Πέρασε στα ψιλά λόγω των εξελίξεων εντός και εκτός Συνεδρίου αλλά και εξαιτίας
της προαναγγελίας Κασσελάκη για τη δημιουργία νέου κόμματος. Ο λόγος για την
ομιλία του Νίκου Παππά, του προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ,
που ουσιαστικά αποτύπωσε πλήρως τον ΣΥΡΙΖΑ που όλοι «αγαπήσαμε».
Ειδικά η αναφορά του ότι κακώς υποστηρίχθηκε η κυβέρνηση την περίοδο της πανδημίας. Δεν είναι το μόνο που είπε. Είπε όλα όσα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Είπε όλα όσα ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε για να γίνει κυβέρνηση μέσα από το κύμα των αγανακτισμένων. Είπε όλα όσα έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ για να οδηγήσει τη χώρα στο χείλος του γκρεμού. Αυτό με την
πανδημία όμως είναι χαρακτηριστικό, αφού εμφανίστηκε να δηλώνει πως έβαλαν
πλάτη στην πιο δύσκολη κρίση που κλήθηκε να διαχειριστεί μια κυβέρνηση. Και την
οποία διαχειρίστηκε σχεδόν άψογα.
Ίσως γι’ αυτό να το είπε. Η λογική του όμως, δηλαδή ότι κακώς υποστηρίχθηκε η
κυβέρνηση, είναι στην κυριολεξία αυτό που είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Και αυτό που δείχνει να
επιθυμεί να γίνει το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη – αν και αυτό είναι μια άλλη
συζήτηση. «Δώσαμε δυστυχώς συναίνεση στην κυβέρνηση Μητσοτάκη στο θέμα της
πανδημίας, λέγοντας ότι και εμείς θα βάζαμε τους ίδιους» είπε ο 13-0 Νίκος Παππάς,
θεωρώντας ίσως πως συνέβαλαν στην αντιμετώπιση της κατάστασης που
διαμορφώθηκε.
Πρώτα από όλα να ξεκαθαρίσουμε κάτι: ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έδωσε καμία συναίνεση. Δεν
συνέβαλε στο παραμικρό. Ο Παύλος Πολάκης έκανε σχεδόν αντιεμβολιαστικό
αγώνα. Ο Αλέξης Τσίπρας δήλωνε ότι δεν θα έρθουν ποτέ τα εμβόλια. Ο ίδιος
καλούσε τους πολίτες να πάρουν μέρος σε πορείες, συλλαλητήρια και συγκεντρώσεις
δηλώνοντας μάλιστα ότι αναλαμβάνει και το ρίσκο της διασποράς του κορονοϊού. Για
να μην ξεχνιόμαστε δηλαδή. Μόνο ο Ανδρέας Ξανθός είχε υποστηρίξει τα πρόσωπα
που ανέλαβαν τότε τη διαχείριση.
Η αναφορά όμως και μόνο του Νίκου Παππά είναι χαρακτηριστική. Πιο
χαρακτηριστική δεν γίνεται. Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ όλος. Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που γνωρίσαμε
και που σήμερα αποκαλύπτεται πλήρως.
Σημαντική όμως είναι και η αναφορά του Νίκου Παππά για το πώς ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε
κυβέρνηση. «Θέλω να θυμίσω», είπε, «ότι, όταν ξέσπασε το κίνημα των
αγανακτισμένων, εμείς ήμασταν το μόνο κόμμα που σεβάστηκε τη λαϊκή οργή. Δεν
κινήθηκε απέναντι στη λαϊκή οργή με καχυποψία, δεν την κατήγγειλε, την αγκάλιασε
και, στο τέλος, την εξέφρασε». Σε απλά ελληνικά, εργαλειοποίησε την οργή.
Και μια διόρθωση. Δεν ήταν το μόνο κόμμα. Ήταν και η Χρυσή Αυγή στην άλλη
πλευρά της πλατείας...
