Όταν λίγο περισσότερα από δέκα χρόνια πριν είχαμε τα γεγονότα της Αραβικής Άνοιξης, οι λίμπεραλ της Δύσης χαίρονταν καθώς θεωρούσαν πως η Βόρεια Αφρική και η Μέση Ανατολή είχαν ελπίδες να εκδημοκρατιστούν. Αμέσως μετά την πτώση των καθεστώτων αυτών όμως διαψεύστηκαν οικτρά, καθώς η πραγματικότητα είναι αμείλικτη και δεν λαμβάνει υπ’ όψιν συναισθήματα και επιθυμίες.
Απότοκος των ψευδαισθήσεων που οδήγησαν στην Αραβική Άνοιξη είναι, ανάμεσα σε άλλα, και η μεταναστευτική κρίση που βιώνει η Ευρώπη τα τελευταία χρόνια. Ξεκίνησε από προσφυγική, πέρασε σε κρίση παράνομης μετανάστευσης με γεωπολιτικές προεκτάσεις και πλέον περνά σε κρίση ασφάλειας στο εσωτερικό των ευρωπαϊκών κρατών. Έτσι το Μεταναστευτικό, στην ολότητά του, έχει αναδειχθεί σε κεντρικό θέμα της ευρωπαϊκής πολιτικής σκηνής. Η ολιγωρία των παραδοσιακών κομμάτων να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα οδήγησε σε σημαντική στροφή των ψηφοφόρων προς συντηρητικά αντισυμβατικά κόμματα.
Είναι αλήθεια πως η εγκληματικότητα έχει αυξηθεί την τελευταία δεκαετία και σε σημαντικό βαθμό, σε ορισμένα εγκλήματα, οι δράστες είναι μεταναστευτικής προέλευσης. Μάλιστα, οι περισσότεροι προέρχονται από περιοχές με συγκεκριμένο πολιτισμικό υπόβαθρο, ασύμβατο με τις ανοιχτές ευρωπαϊκές κοινωνίες και τον πολιτισμό της Δύσης.
Έτσι δημιουργείται σε πολλούς Ευρωπαίους το αίσθημα της ανασφάλειας στις ίδιες τους τις γειτονιές. Η ζωή που γνώριζαν έχει αλλάξει προς το χειρότερο, δίχως καν να λαμβάνουμε υπ’ όψιν την ακρίβεια των τελευταίων ετών. Παράλληλα, βλέπουν την κοινωνική συνοχή να απειλείται και περιοχές να γκετοποιούνται. Όλα αυτά μαζί δημιουργούν τον φόβο για το παρόν. Οι ψηφοφόροι λοιπόν ζητούν «νόμο και τάξη» και ψηφίζουν αυτόν που θα τους πείσει πως θα το υλοποιήσει.
Την ίδια στιγμή, το δημογραφικό πρόβλημα των γηγενών πληθυσμών σε συνδυασμό με τις πολλές γεννήσεις συγκεκριμένων μεταναστευτικών ομάδων δημιουργεί φόβο και για το μέλλον. Πώς θα είναι η Ευρώπη σε μερικές δεκαετίες; Σε τι Ευρώπη θα ζήσουν τα παιδιά τους; Θα κρατήσει τον πολιτισμό της ή θα πρόκειται για κάτι τελείως διαφορετικό; Ο φόβος για το μέλλον οδηγεί ψηφοφόρους να ζητήσουν όχι απλά περιορισμό αλλά το τέλος των μεταναστευτικών ροών, με απελάσεις και σκληρά μέτρα για τους ήδη διαμένοντες στην Ευρώπη.
Η συμπεριφορά των Ευρωπαίων πολιτών απέναντι στο Μεταναστευτικό και συγκεκριμένες κατηγορίες μεταναστών έχει αλλάξει. Καλό θα ήταν τα παραδοσιακά κόμματα να τους αφουγκραστούν. Ηδη έχουν αργήσει χαρακτηριστικά.
