Γράφει η Ιούλια Σκούρτη 

Με κοινωνιολογικούς και ολίγον ψυχιατρικούς όρους ο Νίκος Βούτσης επιχείρησε να προσεγγίσει και να αναλύσει(;) τη συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ στις πρόσφατες εκλογές της 21ης Μαΐου. Ο πολιτικός μηχανικός στο επάγγελμα Νίκου Βούτσης, μιλώντας τις προάλλες στη Βέροια, αναφερόμενος στο εκλογικό βατερλό του ΣΥΡΙΖΑ στάθηκε σε δύο σημεία που κατά την ανάλυσή του (ο Θεός κι ο Διάολος να την κάνουν ανάλυση) έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στη διαμόρφωση του εκλογικού αποτελέσματος.

«Η Νέα Δημοκρατία, έχοντας μεγάλη υποστήριξη για λόγους συμφερόντων ενός πολύ μεγάλου μέρους των ΜΜΕ πανελλαδικής εμβέλειας, έκανε κάθε προσπάθεια να μιλήσει για το παρελθόν, ξεκινώντας από το 2015, ωσάν να μην υπήρχαν προηγούμενες πολιτικές δυνάμεις που οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία. Και για το μέλλον, σε σχέση με τα προγράμματα και την κοστολόγησή τους, αφαίρεσε από τη συζήτηση την ύλη για την κατάσταση και τα κρίσιμα ζητήματα, σήμερα και στο μέλλον», είπε χαρακτηριστικά. 

Συνεχίζοντας ο Νίκος Βούτσης, πήγε την ανάλυση σε άλλα επίπεδα που άπτονται της Κοινωνιολογίας και όχι μόνο. «Δεν είχαμε σαφή εικόνα για το πώς αυτές οι βουβές εκλογές θα σήμαιναν σε κάποιον βαθμό κάτι που εκφράστηκε και την τελευταία στιγμή πάνω από την κάλπη, μια επιβίωση ενός κλίματος του 2020 και του 2021, που το ζήσαμε όλοι, της τραγικής εμπειρίας της χώρας με την πανδημία. Του πώς περιορίστηκαν δικαιώματα, του πώς ο λαϊκός παράγων δεν είχε μία παρέμβαση στην καθημερινότητα, στο πώς υπήρχε μια εκτεταμένη φάση όχι φοβίας, αλλά περίσκεψης και προβληματισμού μέσα στις οικογένειες και μέσα στην ίδια την κοινωνία. Δηλαδή, σοβαρά κοινωνικά πολιτικά ψυχολογικά ζητήματα, τα οποία δημιουργούν κοινωνικές και εκλογικές εν τέλει τάσεις και εκλογικές συμπεριφορές και διαμορφώσεις», τόνισε. 

Τέλος, είπε και κάτι για την καταστροφική απλή αναλογική που έφερε το κόμμα του με μοναδικό στόχο να ανακόψει την αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας. «Δεν αντιληφθήκαμε ότι οι άλλες προοδευτικές δυνάμεις δεν ήταν έτοιμες για δημιουργία προοδευτικής κυβέρνησης και η απλή αναλογική έμεινε μετέωρη και πέρασε το δίλημμα της αυτοδυναμίας και της σταθερότητας της Νέας Δημοκρατίας», είπε ο Νίκος Βούτσης και... καθάρισε με τις ευθύνες του ΣΥΡΙΖΑ.
Κοντολογίς, για την ταπεινωτική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ φταίνε ο λαός με τα ψυχολογικά του προβλήματα και τα τρισκατάρατα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Δηλαδή, ο ΣΥΡΙΖΑ που απειλούσε την κοινωνία ότι η «δεύτερη φορά θα είναι αλλιώς» είναι αθώος. Καμία ευθύνη, καμία σοβαρή αυτοκριτική... 

Σε κάθε περίπτωση, αυτού του τύπου οι «αναλύσεις» στελεχών σαν τον Βούτση, καλή ώρα, δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται απλά ως παλαβομάρες κάποιων αιθεροβαμόνων. Σε κόμματα τύπου ΣΥΡΙΖΑ, που έχουν στο DNA τους τη σταλινική ιδεολογία, όταν κάτι πάει στραβά είναι έτοιμος κι ο ένοχος: είτε θα είναι ο εσωτερικός εχθρός είτε ο ταξικός εχθρός. Πολιτικοί αντίπαλοι δεν υπάρχουν στην κοσμοθεωρία τους. Πας μη συριζαίος, εχθρός. Νομοτελειακά... 

Προ των πυλών εκλογικές εκπλήξεις και μετεκλογικό τσουνάμι

Επειτα από ένα μεγάλο σεισμό, συνήθως, έρχεται και το τσουνάμι. Κάτι τέτοιο περιμένουν οι δημοσκόποι να συμβεί το βράδυ της 25ης Ιουνίου. Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, στις κυλιόμενες δημοσκοπήσεις και σε αυτές που θα δουν το φως της δημοσιότητας τα επόμενα 24ωρα η Νέα Δημοκρατία είναι ante portas με την καθαρή αυτοδυναμία. Συγκεκριμένα, η Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη βρίσκεται πάνω από το 41% (κάποιοι λένε ότι μπορεί να ξεπεράσει και το 43%), ποσοστό που αν επαληθευτεί στις κάλπες της 25ης Ιουνίου σημαίνει ότι θα έχει καθαρή αυτοδυναμία. Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, κινούμενος στη ζώνη του λυκόφωτος: κάτω από το 20%, με τις τάσεις και τα αστάθμητα δεδομένα να δείχνουν το κοντέρ στο 16-18%. Από την άλλη, το κόμμα του Νίκου Ανδρουλάκη, που φιλοδοξεί να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη στο χώρο της Kεντροαριστεράς, σε κάποιες έρευνες είναι στάσιμο και σε κάποιες άλλες τσιμπάει μια μονάδα σε σχέση με το 11,5% που πήρε στις εκλογές. Το ΚΚΕ χάρη στην παρουσία του Δημήτρη Κουτσούμπα δείχνει να κερδίζει κι άλλο, η Ζωή Κωνσταντοπούλου «μπαίνει με φόρα» στη Βουλή και τα δύο ακροδεξιά κόμματα δίνουν μάχη για να εισέλθουν στο ελληνικό Κοινοβούλιο.