεδρία της Δημοκρατίας στα Τέμπη: ένταση με το καλημέρα
Η χρονιά άνοιξε με τη συζήτηση για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, σε ένα κλίμα που έδειχνε από νωρίς ότι η πολιτική αντιπαράθεση δεν θα περιοριζόταν σε θεσμικά όρια. Λίγες εβδομάδες αργότερα, τον Φεβρουάριο, η πορεία για τη συμπλήρωση δύο ετών από την τραγωδία των Τεμπών, όπου έχασαν τη ζωή τους 57 άνθρωποι, φόρτισε ακόμη περισσότερο το πολιτικό σκηνικό.
Τα επεισόδια έξω από τη Βουλή, με μολότοφ να ηχούν μέχρι το εσωτερικό του Μεγάρου, ανάγκασαν ακόμη και στη μεταφορά τραυματιών στο ιατρείο της Βουλής. Την ίδια ώρα, στο εσωτερικό, η πολιτική σύγκρουση για τις ευθύνες και τη διαχείριση της τραγωδίας έμπαινε σε νέα φάση με τις προανακριτικές για τον Χρήστο Τριαντόπουλο και τον Κώστα Καραμανλή.
ΟΠΕΚΕΠΕ: η εξεταστική που έγινε viral
Αν υπήρξε μία υπόθεση που συμπύκνωσε όλη την ένταση της χρονιάς, αυτή ήταν η εξεταστική για τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Οι συνεδριάσεις εξελίχθηκαν πολλές φορές σε πεδίο σφοδρών συγκρούσεων, με φραστικές αντιπαραθέσεις που ξεπέρασαν τα όρια του πολιτικού διαλόγου.
Τα αποσπάσματα από τους καβγάδες έγιναν viral, με εκατοντάδες χιλιάδες προβολές, αποδεικνύοντας ότι η πολιτική σύγκρουση όταν θυμίζει αρένα μπορεί να μετατραπεί σε ψηφιακό θέαμα. Όμως πίσω από τα likes και τα shares, η ουσία παρέμενε βαριά: καταγγελίες για ρουσφέτια, κακοδιαχείριση και «σκιές» που, όπως παραδέχτηκε και ο πρωθυπουργός, δεν μπορούσαν να αγνοηθούν.
Ζωή Κωνσταντοπούλου vs Βουλή: συγκρούσεις χωρίς φρένο
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου αποτέλεσε σταθερά έναν από τους βασικούς καταλύτες έντασης. Τον Ιούλιο, κατά τη συζήτηση του πορίσματος της ανακριτικής επιτροπής για τον Κώστα Καραμανλή και την υπόθεση των Τεμπών, η ατμόσφαιρα μύριζε «μπαρούτι» από την πρώτη στιγμή.
Οι αναφορές της προέδρου της Πλεύσης Ελευθερίας προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον οποίο χαρακτήρισε «κατ’ ευφημισμόν κύριο», προκάλεσαν την αντίδραση του αντιπροέδρου της Βουλής, ο οποίος επιχείρησε να υπερασπιστεί τον θεσμό. Λίγο αργότερα, η ένταση μεταφέρθηκε στον Γιώργο Λαμπρούλη, με την κ. Κωνσταντοπούλου να τον κατηγορεί ευθέως, οδηγώντας τον βουλευτή του ΚΚΕ να ζητήσει τη διακοπή της συνεδρίασης και να αποχωρήσει λέγοντας τη φράση που έμεινε: «Σας παραδίδω στη χλεύη του ελληνικού λαού».
Οι «αιώνιοι»: Άδωνις Γεωργιάδης - Παύλος Πολάκης
Αν κάποιοι δικαιούνται τον τίτλο των «αιώνιων αντιπάλων», αυτοί είναι ο Άδωνις Γεωργιάδης και ο Παύλος Πολάκης. Τον Απρίλιο, η μεταξύ τους σύγκρουση στη διάρκεια συζήτησης νομοσχεδίου εξελίχθηκε σε προσωπική βεντέτα.
«Να πάει αύριο στο δικαστήριο, αν φοράει παντελόνια», προκάλεσε ο υπουργός Υγείας, με τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ να απαντά σε εξίσου υψηλούς τόνους. Οι χαρακτηρισμοί «ρεζίλι της Κρήτης», «ακροδεξιός» και «ψευτόμαγκας» αντηχούσαν στην αίθουσα, μέχρι που ο πρόεδρος της επιτροπής αναγκάστηκε να διακόψει τη συνεδρίαση, ενημερώνοντας τον πρόεδρο της Βουλής.
Αρχηγοί σε τροχιά σύγκρουσης και το «κόμμα-σούπερ μάρκετ»
Η αντιπαράθεση Κυριάκου Μητσοτάκη-Νίκου Ανδρουλάκη έθεσε από νωρίς τον τόνο της χρονιάς. Με αφορμή τους αγρότες και τον ΟΠΕΚΕΠΕ, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κατηγόρησε την κυβέρνηση για έλλειψη σχεδίου και ρεσιτάλ ρουσφετιού, ενώ ο πρωθυπουργός ανταπάντησε με τη φράση που έμελλε να γίνει σήμα κατατεθέν: «Είστε ο πράσινος ΣΥΡΙΖΑ».
Πρόταση δυσπιστίας και «συμμαχία των προθύμων»
Τον Μάρτιο, η πρόταση δυσπιστίας που κατέθεσαν ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά και Πλεύση Ελευθερίας άνοιξε έναν νέο κύκλο έντασης. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου χαρακτήρισε τον Μάκη Βορίδη «χουντικό» και «τσεκουροφόρο», με τον υπουργό Επικρατείας να μιλά για «χυδαία εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου».
Την ίδια ώρα, έξω από τη Βουλή, η πλατεία Συντάγματος φλεγόταν, με την αντιπαράθεση εντός και εκτός να μοιάζει να συγχρονίζεται επικίνδυνα.
Όταν η πολιτική περνά τα όρια: το ατυχές σχόλιο Κυριαζίδη
Η πιο σκοτεινή στιγμή της χρονιάς ήρθε με το σχόλιο του Χρήστου Κυριαζίδη προς τη Ζωή Κωνσταντοπούλου: «Πήγαινε κάνε κανένα παιδί».
Η αίθουσα πάγωσε. Το σχόλιο καταδικάστηκε από όλα τα κόμματα, ο βουλευτής διαγράφηκε προσωρινά και η συζήτηση μετατράπηκε σε μια σπάνια στιγμή καθολικής κοινοβουλευτικής αποδοκιμασίας.
Κανέλλη-Κωνσταντοπούλου: μια σύγκρουση διαρκείας
Η κόντρα ανάμεσα στη Λιάνα Κανέλλη και τη Ζωή Κωνσταντοπούλου είχε πολλά επεισόδια. Από το ρολόι και τον χρονοκόφτη, μέχρι τις βαριές αναφορές σε «καριέρες επί Χούντας» και μηνύσεις, οι δύο γυναίκες αντάλλαξαν σκληρά λόγια, με την κ. Κανέλλη να μιλά για σεβασμό στον χρόνο και τη δημοκρατία και την πρόεδρο της Πλεύσης Ελευθερίας να απαντά μετωπικά.
Πολιτικός πολιτισμός σε προεκλογική χρονιά;
Με την εξεταστική για τον ΟΠΕΚΕΠΕ να παρατείνεται έως τον Φεβρουάριο και το 2026, η ένταση στη Βουλή μοιάζει δεδομένο ότι θα συνεχιστεί. Οι καβγάδες και οι συγκρούσεις αποτελούν διαχρονικό κομμάτι της κοινοβουλευτικής ζωής.
Το ερώτημα είναι αν θα παραμείνουν εντός των ορίων του πολιτικού πολιτισμού ή αν η Βουλή θα συνεχίσει να λειτουργεί ως σκηνή θεάματος, με την πολιτική ουσία να χάνεται μέσα στον θόρυβο. Με βάση όσα προηγήθηκαν, η αισιοδοξία μοιάζει δύσκολη αν όχι ουτοπική.
