ουκρανόπαιδο (το) 1. παιδί από την Ουκρανία «από την έναρξη της απρόκλητης ρωσικής εισβολής έχουν σκοτωθεί πολλά ουκρανόπαιδα, αλλά οι ευαίσθητοι με τον άνθρωπο δεν φαίνεται να νοιάζονται και πολύ» 2. αυτό που δεν είναι σημαντικό, που δεν έχει αξία, ασήμαντο «η δημοκρατία και η ελευθερία είναι ουκρανόπαιδα μπροστά στον δίκαιο αγώνα της Χαμάς»

Η απρόκλητη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία έχει χιλιάδες θύματα. Το ίδιο και η απάντηση του Ισραήλ στην τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς (της κυβέρνησης της Λωρίδας της Γάζας δηλαδή). Από τη μία, έχουμε ένα ανελεύθερο καθεστώς που καταπιέζει κάθε ανθρώπινο δικαίωμα να επιτίθεται απρόκλητα. Από την άλλη, μια δημοκρατία στην οποία και η πολιτική ελευθερία και η σεξουαλική ελευθερία είναι αδιαπραγμάτευτες να απαντά σε μια επίθεση. Και στις δύο περιπτώσεις έχουμε θύματα, αλλά για κάποιον λόγο ο προοδευτικός κόΖμος συγκινείται μόνο από τα θύματα της απάντησης της δημοκρατικής χώρας στην οποία πολιτική και σεξουαλική ελευθερία είναι αδιαπραγμάτευτες. Πράγμα που σημαίνει ότι η ευαισθησία τους δεν έχει να κάνει με τα θύματα. Εχει να κάνει με την άρρωστη αντιπάθεια στη Δύση. Εχει να κάνει με την υποκρισία τού να παριστάνεις τον αγωνιστή για τα δικαιώματα και να είσαι πάντα στο πλευρό καθεστώτων που τα καταπατούν.

Είχε… λόγους

«Ηταν πολύ προσιτός και φιλικός με όλους τους ασθενείς», είπε για τον καρδιοχειρουργό που συνελήφθη να τσεπώνει φακελάκι ο πρόεδρος των εργαζομένων του Ιπποκράτειου και είμαι βέβαιος ότι έχει απόλυτο δίκιο. Με 3.000 και 5.000 φακελάκι γιατί να μην είσαι και απρόσιτος και εχθρικός;

Είναι (και) αυτοί που σερβίρουν

Κάποιοι συμπολίτες αναρωτιούνται «μα ποιος κάτω των 25 ετών δουλεύει;» και σκέφτομαι ότι αν κινείσαι μεταξύ ΒΠ και Κολωνακίου λογικό είναι να μην ξέρεις κανέναν κάτω των 25 που να δουλεύει. Φυσικά θα βοηθούσε απλώς να ρίξεις μια ματιά σε κάποιους από αυτούς που σε σερβίρουν, αλλά πού να κοιτάς τώρα.

«Διάδοχος»

Κάθε φορά μού φαίνεται αστείο, αλλά το ότι θα άκουγα τη φράση «για να το πω λαϊκά» σε περιγραφή αγώνα ποδοσφαίρου ομολογώ δεν το περίμενα. Σε κάθε περίπτωση, το «για να το πω λαϊκά» το λες άμα είσαι διάδοχος βασιλικού θρόνου, αρχιεπίσκοπος, πρόεδρος του Αρείου Πάγου κ.λπ. και απευθύνεσαι σε όμοιό σου. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, προσθέτεις κι ένα «εξκιουζέ μουά» και συστήνεσαι ως μαντάμ Σουσού.