Κάποτε είχαμε τους αρνητές του ιού. Μετά ήρθαν οι αρνητές της μάσκας, του εμβολίου, της απογραφής. Κι επειδή το απόθεμα φαντασίας σε αυτή τη χώρα δεν τελειώνει ποτέ, τώρα έχουμε τους αρνητές του προσωπικού αριθμού.
Ο Δημήτρης Νατσιός, πρόεδρος της «Νίκης», ανακάλυψε ότι το κράτος «έδωσε προσωπικό αριθμό σε οκτώ εκατομμύρια Έλληνες χωρίς τη θέλησή τους». Έτσι, κάλεσε τον κόσμο να μην τον χρησιμοποιεί, να αγνοήσει τα μηνύματα του Υπουργείου και να συνεχίσει «όπως πριν». Σαν να πρόκειται για μάχη με το κακό λογισμικό της παγκοσμιοποίησης.
Κι αν ο Νατσιός αρνείται τον προσωπικό αριθμό, στην ίδια γραμμή κινείται και ο Βελόπουλος. Και οι δύο απορρίπτουν έναν αριθμό που για όλους τους υπόλοιπους είναι απλώς εργαλείο της δημόσιας διοίκησης. Για τον Βελόπουλο η δημόσια αντίδραση παίρνει συγκεκριμένη μορφή μέσω του e-mail του υπουργείου, το οποίο, όπως λέει, «θέλει να επιβάλει τον προσωπικό αριθμό». Η ουσία όμως δεν αλλάζει: η άρνηση είναι ίδια και για τους δύο, ανεξάρτητα από τον τρόπο που εκδηλώνεται. Το θέατρο της διαφορετικότητας καταρρέει πριν καν το καταλάβουμε.
Η σκηνή είναι σχεδόν ποιητική: δύο πολιτικοί να κηρύσσουν επανάσταση απέναντι σε μια ειδοποίηση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Η χώρα που γέννησε τη δημοκρατία να τσακώνεται με τα ψηφία της. Κάθε εποχή έχει τους ήρωές της, κι εμείς έχουμε αυτούς που δεν πατούν «επιβεβαίωση».
Ας μην κοροϊδευόμαστε. Ο Νατσιός δεν μπήκε στη Βουλή μόνος του. Τον ψήφισαν άνθρωποι που θεωρούν πως κάθε κουμπί είναι παγίδα και κάθε αριθμός σχέδιο ελέγχου. Οι ίδιοι που βλέπουν στο e-mail του Υπουργείου την αρχή του τέλους. Και ο Βελόπουλος; Αυτός απλώς εκμεταλλεύεται την ανάγκη του Έλληνα να ψηφίζει κάποιον που του μοιάζει: θυμωμένος, φοβισμένος και σίγουρος ότι όλοι οι άλλοι φταίνε. Έτσι φτάνουν τα διψήφια ποσοστά στις δημοσκοπήσεις, όχι από θαύμα αλλά από επιλογή.
Αυτό που κάποτε ήταν δείγμα αμάθειας, σήμερα πλασάρεται ως επανάσταση. Και όσο πιο απλό είναι κάτι, τόσο περισσότερο τρομάζει. Ένας αριθμός έγινε σύμβολο υποταγής. Ένα e-mail, απειλή για τη Δημοκρατία.
Η άρνηση έγινε επάγγελμα. Ο καθένας με το μικρό του βήμα προς τα πίσω. Από τα εμβόλια στα e-mail, από τη λογική στο παραλήρημα. Κάποτε οι άνθρωποι πάλευαν να τους υπολογίζουν. Τώρα παλεύουν να μην έχουν αριθμό. Κι αυτό, ναι, είναι το πιο πετυχημένο σύστημα αυτοϋπονόμευσης που φτιάξαμε ποτέ.
