Είναι να απορείς πώς αυτοί οι άνθρωποι κυβέρνησαν αυτόν τον τόπο και μάλιστα σε μια από τις δυσκολότερες περιόδους. Και αναφέρομαι στον ΣΥΡΙΖΑ και στα λοιπά αποκόμματα που δημιουργήθηκαν ως σάρκα εκ της σαρκός του. Διότι μη μου πείτε ότι τα όσα συμβαίνουν σε αυτό το κόμμα δεν είναι τραγέλαφος, όπως έλεγε και ο αποπεμφθείς πρόεδρός του, χωρίς να καταλαβαίνει τι ακριβώς σημαίνει.
Προσπαθώ να κατανοήσω τα όσα κάνει ο Σωκράτης Φάμελλος από την ημέρα που ανέλαβε, και αναρωτιέμαι μήπως ο Πολάκης ήταν ορθότερη λύση για τον ΣΥΡΙΖΑ. Και το γράφω αυτό διότι τον βλέπω από τη μια να φλερτάρει για την Προανακριτική με τη Νέα Αριστερά και από την άλλη να τον φλερτάρει ο Κασσελλάκης για να στηρίξει την πρότασή του, με την οποία βάζει στο στόχαστρο τον πρωθυπουργό.
Εάν αυτά δεν δείχνουν την απόγνωση και την υποκρισία του χώρου, τι δείχνουν; Και δεν μπορώ να ξεχάσω το τι έσερναν ο ένας στον άλλο.
Η Νέα Αριστερά ήταν οι αποστάτες που έριξαν τον ΣΥΡΙΖΑ από κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, και δεν είχαν το ηθικό ανάστημα να επιστρέψουν τις έδρες οι οποίες δεν τους ανήκαν.
Από τη μεριά του ο Κασσελάκης κατηγορούσε και κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ ως πραξικοπηματίες που συνεδρίασαν σε μπουζουξίδικο για να τον φάνε και τώρα ετοιμάζεται να προσφέρει βουλευτές του για να πιάσει ο ΣΥΡΙΖΑ τους 30 για την Προανακριτική.
Ύστερα απ’ όλα αυτά, έχουν και την απαίτηση να τους πάρει ο ελληνικός λαός στα σοβαρά. Μπορεί κάποιοι να κατηγορούν τον Μητσοτάκη για πολλά. Αλλά ότι πέτυχε να δείξει τι πραγματικά ήταν αυτό το μεγάλο «τσίρκο» που μας κυβέρνησε ίσως να είναι η μεγαλύτερη προσφορά του στον τόπο από την ημέρα που κέρδισε τον... άχαστο Αλέξη Τσίπρα. Και αυτό είναι κάτι που οφείλουμε να του το πιστώσουμε.
