Την 25η Μαρτίου, η πρεσβεία της Ελλάδας στο Ισραήλ γιόρτασε την επέτειο της Επανάστασης του 1821 στο Κιμπούτς Μπεερί, που βρίσκεται νότια και σε απόσταση μόλις πέντε χιλιομέτρων από τη Λωρίδα της Γάζας. Η απόφαση της πρέσβεως Μαρίας Σολωμού δεν είχε μόνο υψηλό συμβολισμό· εμπεριείχε και ένα σαφές μήνυμα στήριξης και συμπαράστασης προς ένα από τα κιμπούτς που επλήγησαν περισσότερο από την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς την 7η Οκτωβρίου 2023.
Πριν από την επίθεση της παλαιστινιακής τρομοκρατικής οργάνωσης, στον συνοικισμό έμεναν περί τα 1.200 άτομα. Πλέον έχουν απομείνει περίπου 50. Κατά την 7η Οκτωβρίου, 102 άνθρωποι σκοτώθηκαν – δηλαδή περίπου το 10% των κατοίκων. Το «Μανιφέστο» περιηγήθηκε χθες στο κιμπούτς με οδηγό τον Ντάνι, έναν 64χρονο Ισραηλοαυστραλό, που κατά την επίθεση έχασε την αδερφή του και το σπίτι του, αλλά όχι το κουράγιο του.
«Εάν δεν γυρίσουμε στο κιμπούτς, οι τρομοκράτες θα έχουν νικήσει», τονίζει ο Ντάνι, σημειώνοντας ότι μετά την επίθεση δεν έχει μόνιμη κατοικία. «Γυρίζω από μέρος σε μέρος», αναφέρει με φανερή θλίψη. Η 7η Οκτωβρίου τον σημάδεψε όχι μόνο σε κοινοτικό και εθνικό επίπεδο, αλλά και σε βαθιά προσωπικό.
«Έσφαξαν, βίασαν, διέλυσαν»
Οι τρομοκράτες μπήκαν στο σπίτι της αδερφής του, η οποία έμενε στο ίδιο κιμπούτς αλλά σε διαφορετική κατοικία. «Μου έστειλε μήνυμα ότι οι τρομοκράτες είναι σπίτι της. Ήξερα ότι αν πάω να τη βοηθήσω, θα σκοτωθούμε και οι δύο. Δεν πήγα. Τη σκότωσαν με δύο σφαίρες», λέει με βουρκωμένα μάτια.
Ωστόσο, 25 μήνες αργότερα, υπάρχουν πράγματα που τον βασανίζουν και τα ομολογεί χωρίς δισταγμό. Ένα από αυτά είναι η καθυστερημένη, κατά επτά ώρες, παρέμβαση του IDF. «Κάθε μέρα το πρωί ξυπνάω και αναρωτιέμαι: πού ήταν ο στρατός εκείνη την ημέρα; Κανείς δεν ξέρει», σημειώνει, εξηγώντας ότι διεξάγονται σχετικές έρευνες. «Ήταν πολλές οι συμπτώσεις εκείνη την ημέρα», συμπληρώνει.
Το κιμπούτς βρίσκεται σε φάση οικιστικής ανοικοδόμησης, με ένα πρόγραμμα που κοστίζει 500 εκατομμύρια σέκελ –το οποίο καλύπτει το ισραηλινό κράτος– προκειμένου να πειστούν να επιστρέψουν οι κάτοικοι, ώστε να ξαναζήσουν στον τόπο τους. Ωστόσο, όπως μας εκμυστηρεύεται ο Ντάνι, δεν είναι πολλοί.
Αυτό που σοκάρει τους επισκέπτες είναι η εικόνα των σπιτιών που επλήγησαν από την τρομοκρατική επίθεση, ενδεικτική του μεγέθους των καταστροφών και των σφαγών που διέπραξε εκείνη την ημέρα η Χαμάς. Διαλυμένα, καμένα, διάτρητα από σφαίρες, γκρεμισμένα· οι εικόνες παραπέμπουν σε βομβαρδισμένη πολιτεία. Σκηνικό απόλυτης καταστροφής, όπου ο χρόνος έχει παγώσει.
«Οι τρομοκράτες έσφαξαν, βίασαν, κατακρεούργησαν, κακοποίησαν, διέλυσαν», περιγράφει χαρακτηριστικά ο συνοδός μας, ενώ αναφέρει ότι μετά τους τρομοκράτες ήρθαν και «πολίτες» από τη Λωρίδα της Γάζας για περαιτέρω λεηλασία και πλιάτσικο
«Κάποτε, στις παραλίες της Γάζας»
Ο Ντάνι, που γεννήθηκε στην Αυστραλία, αναφέρεται και σε πράγματα που οι επόμενες γενιές ίσως δεν θα ζήσουν ποτέ. «Όταν ήρθαμε ήμουν παιδί. Πηγαίναμε στις παραλίες της Γάζας. Ήταν εξαιρετικές. Μεγάλωσα, παντρεύτηκα, και με την πρώην γυναίκα μου μεγαλώσαμε δύο παιδιά χωρίς Iron Dome (σ.σ.: το ισραηλινό σύστημα αεράμυνας) και χωρίς safety rooms. Τα πράγματα άλλαξαν. Θα το σκεφτεί πολύ κάποιος για να ξαναγυρίσει εδώ», παραδέχεται.
Ο ίδιος διατηρεί την αισιοδοξία του, εκτιμώντας ότι, αφότου ολοκληρωθούν τα νέα οικήματα και η Χαμάς διαλυθεί και αφοπλιστεί, οι συμπολίτες του θα επιστρέψουν στο κιμπούτς για να συνεχίσουν τη ζωή τους από εκεί που την άφησαν.
Ένα ακόμη στοιχείο που τον κρατά αισιόδοξο είναι ότι, πέραν των ξένων επισκεπτών, νέες και νέοι από κάθε γωνιά του Ισραήλ αλλά και από τη διασπορά επισκέπτονται το κιμπούτς, ρωτούν να μάθουν τι έγινε, ενδιαφέρονται και εισφέρουν. Και αυτό είναι κάτι που τον κάνει να χαμογελά, ολοκληρώνοντας μια ξενάγηση άκρως βιωματική.
