Σε έναν κόσμο που καταρρέει, με την παγκόσμια ανάπτυξη να ψαλιδίζεται και τους εμπορικούς δασμούς του Τραμπ να πλανώνται σαν σκιές πάνω από την παγκόσμια οικονομία, υπάρχει μία χώρα που όχι μόνο δεν χάνεται, αλλά… ευημερεί: η Ελλάδα. Το λέει ο ΟΟΣΑ, όχι ο θείος απ’ το καφενείο. Αλλά μην το πείτε στην αντιπολίτευση - θα χαλάσετε το αφήγημα καταστροφής.
Διότι ο ΟΟΣΑ, με μια έκθεση που προφανώς γράφτηκε ερήμην της πραγματικότητας, προχωρά στην απίστευτη διαπίστωση ότι η ελληνική οικονομία αναπτύσσεται. Σοκαριστικό.
Μιλάμε για ανάπτυξη 2% το 2025 και 2,1% το 2026, όταν η Ευρωζώνη φυτοζωεί γύρω στο 1%. Και όμως, κάπου στην Κουμουνδούρου και τη Χαριλάου Τρικούπη, κάποιοι επιμένουν πως «η χώρα καταρρέει». Λογικά μιλούν για άλλη χώρα, ίσως κάποια μεταφορική αλληγορία. Ίσως για τη Βενεζουέλα των Βαλκανίων, όπως την είχαν βαφτίσει παλιά.
Κι ενώ η ανεργία αποκλιμακώνεται (λέει ο ΟΟΣΑ), οι επενδύσεις αυξάνονται (το ξαναλέει), το χρέος μειώνεται (επιμένει), και ο πληθωρισμός υποχωρεί, η αντιπολίτευση επιμένει ότι η κυβέρνηση «διαλύει τη μεσαία τάξη», «σαρώνει τα εισοδήματα», και -γιατί όχι;- φταίει και για την αλλαγή του κλίματος. Δεν εξηγείται αλλιώς η επιμονή στην καταστροφολογία. Την ώρα που η χώρα σπριντάρει στην ευρωπαϊκή κατάταξη, η αντιπολίτευση βλέπει… οικονομικό τέλμα. Μάλλον επειδή δεν μπορεί να διαβάσει αριθμούς χωρίς να παθαίνει κρίση πανικού.
Η έκθεση του ΟΟΣΑ θα μπορούσε να θεωρηθεί επικίνδυνη από τα κέντρα της αντιπολίτευσης: παρουσιάζει την Ελλάδα σαν κανονική χώρα. Που αντέχει σε διεθνή σοκ, προσελκύει επενδύσεις και -τραγικό- έχει αρχίσει να μοιάζει με ευρωπαϊκή οικονομία. Πού πάμε ρε Μπάρμπα; Αν συνεχίσει έτσι, ποιος θα φωνάζει «είμαστε αποικία χρέους» στις πλατείες;
Φυσικά, υπάρχουν προκλήσεις: υψηλό χρέος, παθογένειες στην αγορά εργασίας, ανάγκη για μεταρρυθμίσεις. Αλλά, αλίμονο, αυτό σημαίνει απλώς δουλειά -όχι κατάρρευση. Κι αυτό είναι που ενοχλεί περισσότερο: η Ελλάδα βελτιώνεται, αλλά όχι επειδή κάποιοι φώναζαν στα κάγκελα. Αντίθετα, οι αριθμοί ευημερούν ακόμα κι όταν κάποιοι δεν κυβερνούν. Πιο πολύ και από το χρέος, αυτό είναι που δεν συγχωρείται.
Οπότε ας συνεχίσουν να βλέπουν μαύρα σύννεφα στον ορίζοντα. Η Ελλάδα -τουλάχιστον σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ- πάει σταθερά, τολμηρά, μπροστά. Αλλά αν δεν το πει ο Ανδρουλάκης, ο Πολάκης ή η Αυγή, τι να τον κάνεις τον ΟΟΣΑ;
