Την ώρα που τα κόμματα της αντιπολίτευσης επιχειρούν να εργαλειοποιήσουν όλα τα θέματα –είτε αφορούν στο εσωτερικό, είτε στο εξωτερικό και τα ελληνοτουρκικά– σηκώνοντας τα λάβαρα της… επανάστασης, οι πολίτες δείχνουν τον δρόμο και ανταποκρίνονται θετικά στις παρεμβάσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη αναφορικά με την αναθεώρηση του συντάγματος και την μονιμότητα, την υπόθεση του προγράμματος safe και την πρόθεσή του να θέσει θέμα για το casus belli, όπως και για την παραπομπή πολιτικών στον φυσικό δικαστή.
Η μεγάλη πλειοψηφία εμφανίζεται να αντιμετωπίζει με θετικό τρόπο μεταρρυθμίσεις και τομές και είναι χαρακτηριστικό ότι η θετική ανταπόκριση έρχεται και από ψηφοφόρους άλλων κομμάτων δείχνοντας και τον λόγο για τον οποίο ο Κυριάκος Μητσοτάκης κυριαρχεί και στο χώρο του κέντρου. Παράλληλα τα δεδομένα των δημοσκοπήσεων αναφορικά με θέματα όπως η μονιμότητα, τo casus belli και οι χειρισμοί στην περίπτωση Τριαντόπουλου και Καραμανλή αναδεικνύουν και τους λόγους για τους οποίους η κυβερνώσα παράταξη ανακάμπτει αλλά και γιατί ο Κυριάκος Μητσοτάκης χαρακτηρίζεται καταλληλότερος για πρωθυπουργός με μεγάλη διαφορά μετά από 6 χρόνια διακυβέρνησης.
Δύο δημοσκοπήσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας την Πέμπτη είναι ενδεικτικές και επιβεβαιώνουν τις τάσεις των πολιτών στην παρούσα φάση που η ατζέντα διαμορφώνεται με βάση την πολιτική και όχι τις θεωρίες συνωμοσίας και τον λαικισμό. Η τοξικότητα δείχνει να χάνει έδαφος αν και τα κόμματα της αντιπολίτευσης εμμένουν σηκώνοντας τους τόνους με κάθε ευκαιρία.
Το ΠΑΣΟΚ επίσης εμφανίζεται να αγωνιά για το μέλλον του και να ακολουθεί την Ζωή Κωνσταντοπούλου σε μια λογική πλειοδοτική ως προς τον λαικισμό με αποτέλεσαμα να παραμένει στην τρίτη θέση παρά την πτωση που καταγράφει η Πλεύση Ελευθερίας κάτι που έρχεται να προστεθεί στις αναλύσεις που αφορούν τις τάσεις των κεντρώων και των μετριοπαθών.
Με απλά λογια οι πολίτες γυρνούν την πλάτη στην τοξικότητα και κλείνουν τα αυτιά στις σειρήνες του λαικισμού περιμένοντας λύσεις στα προβλήματα και όχι έωλες καταγγελίες από πολιτικούς που καταγράφουν προσωπικές εμμονές μέσα από την φρασεολογία και τους ακραίους χαρακτηρισμούς.
