Ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται και ο Αλέξης Τσίπρας από τα απομεινάρια του δήθεν καραμανλισμού και του Γιάνη.
Γράφει ο ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΖΟΡΜΠΑΣ
Ενας παλιός πολιτικός είχε αποκαλέσει σε ανύποπτο χρόνο τον ΣΥΡΙΖΑ «κόμμα-σουπερμάρκετ». Εννοούσε ότι στα ράφια του μπορούσες να βρεις λαϊκιστές δεξιούς προερχόμενους από τους ΑΝΕΛ του Καμμένου ή και καραμανλικούς, οπαδούς του Κουφοντίνα και του Στάλιν, νοσταλγούς της δραχμής ή ακόμα και κάποιους μετανοημένους εκσυγχρονιστές του Σημίτη. Κοινώς, από όλα έχει ο μπαξές της Κουμουνδούρου.
Η εκτίμηση αυτή για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ακόμα πιο ισχυρή σήμερα, αν δει κανείς τις περισσότερες από τις κινήσεις που κάνει ο Αλέξης Τσίπρας, θεωρώντας ότι με αυτές ενισχύει τον πλουραλισμό του κόμματός του. Φευ. Ο ΣΥΡΙΖΑ βγάζει προς τα έξω μια εικόνα κόμματος «ό,τι να ναι». Αυτό μπορεί να πει κανείς ότι ήταν κάτι περισσότερο από φανερό στα δύο μεγάλα ζητήματα που συγκλόνισαν: την πανδημία και την εισβολή στην Ουκρανία. Από τη μία στήριζε τον εμβολιασμό και τα περιοριστικά μέτρα και από την άλλη τα στελέχη του έτρεχαν στις συγκεντρώσεις των ανεμβολίαστων υγειονομικών και στήριζαν τις κινητοποιήσεις στις διάφορες πλατείες ενάντια στο lock down. Το ίδιο ίσχυε και με το θέμα του πολέμου, όπου σε κεντρικό επίπεδο ο ΣΥΡΙΖΑ στηλίτευε την εισβολή Πούτιν στην Ουκρανία, ωστόσο στον δημόσιο λόγο του αλλά και στα κείμενα του συνεδρίου του υπήρχαν περισσότερες αναφορές στον επιθετικό ρόλο του ΝΑΤΟ και στις τεράστιες ευθύνες των ΗΠΑ και της ΕΕ για τον πόλεμο.
Παράταιρες επιλογές
Η εικόνα αυτή ενισχύεται πολύ περισσότερο όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές και ο Αλέξης Τσίπρας κάνει διάφορες κινήσεις για να στελεχώσει τα ψηφοδέλτια του κόμματός του αλλά και να ενισχύσει το τρωθέν προφίλ του. Τελευταίο παράδειγμα το ταξίδι στη Βραζιλία για την ορκωμοσία Λούλα και η συνάντηση με τον Εβο Μοράλες. Η συνταγή αυτή των επαφών με περιθωριακούς ηγέτες της Λατινικής Αμερικής περισσότερο παραπέμπει σε σοσιαλισμό τύπου δεκαετίας ’70 και ’80, παρά σε σύγχρονο ηγέτη που θέλει να μετέχει στις διεργασίες της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας.
Εξίσου παράταιρη είναι και η επιλογή που έκανε για τη θέση του εκπροσώπου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ. Η Πόπη Τσαπανίδου κινείται όλα αυτά τα χρόνια πάνω στις ράγες όσων καταγγέλλει ο κ. Τσίπρας και τα στελέχη του για το μιντιακό κατεστημένο και τους ιδιοκτήτες των ΜΜΕ και είναι γνωστές οι προσωπικές σχέσεις που είχε αναπτύξει με όλους τους εργοδότες της. Μια δημοσιογράφος που δεν διακρίθηκε για τον παρεμβατικό ρόλο της αλλά για τη λαϊκίστικη προσέγγιση των γεγονότων, με αποκορύφωμα τη στάση της στα χρόνια των μνημονίων.
Δεξιό άνοιγμα
Αν, όμως, κάτι επιβεβαιώνει περισσότερο από όλα ότι μιλάμε για κόμμα-αχταρμάς εκεί είναι στη στελέχωση των ψηφοδελτίων. Στο παρασκήνιο ασκούνται πιέσεις για να ενταχθούν σε αυτά πρόσωπα που «ξέβγαλε» η θάλασσα της κεντροδεξιάς, όπως ο Γιώργος Κύρτσος, ο Ευάγγελος Αντώναρος, ο Νίκος Καραχάλιος. Ολοι τους έχουν «διακριθεί» για τις προσπάθειες σπίλωσης του Κυριάκου Μητσοτάκη ως περιφερόμενοι υβριστές του στα ΜΜΕ που επηρεάζει ή διαθέτει η Κουμουνδούρου. Ο Αλέξης Τσίπρας δέχεται ισχυρές πιέσεις να τους εντάξει στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ, ακολουθώντας το παράδειγμα που είχε επιλέξει με τα στελέχη των ΑΝΕΛ ή και της ΝΔ, όπως ο Βασίλης Κόκκαλης, ο Τέρενς Κουίκ, η Ελενα Κουντουρά, ο Θανάσης Παπαχριστόπουλος, η Κατερίνα Παπακώστα κ.ά. Οσοι εισηγούνται τα ανοίγματα αυτά υποστηρίζουν ότι με τα προαναφερθέντα στελέχη ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να κάνει άνοιγμα σε δυσαρεστημένους καραμανλικούς ψηφοφόρους. Την ίδια στιγμή, όμως, που η Κουμουνδούρου επιδιώκει να συγκροτήσει εντός του ΣΥΡΙΖΑ μια «δεξιά συνιστώσα», ο Αλέξης Τσίπρας εντάσσει στην κοινοβουλευτική ομάδα του δύο πρώην βουλευτές του ΜέΡΑ25. Με τις διαρροές να λένε ότι ο κ. Τσίπρας επιδιώκει με τις κινήσεις αυτές προς το κόμμα Βαρουφάκη να επαναπροσεγγίσει αντισυστημικούς ψηφοφόρους που εγκατέλειψαν τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ολα τα προαναφερθέντα δεν περνούν ασχολίαστα από την ιστορική φρουρά του κόμματος και τους θεματοφύλακες των αξιών της Αριστεράς. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι από την πλευρά της «Ομπρέλας» έχει δοθεί σήμα για σιωπητήριο έως τις εκλογές. Μετά από αυτές, που πιθανολογείται ότι θα έχουν (διπλό) αρνητικό αποτέλεσμα για τον ΣΥΡΙΖΑ, θα ανοίξουν όλα τα ζητήματα, με πρώτο αυτό της ηγεσίας.
