«Ενοχλείστε που ο δράκος της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης που έχετε φιλοτεχνήσει δεν υπάρχει» έχει πει ο ίδιος σε παρέμβασή του στη Βουλή προς τον Αλέξη Τσίπρα, ενώ με προφίλ κυρίαρχου στο πολιτικό Κέντρο ο Μητσοτάκης έχει διαμηνύσει με νόημα ότι «δεν είναι δικό μου πρόβλημα, αλλά δικό τους…», αν κάποιους τους ενοχλεί που «αυτή τη στιγμή η ΝΔ εκφράζει πολιτικά όσους αυτοπροσδιορίζονται ως κεντρώοι».
Τα ερείσματα Μητσοτάκη στις δεξαμενές του Κινήματος Αλλαγής και στις παρυφές της Κεντροαριστεράς, ως έναν βαθμό δηλαδή ακόμα και στον ΣΥΡΙΖΑ, αποτυπώνονται σε όλες τις δημοσκοπήσεις ενώ σε εκείνη της Metron Analysis για το Mega η θετική αξιολόγηση του Πρωθυπουργού από ψηφοφόρους του Κινήματος Αλλαγής (92%) ξεπερνά ακόμα και αυτή των νεοδημοκρατοιν (88%), ενώ καταγράφονται και σχεδόν τρεις στους δέκα ψηφοφόρους του Τσίπρα με θετικές γνώμες για τον Πρωθυπουργό.
Όπως σημειώνει σε ρεπορτάζ της στα Νέα η Ελένη Ευαγγελοδήμου, ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιμένει σε πορεία διεύρυνσης μέσα από πρόσωπα και πολιτικές που κλείνουν το μάτι στο παραδοσιακό Κέντρο, έχοντας σε κάθε περίπτωση χαράξει αυτόν τον δρόμο ήδη από την προεκλογική περίοδο και τις προετοιμασίες – τότε – του κυβερνητικού σχήματός του, όταν δηλαδή «κούμπωνε» στο μυαλό του ονόματα προερχόμενα και από τον κόσμο της Κεντροαριστεράς. Εκείνα τα αυξανόμενα σινιάλα περί στήριξης της μεσαίας τάξης και στροφής προς το Κέντρο αναδεικνύονται πλέον, ενάμιση χρόνο μετά την επικράτηση της ΝΔ στις εθνικές κάλπες, ως κάτι περισσότερο από καλά μελετημένη εκλογική τακτική. Αποτελούν, κατά τα λεγόμενο στενών συνεργατών του, «στρατηγικές επιλογές». Και πράγματι ο ίδιος φροντίζει με κάθε ευκαιρία να καλλιεργεί στα μάτια των πολιτών μια εικόνα πρωτοβουλιών μακριά από ιδεολογικά στεγανά, αγωνιώντας προφανώς για ό,τι ακριβώς και οι πολιτικοί του αντίπαλοι που πασχίζουν για πίεση στον προοδευτικό χώρο: ότι οι ισχυρές πλειοψηφίες «κλειδώνουν» μέσα από την προσέγγιση ευρύτερων στρωμάτων στο κοινωνικό σώμα, κατά τη διαπίστωση έμπειρων πολιτικών αναλυτών.
Το ανέδειξε και η έξαρση της πανδημικής κρίσης, η οποία έχει δώσει πατήματα στον Πρωθυπουργό να αποτυπώνει το πολιτικό στίγμα του από την περασμένη άνοιξη μέχρι σήμερα. Πότε μιλώντας για «καιρούς που ευνοούν και μια πιο κεϊνσιανή προσέγγιση», πότε ανοίγοντας την ατζέντα της κυβερνητικής δράσης σε πεδία που δεν θεωρούνταν ποτέ ευνοϊκά για την κεντροδεξιά παράταξη (όπως το περιβάλλον, οι διακηρύξεις για ένα «νέο ΕΣΥ» κ.ο.κ.), πότε προβάλλοντας μέτωπο «μέτρου και ρεαλισμού» και σταθερά εκπέμποντας μηνύματα στήριξης του κόσμου της εργασίας και των επιχειρήσεων. Αν υπάρχει κάτι δεδομένο, όπως αποτυπώνεται δημοσκοπικά, είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης απολαμβάνει πρωτοβουλία κινήσεων στο πολιτικό τερέν, ενώ μπροστά στα… δύσκολα που έπονται, όπως αναγνωρίζουν στο Μαξίμου «ακούγοντας» προφανώς με ανησυχία τα επιμέρους καμπανάκια των δημοσκοπήσεων, θα επιμείνει ως κεντρικό αφήγημα στο μότο «λύσεις στα προβλήματα των πολιτών». Στο πλαίσιο αυτό κάθε άλλο παρά υποχωρεί η μητσοτακική ατζέντα «ανανέωση – διεύρυνση» μαζί με τον παράγοντα «μεταρρυθμίσεις», την ώρα που η αντιπολίτευση αυξάνει τις κατηγορίες προς το Μαξίμου για «δεξιά στροφή» (μετά τον ανασχηματισμό, για παράδειγμα) ή «δεξιές ιδεοληψίες» (για την αστυνόμευση των πανεπιστημίων, τη δημόσια υγεία, τις διαδηλώσεις κ.ά.).
