Ο ΣΥΡΙΖΑ της ριζοσπαστικής Αριστεράς δεν έχει πεθάνει, απλά μετά την προχθεσινή παρέμβαση του πρώτου πρωθυπουργού της πρώτης φοράς Αριστερά μυρίζει κάπως περίεργα. Αυτό πιστεύω θα έγινε αντιληπτό στο ακροατήριο καθώς άκουγε τον Αλέξη Τσίπρα να αφηγείται την ίδια παλιά ιστορία για «ένα νέο εθνικό σχέδιο ανάταξης και ανασυγκρότησης με ορίζοντα πενταετίας.
Με στόχο την ανάπτυξη, την ανθεκτικότητα, την ασφάλεια αλλά και τη δικαιοσύνη, τους θεσμούς, τη δημοκρατία. Με στόχο την εμπιστοσύνη και την αλληλεγγύη. Χρειάζεται είναι ένα νέο όραμα που θα εμπνεύσει και θα κινητοποιήσει». Κάπως έτσι με συνοπτικές διαδικασίες τελείωσε το δικό του δημιούργημα, το ΣΥΡΙΖΑ.
Και εν συνεχεία «σαν να μην πέρασε μια μέρα από το ναι του χωρισμού» (lyrics), με τα δικά του λόγια θύμισε… Αλέξη Τσίπρα. Όπως θα έλεγε ο Βίκτωρ Ουγκώ «Τα σαράντα είναι τα γηρατειά της νεότητας, τα πενήντα είναι η νεότητα των γηρατειών».
Μόνο που η περίπτωση του δεν ταυτίζεται ούτε το ένα ούτε το άλλο. Πολύ απλά γιατί και στα 40 και στα 50 δεν είχε τίποτα καινούριο να πει.
Μονότονα μονότονος. Ο ορισμός της πλήξης συνοδεία χασμουρητών. Εάν ζούσε ο Πολύβιος Δημητρακόπουλος θα έλεγε στον Αλέξη Τσίπρα: «Λάλησον και εκρίθης».
