Από την πτώση της δικτατορίας το 1974, η Ελλάδα βίωσε, εν πολλοίς, μια νέα εποχή πολιτικής σταθερότητας και δημοκρατικής ανασυγκρότησης. Στο επίκεντρο αυτής της πορείας βρέθηκε ο θεσμός του Προέδρου της Δημοκρατίας που, αν και κυρίως εθιμοτυπικός, θεωρητικά λειτούργησε ως εγγυητής των θεσμών και της εθνικής ενότητας.
Καθένας από τους εννέα Προέδρους που ανέλαβαν το ύπατο αξίωμα από τη Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, πρόσθεσε το δικό του λιθαράκι (είτε θετικό είτε αρνητικό) στην εξέλιξη της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, αφήνοντας το στίγμα του μέσα από τις προκλήσεις και τις ευκαιρίες της εποχής του.
Μιχαήλ Στασινόπουλος (1974-1975)
Ο μεταβατικός
Προτάθηκε από την Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας υπό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Υπήρξε ένας από τους πιο αξιόλογους νομικούς και ακαδημαϊκούς της εποχής του. Ως πρώτος Πρόεδρος μετά τη Δικτατορία, ανέλαβε να συμβολίσει την αποκατάσταση της νομιμότητας και την επιστροφή στη δημοκρατική κανονικότητα. Είχε διακριθεί για τη νομική του ευρυμάθεια και την αντίστασή του κατά της Χούντας ως πρόεδρος του ΣτΕ.
Κωνσταντίνος Τσάτσος (1975-1980)
Ο ακαδημαϊκός
Προτάθηκε από τη Νέα Δημοκρατία. Κορυφαίος νομικός και φιλόσοφος, ήταν ο πρώτος εκλεγμένος Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Ως στενός συνεργάτης του Καραμανλή, συνέβαλε στη σύνταξη του συντάγματος του 1975, το οποίο διασφάλισε τον κοινοβουλευτικό χαρακτήρα του πολιτεύματος. Η θητεία του χαρακτηρίστηκε από το ακαδημαϊκό του κύρος, ενώ το συγγραφικό του έργο αποτέλεσε σπουδαία παρακαταθήκη.
Κωνσταντίνος Καραμανλής (1980-1985, 1990-1995)
Ο εθνάρχης
Προτάθηκε από τη Νέα Δημοκρατία. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ήταν η πιο εμβληματική πολιτική προσωπικότητα της Μεταπολίτευσης. Ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας εργάστηκε για την εδραίωση της θέσης της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ) και την πολιτική σταθερότητα. Η πρώτη θητεία του (1980-1985) ολοκληρώθηκε πρόωρα, μετά την άρνηση του ΠΑΣΟΚ να τον στηρίξει για επανεκλογή. Επανεξελέγη το 1990, κατά την περίοδο πολιτικής αστάθειας, και η παρουσία του διασφάλισε την ομαλότητα σε μια κρίσιμη εποχή. Η φράση του «Η χώρα μετεβλήθη σε ένα απέραντο φρενοκομείο», κατά τη δεκαετία του 1980, παραμένει ιστορική.
Ιωάννης Αλευράς (1985)
Ο ενδιάμεσος
Ως Πρόεδρος της Βουλής ανέλαβε προσωρινά καθήκοντα. Ο Ιωάννης Αλευράς, ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, διαδραμάτισε κρίσιμο ρόλο ως προσωρινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατά τη μετάβαση από τη θητεία Καραμανλή σε εκείνη του Χρήστου Σαρτζετάκη.
Χρήστος Σαρτζετάκης (1985-1990)
Ο αυστηρός
Προτάθηκε από το ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ. Εγινε διεθνώς γνωστός για την αφοσίωσή του στη δικαιοσύνη, ιδίως κατά την έρευνα της δολοφονίας του Γρηγόρη Λαμπράκη. Ως Πρόεδρος διαχειρίστηκε τις πολιτικές εντάσεις της εποχής με αφοσίωση στο σύνταγμα. Παρά την αυστηρή του στάση, ορισμένες πολιτικές του θέσεις προκάλεσαν αντιδράσεις.
Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος (1995-2005)
Ο δημοφιλής
Προτάθηκε από την Πολιτική Άνοιξη, τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ. Ο Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος παραμένει μια από τις πιο αγαπητές πολιτικές προσωπικότητες. Με δύο θητείες, η Προεδρία του χαρακτηρίστηκε από τη σοβαρότητα, την ενωτική στάση και την υψηλή δημοφιλία. Διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην ενίσχυση της εικόνας της Ελλάδας στο εξωτερικό, ενώ η σεμνότητά του και η προσήλωση στα καθήκοντά του εκτιμήθηκαν από όλους.
Κάρολος Παπούλιας (2005-2015)
Ο τρικομματικός
Προτάθηκε από ΝΔ, ΛΑΟΣ και ΠΑΣΟΚ. Ο Κάρολος Παπούλιας, ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, ανέλαβε την Προεδρία σε μια περίοδο που η Ελλάδα αντιμετώπιζε σοβαρές οικονομικές και κοινωνικές προκλήσεις. Εργάστηκε για την προώθηση της εθνικής ενότητας, ενώ έδωσε έμφαση στη διεθνή διπλωματία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ηταν ιδιαίτερα αγαπητός για την ανθρώπινη προσέγγισή του στα προβλήματα της κοινωνίας.
Προκόπης Παυλόπουλος (2015-2020)
Η έκπληξη
Προτάθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ. Ανέλαβε εν μέσω της οικονομικής κρίσης και των προκλήσεων που έθετε το προσφυγικό ζήτημα. Ο επί χρόνια γαλάζιος βουλευτής υπήρξε ο εκλεκτός του Αλ. Τσίπρα σε μια προσπάθεια τότε να διεμβολίσει τη ΝΔ.
Κατερίνα Σακελλαροπούλου (2020-σήμερα)
Γυναίκα-σύμβολο
Προτάθηκε από τη Νέα Δημοκρατία. Εγινε η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ανοίγοντας νέους δρόμους για την ισότητα των φύλων στην πολιτική ζωή. Με εμπειρία ως πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας, έδωσε έμφαση στη δικαιοσύνη, τα κοινωνικά δικαιώματα και την περιβαλλοντική προστασία.
